“ค่ะ แต่งงานแล้ว” แพตตี้ว่าด้วยความบริสุทธิ์ใจ เขามีท่าทีสนใจเธอ แววตาของหนุ่มรูปงามแสดงออกอย่างเปิดเผย “อ้อ...ครับ” เขาว่าเสียงอ่อน นึกเสียดายมากจริง ๆ แผ่นดินยิ้มให้เธอบาง ๆ “ถ้าคุณไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันขอตัวนะคะ พอดีว่ามีธุระน่ะค่ะ” แพตตี้ไม่ได้แนะนำตัวเอง อาจเป็นการเสียมารยาทแต่การทำแบบนี้จะดีเสียกว่า อย่างไรเสียเธอก็ไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีก ปล่อยให้แผ่นดินมองตามตาละห้อย จากที่คิดว่าเป็นพรหมลิขิต เจอกันอีกครั้งฟ้าคงเป็นใจ ทว่าพอรู้ว่าเธอมีเจ้าของ เขาก็ควรตัดใจ… …ร่างบางเดินถือถุงผ้าที่ภายในบรรจุกล่องอาหารสีสันน่ารัก เธอยิ้มบาง ๆ อย่างคนอารมณ์ดี เมื่อคืนนอนคนเดียว แต่พอได้รับการบอกฝันดีจากเขา…เธอก็นอนหลับฝันดี เวลาเดินอย่างช้า ๆ พายุก้มมองนาฬิกาข้อมือเข็มที่ค่อย ๆ เดินจนไปหยุดลงที่เลขเจ็ดนั้นทำให้เจ้าตัวลุกพรวดขึ้น “ไปกินข้าวไหนอ่ะ” ขวัญตาเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าพายุลุกขึ้นยืน เขาหันไปหาเ