EP.4 win win (NC25+)
1973 Words
รถมัสแตงค์สีดำคาดแดงคันหรูจอดเทียบบนไหล่ทางอย่างเร็ว เสียงล้อรถหยุดหมุนดังเอี๊ยด ฝุ่นตลบอบอวลเต็มไปหมด
“หยุดพูดจาแบบนี้เลยนะ ไม่น่ารักเลย เรายังเด็กอยู่นะ!!”
“อาไม่ชอบเลยที่หนูพูดจาแบบนี้!!”
โนอาร์หันหน้าไปเอ็ดเรย์เลน หลานสาวหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรา สายตาเขาจ้องมองด้วยความดุดัน เกรี้ยวกราดจนเรย์เลนรู้สึกเย็นยะเยือกไปยันกระดูกสันหลัง เวลาที่โนอาร์โมโหช่างน่ากลัวเหลือเกิน เรย์เลนไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขาแม้แต่นิดเดียว
“คุณอาดุหนูอีกแล้ว คุณอาใจร้าย ฮือๆ”
เรย์เลนแสร้งบีบน้ำตาให้โนอาร์สงสาร มันเป็นไปตามคาด เขาเอื้อมมือหนามาปาดน้ำตาให้หลานสาวที่กำลังนั่งน้ำตานองหน้าอย่างเบามือ
“อาไม่ได้ดุ อาแค่เป็นห่วงหนู”
น้ำเสียงอบอุ่นและอ่อนโยนทำให้เรย์เลนคลี่ยิ้มออกมา เงยหน้าจ้องมองผู้ชายนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม ถึงโนอาร์จะอายุห่างกว่าเธอเกินรอบ แต่เขากลับดูดีกว่าหนุ่มๆ วัยแรกรุ่นเสียอีก หุ่นอันกำยำล่ำสัน หน้าตาที่หล่อเหลาทำเอาสาวๆ หลายคนต้องเหลียวหลังหันมามองตาแทบทุกราย
เรย์เลนอมยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วยื่นหน้าเข้าไปประกบจูบที่ริมฝีปากโนอาร์เบาๆ อย่างขี้เล่น จนเขาตกใจไม่น้อย
“หวงมากกว่ามั้ง”
เธอกระโจนจากเบาะของตัวเองไปนั่งอยู่บนตักของโนอาร์ มือเรียวจับใบหน้าอันหล่อเหลาเอาไว้ จ้องมองคนตัวใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาน่าเอ็นดู
“อาหล่อจัง... คนแก่อะไรหล่อขนาดนี้ ฮ่าๆ”
เรย์เลนหัวเราะร่าอยู่บนตักของโนอาร์ เขาถึงกับหน้าชาทำอะไรไม่ถูกเมื่อหลานสาวตัวแสบทำแบบนี้ หัวใจตัวโตสั่นไม่เป็นจังหวะ
“เรย์เลน เล่นอะไรแบบนี้ ไปนั่งที่เดิม!!”
เสียงเคร่งขรึมออกจากลำคอโนอาร์ แต่แววตาที่จ้องมองหลานสาวกลับเต็มไปด้วยแรงปรารถนา เขากลืนน้ำลายก้อนลงคอ พลางหลบสายตาคู่สวยที่จ้องมองอยู่ ไม่อยากให้เธอรับรู้ว่าในใจเขาคิดอะไร
“เรย์เลนจะนั่งตรงนี้ อยากมองหน้าคุณอานานๆ”
“แต่ถ้าทำอย่างอื่นด้วยคุณอาจะยอมไหม?”
“ไม่........”
