Chapter 12: The Gown

2036 Words

Miara's POV Kunot noo akong nakatitig sa salamin na nasa harapan ko, it's been two days since I've drowned, and how much I hate it everytime that guy keeps pestering telling all the time that I am indebted to him and I need to do something in return. Sa kakaisip ay naalala ko muli ang araw na iyon, Grrr! At talaga namang kapag naalala ko ay nanggigil lamang ako. Flashback Akala ko talaga ay mamamatay na ako, buti na lang at may nagligtas sa akin, kaagad akong natigilan ng matitigan ko kung sino ang nagligtas sa akin. Saka ko lang din napagtanto na masiyadong malapit ang katawan namin sa isa't isa, hindi ko alam kung ano ang dapat kong ikilos dahil sa gulat at kaba. He saved my life, parang ang panget naman ng ugali ko kung tatarayan ko siya. Kaya naman ay wala akong ginawa kung hind

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD