บทที่46

2038 Words

“ มันไม่ได้ผลหรอก ” สิ้นคำ เขาก็บดขยี้ริมฝีปากของฉันทันที มือทั้งสองกดลงมาที่ไหล่ฉัน “ อื้อออ ” ฉันหอบหายใจแรงๆสองมือเกาะเกี่ยวไหล่กว้างของเขาเอาไว้เมื่อถูกเขาจูบอย่างไม่ลืมหูลืมตา “ เราคิดถึงคะนิ้งนะ ” ให้ตายสิ ฉันใช้ไม้นี้กับเขาไม่ได้ผลแต่เขากลับใช้กับฉันได้ผลเนี่ยนะ คะนิ้งนะคะนิ้ง ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีเขาก็เริ่มจูบฉันดูดดื่มมากขึ้นเรื่อยๆ มือข้างหนึ่งกดปลายคางฉันเพื่อให้อ้าปากรับเรียวลิ้นร้อนของเขาที่กำลังไล่ต้อนอย่างหื่นกระหาย ตักตวงเอาความหอมหวานไม่เว้นช่วงให้ฉันได้หายใจหายคอทั้งเร่าร้อน รุนแรงและดิบเถื่อนทำเอาฉันตื่นเต้นไปหมด ฟุบ…. ไม่ทันที่ฉันจะได้ตั้งตัวคนที่พึ่งสูบวิญญาณของฉันไปก็ช้อนตัวฉันขึ้นไปนั่งบนโต๊ะตัวหนึ่ง “ คุณรู้ไหมว่าตอนที่ผมเห็นคุณใส่ชุดนี้ผมเกือบจะทนไม่ไหวแน่ะ ” สายตาลามกไล่มองความสาวฉันไปทั่ว ฉันเลยเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่ใส่ชุดนี้มา ฉัน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD