ตกดึก…
แพตตี้นอนไม่หลับ เธออดจินตนาการต่าง ๆ นานาไม่ได้ การปล่อยให้คนเป็นสามีทำงานกับผู้หญิงที่จ้องจะจับเขานั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ความคิดในหัวทำให้อยากระบาย ฝ่ามือบางควานหาโทรศัพท์บนที่นอนก่อนจะกดโทรศัพท์หาพี่เลี้ยงสาว ซึ่งรอไม่นานอีกฝ่ายก็กดรับ
ติ๊ด!
[คุณหนู ลิลลี่คิดถึงอยู่พอดีเลยค่ะ]
“ยังไม่เข้านอนเหรอคะ พี่ลิลลี่” แพตตี้ลุกขึ้นนั่งที่ปลายเตียงนอน เธอหย่อนขาลงพร้อมกับแกว่งไปมา
[ยังค่ะ แต่เอะ…เวลานี้ที่นู่นน่าจะดึกมากแล้ว นอนไม่หลับเหรอคะ]
“ค่ะ มีเรื่องให้คิด พี่ลิลลี่…ฉันรู้สึกหวงพี่พายุมากเลย”
[หวงสามีตัวเองไม่ผิดค่ะ แต่ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้นคะคุณหนู คุณหมอเขาไม่น่าจะเป็นคนเจ้าชู้]
“เขาไม่เจ้าชู้หรอกค่ะ แต่ว่าเขามีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งที่…จ้องจะแย่งเขาไปค่ะ” แพตตี้ไม่รู้จะหาจุดกึ่งกลางความสัมพันธ์นี้อย่างไรดี เธอแต่งงานกับเขาเพราะโดนบังคับไม่ได้เกิดจากความรัก หากเรียกร้องอ