ยังไม่ทันสิ้นเสียง ริมฝีปากเรียวบางก็ทาบประกบทับลงบนริมฝีปากของโนอาร์ ปลายลิ้นอุ่นสอดประสานอย่างไม่เป็นภาษา จนโนอาร์อดยิ้มไม่ได้กับความเดียงสาของหลานสาว แต่ทำตัวราวกับสาวกร้านโลก
มือเรียวค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อสีขาวทีละเม็ด ทีละเม็ด สะโพกเคล้าคลึง ร่อนส่ายไปมาบนตักของโนอาร์จนท่อนเอ็นเริ่มพองขยายใหญ่ขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ สัญชาตญาณความเป็นชายของเขามันทำเอาคนตัวเล็กกระตุกยิ้มอย่างผู้มีชัย เมื่อคนตาสีน้ำตาลเข้มจ้องมองมาด้วยสายตาแห่งแรงปรารถนาเก็บซ่อนอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่
“อือออออ...อย่า เรย์เลน”
โนอาร์เงยหน้าหลับตาพริ้ม เมื่อถูกซุกไซ้ตามซอกคอขาว ลมหายใจอุ่นๆ พ่นรดต้นคอจนขนอ่อนของเขาลุกตั้งเสียวกระสันซาบซ่านไปทั่วทั้งตัว ชุดเดรสตัวสวยถูกร่นลงต่ำ เผยให้เห็นหน้าอกขาวอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ มือเรียวปลดตะขอบราเซียลายลูกไม้สีดำออก ทำเอาโนอาร์จ้องมองมันตาค้างพลางกลืนน้ำลายลงคอ ใบหน้าคมสันซุกไซ้อยู่กลางอกอิ่ม ตอนนี้สติของโนอาร์เตลิดไปไกล พยายามควบคุมกายไม่ให้ทำตามความต้องการของตัวเอง แต่ไฟราคะกลับลุกโชนอย่างห้ามไม่ได้
“อือออออ...คุณอาดูดให้หน่อย...เรย์เลนอยากเสียว”
มือเรียวจับหน้าอกใหญ่เคล้าคลึงไปที่บริเวณริมฝีปากหยักของ โนอาร์อย่างเอาแต่ใจ อีกมือก็จับมือหนาบีบขยำหน้าอกของตัวเองอย่างเร่าร้อน เลือดในกายชายพลุ่งพล่านเกินห้ามใจ ปลายลิ้นสากตวัดเลียวนบนยอดบัวตูมสีชมพูระเรื่อ ดูดดุนราวกับหิวกระหายมาแรมปี มืออีกข้างก็ทำหน้าที่อย่างคล่องแคล่ว บีบเคล้นเต้านมคู่สวยเต็มแรงมือ จนทำเอาคนตัวเล็กครางกระเส่าอย่างลืมอาย
เบาะรถหรูถูกเลื่อนออก อยู่ๆ ความสยิวเสียวกระสันก็แล่นผ่านกลางกายชาย ร่างบางคุกเข่านั่งอยู่กึ่งกลางหว่างขาของโนอาร์ เรย์เลนเอื้อมมือมาเคล้นคลึงเอ็นอุ่นไปมา พลางปลดเข็มขัดเส้นหรูแล้วกระชากมันออกอย่างเร็ว ตะขอกางเกงถูกปลดออก ท่อนเอ็นแท่งใหญ่เด้งผงาดขึ้นมาโผล่พ้นขอบกางเกงในสีดำ
การกระทำของเรย์เลนสร้างความเสียวซาบซ่านจนเขาต้องร้องคำรามออกมาด้วยเสียงแหบพร่า เริงร่ากับสิ่งที่เธอได้ปรนเปรอเขาอย่างสุขล้น ท่อนเอ็นถูกควักออกมาแล้วชักรูดไปมาอย่างช้าๆ ปลายลิ้นอุ่นของเธอค่อยๆ แตะตวัดเลียวนบนเอ็นอุ่นดุ้นใหญ่ ราวกับกำลังดูดเลียไอศกรีมรสหวาน ในขณะที่มือข้างขวาก็ชักรูดท่อนเอ็นขึ้นลงตามปากที่สวมครอบแก่นกายของโนอาร์เอาไว้
โนอาร์ก้มมองหลานรักที่กำลังเล่นสนุกอยู่ตรงกลางหว่างขาตัวเอง พลางเงยหน้าหลับตาพริ้ม ส่งเสียงสั่นครวญครางอย่างมีความสุข มือเท้าจิกเกร็งไปหมดอย่างห้ามไม่ได้ พร้อมที่จะให้เธอบำเรอความใคร่
“อร้าาาาา...เสียววว เรย์...เรย์เลน”
"ทำแบบนี้ อาทนไม่ไหวนะ อืออออ"
"ก็จะทำให้ทนไม่ไหวจนต้องเอาหนูไงคะ อืออออ"
พูดจบเธอลุกขึ้นคร่อมคนตัวใหญ่ สายตาจ้องมองโนอาร์อย่างยั่วยวนชวนหลงใหล สองตาประสานกันเป็นหนึ่งมองกันอย่างลึกซึ้งเกินอาหลาน เธอยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยแล้วจับท่อนเอ็นดุ้นใหญ่ถูวนตรงกลางรูรักที่เปียกชุ่มด้วยน้ำหล่อลื่นสีใส
"อืออออ...เสียวจัง"
เสียงครางเบาๆ ทำเอาโนอาร์ซ่านหวิวไปทั่วทั้งตัว เพิ่มไฟรักให้โชติช่วงทวีคูณ เรย์เลนเงยหน้าหลับตาพริ้ม กัดริมฝีปากล่างของตัวเองเบาๆ ส่วนมืออีกข้างก็กดหัวของโนอาร์ให้ซุกไซ้อยู่กลางเนินอกอิ่ม
ท่อนเอ็นค่อยๆ จมหายเข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่นของเรย์เลน ร่างทั้งสองสอดประสานรวมกันเป็นหนึ่ง ด้วยความใหญ่โตเกินมาตรฐาน มันทำให้เธอทั้งเจ็บทั้งเสียวสะท้านในเวลาเดียวกัน
โนอาร์ไม่รอช้า กระแทกท่อนเอ็นดุ้นใหญ่ขึ้นไปลึกสุดลำ ความเสียวกระสันแล่นผ่าน เสียวซ่านไปทั่วทั้งอณูรูขุมขน ราวกับว่าเขากำลังบินวนบนสรวงสวรรค์
"อ๊ะ...เจ็บ...ของคุณอาใหญ่ อือออ"
"เจ็บแป๊บเดียว เดี๋ยวก็เสียว"
โนอาร์กระแทกท่อนเอ็นขึ้นลงรับจังหวะแรงกระแทกด้านบนของเรย์เลน จนเขาถึงกับอ้าปากค้างเพราะความเสียวสะท้านอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความสุขที่ได้รับจากหลานสาวตัวแสบมันแทบทำให้เขาคลั่ง
"อ๊ะ อ๊ะ ...คุณอาขา เรย์...เรย์เลนเสียว มีความสุขจัง อร้าาา อาแรงๆ ค่ะ อ๊ะ อ๊ะ อืมมม"
เสียงครวญครางร้องขอของเรย์เลนยิ่งเพิ่มเลือดในกายชายให้ลุกโชน เขาเร่งจังหวะกระแทกร่างบางที่อยู่บนร่างกำยำอย่างไม่ยั้ง ปากไม่ปล่อยว่าง ยังคงตวัดเลียวนดูดดุนยอดบัวตูมสีชมพูราวกับเป็นผลไม้เลิศรส
คนตัวเล็กถูกจับให้นอนระนาบกับเบาะนุ่ม แล้วยกขาข้างขวาของเธอขึ้นพาดบ่า สายตาของโนอาร์จ้องมองมาเต็มเปี่ยมด้วยแรงปรารถนา ร่างทั้งสองถูกสอดประสานรวมกันอีกครั้ง มือหน้าดึงรั้งสะโพกสวยเข้าหาตัวอย่างเอาแต่ใจ
"อร้า...อย่าตอดสิ อาเสียว"
"หนูจะเสร็จแล้ว อืออออ...คุณอา ไม่ไหวแล้ว"
เสียงครวญครางไม่ได้ศัพท์ทำให้เขารับรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้เธอกำลังจะแตะขอบสวรรค์ โนอาร์เร่งซอยสะโพกถี่ๆ ราวกับปืนกล จนเรย์เลนเสียวสะท้านซาบซ่านไปทั้งตัว เธอร่อนส่ายสะโพกรับแรงกระแทกของ โนอาร์ มือเรียวจิกเกร็งที่ท่อนแขนแกร่งอย่างไม่กลัวว่าเขาจะเจ็บ ร่องรักกระตุกเกร็ง ตอดท่อนเอ็นที่ยังคงกระแทกเข้าออกอย่างไม่ยั้ง ดึงดันความแข็งขืนเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ
"อ๊ะ...คุณอา หนู...อร้าา...เสร็จแล้ว อืออออ"
"แต่อายังไม่เสร็จ"
ขาทั้งสองข้างถูกจับขึ้นพาดบ่าแกร่ง เอ็นอุ่นยังคงชักเข้าออกอยู่เนิ่นนาน สักพักท่อนเอ็นดุ้นใหญ่กระตุกถี่ๆ พ่นน้ำลาวาสีขาวขุ่น พวยพุ่งเต็มหน้าขาของเรย์เลน ร่างใหญ่นอนฟุบอยู่กลางอกอิ่ม หายใจหอบถี่ไม่เป็นจังหวะ แต่ยังคงเอามือเคล้าคลึงไปมาราวกับไม่อยากละออกจากมัน เสียงครางคำรามแหบพร่าออกมาจากลำคอ เขาดำดิ่งลงสู่ห้วงแห่งความสุขจนลืมไปเลยว่าคนที่กำลังนอนกกกอดอยู่ใต้ร่างคือหลานสาวสุดรักของตัวเอง
"คุณอา...อืมมมม พอแล้ว"
เรย์เลนดันตัวขึ้น แต่ถูกโนอาร์กดลงให้นอนราบไปกับเบาะนุ่ม เขาเอาริมฝีปากทาบประกบทับ สอดแทรกปลายลิ้นอุ่นเข้าไปพัลวันอย่างดูดดื่มจนเธอแทบหายใจไม่ทัน รสจูบที่เร่าร้อนมันทำให้หัวใจเรย์เลนวาบหวามไปทั้งตัว
"เขาจูบกันแบบนี้"
มือหน้าหยิบทิชชูมาเช็ดคราบกามที่เปรอะเปื้อนเต็มโคนขาขาวออกจนหมด แล้วจัดระเบียบเสื้อผ้าให้เรียบร้อยเข้าที่เข้าทาง เรย์เลนกระโดดข้ามไปนั่งที่เดิมและเอนเบาะนอนลงด้วยความเหนื่อยล้า
"เรย์เลนมีความสุขจัง อืออ"
เธอพูดทั้งๆ ที่ตายังคงหลับอยู่ มือหนาลูบหัวเธอเบาๆ อย่างรู้สึกผิดที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ทำไมใจมันหักห้ามอารมณ์ราคะของตัวเองไม่ได้ทุกทีไป ทั้งๆ ที่ใจยังคงคิดว่าเธอคือหลาน ไม่ใช่ผู้หญิงที่เป็นทางผ่านชั่วคราวเหมือนคนอื่น
"อาขอโทษนะ มันห้ามใจไม่ได้ เรย์เลน"
เขาก้มหน้าลงต่ำอย่างรู้สึกผิด ในหัวครุ่นคิดถึงเรื่องบัดสีที่ตัวเองทำกับหลานรักและเพื่อนตัวเองได้ลงคอ ในหัวเต็มไปด้วยความสับสนว่าตนควรจะทำอย่างไรต่อ จะหยุดความสัมพันธ์บ้าๆ นี้ได้อย่างไร เมื่อร่างกายยังต้องการในตัวเธออย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย ทุกครั้งที่กายแนบชิดใกล้ มันไม่เหมือนผู้หญิงคนไหนๆ ที่เคยผ่านมา
"ขอโทษทำไมคะ Win Win อามีความสุข เรย์เลนก็มีความสุข ไม่เห็นจะมีใครเสียเปรียบเลย"
"อือออ ...แก่แล้วยังคิดมากอีก เฮ้อ"
เรย์เลนพูดขึ้นทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่ โนอาร์ได้แต่ส่ายหัวไปมา ถ้าเกิดเธอไปทำแบบนี้กับใครเขาคงไม่ยอมแน่ ใจเขารู้สึกหงุดหงิดทุกทีที่ได้ยินคำเหล่านี้จากปากของเรย์เลน
"อย่าทำแบบนี้กับใครเด็ดขาด...อาไม่ยอมแน่"
ไม่มีเสียงตอบรับจากคนตัวเล็ก เมื่อแอร์เย็นๆ ปะทะลงใบหน้า ตอนนี้เรย์เลนนอนหลับไปแล้ว
ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!
เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้น โนอาร์รีบหันไปมองหญิงสาวหุ่นอรชรอ้อนแอ้น รูปร่างสูงโปร่ง ยืนยิ้มหวานให้เขาอยู่ภายนอก ทำให้โนอาร์ถึงกับหน้าถอดสี เมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาที่รถของตัวเอง
- Writer
