บทที่9 คนใช้ส่วนตัว
1068 Words
บทที่9
คนใช้ส่วนตัว
ไหนเรือ!!!!!
อะไรกันเนี่ยเขาพาฉันมาเดินตรวจงานที่ท่าเรือ ไม่เห็นจะพาไปขึ้นเรือยอชต์เลย คุณหลอกดาวววว อุตส่าห์จัดเต็มทั้งหน้าทั้งผมสุดท้ายต้องมาเดินถือร่มให้ไอ้บ้ากามนี่
"เดินให้มันไวๆหน่อยได้ไหม!"
"นี่คุณขาฉันก็มีอยู่เท่านี้รีบนักทำไมไม่มาตั้งแต่เมื่อวานเลยล่ะ!"
"อย่าปากดีรีบเดินเข้า!"
แล้วจะมาดุฉันทำไมก็ไม่รู้ เขาก้าวเพียงก้าวเดียวเท่ากับฉันต้องก้าวถึงสองก้าว กรรมพันธุ์เป็นยีราฟหรือไงวะ!
งานของคุณเจเจดูวุ่นวายมากเพราะเขาต้องจัดการปัญหาท่าเรือและจัดการเรื่องการขนส่งทางเรือ แต่วันนี้ฉันโชคดีมากที่ได้เจอครอบครัวของคุณอัคคี เขาพาภรรยากับลูกชายทั้งสองคนไปล่องเรือมาได้ข่าวว่าเมื่อวานเป็นวันครบรอบวันแต่งงานด้วย ช่างเป็นผู้ชายที่อบอุ่น ทรงแบดบอยแต่หัวใจจุ๊บมั๊วะมากๆ
"พี่สาวครับผมชื่อเพลิงนะครับ"
"ชื่อเท่มากเลยครับ ว่าแต่ไปเที่ยวมาสนุกไหมครับ" ฉันหยิกแก้มหนุ่มน้อยทั้งสองข้างจนภรรยาคุณอัคคีต้องพาหนุ่มน้อยอีกคนเข้ามาทำความรู้จัก ภรรยาคุณอัคคีสวยมากเลยลูกคนเล็กก็หล่อแต่แตกต่างกับคนพี่มาก คนพี่ทรงเดียวกับคุณอัคคีเลยแต่คนน้องออกจะเนิร์ดๆ
"สวัสดีค่ะคุณใจดี"
"สวัสดีค่ะ"
"ฉันชื่อพะพายนะคะ เรียกพายเฉยๆก็ได้ค่ะส่วนนี่อัคนีลูกชายคนเล็ก"
"หล่อมากเลยค่ะคุณพาย ว่าแต่ไปเที่ยวมาเป็นยังไงบ้างคะสนุกไหม"
"สนุกมากค่ะ ที่นี่ดาวสวยมากทะเลก็สวย ธรรมชาติแทบไม่มีเสื่อมโทรมเลย เดี๋ยวคุณใจดีก็คงได้เห็นค่ะ"
"งั้นเหรอคะ -_-"
"หนูพายรถมาแล้วอยากแวะห้างก่อนไหมคะ"
"ไม่ค่ะ กลับบ้านเลยดีกว่าพายมีนัดกับยูริ"
" คุณใจดีว่างๆไปเรียนทำอาหารกับหนูพายได้นะครับ หนูพายชอบทำอาหารมาก"
"ค่ะ คงต้องรบกวนคุณพายกับคุณอัคคีแล้วล่ะ อยู่บ้านมันน่าเบื่อ!" คำว่าน่าเบื่อของใจดีเธอเน้นเขี้ยวเน้นฟันแถมยังจ้องมองเจเจอย่างโกรธแค้น แต่ชายหนุ่มอย่างเจเจไม่สนใจเขามองเธอเป็นเพียงธาตุอากาศเท่านั้น
หลังจากที่ครอบครัวของคุณอัคคีเดินทางกลับฉันก็หันไปมองหน้าไอ้บ้ากามที่ยืนมองนมฉันอยู่ มันน่าอายชะมัดฉันอุตส่าห์แต่งตัวเต็มยศแต่กลับถูกพามาใช้แรงงาน
"ใจดีขอกาแฟหน่อย"
"ไปซื้อสิ =_="
"ใจดีขอกาแฟหน่อย!!"
"อยากกินก็ไปซื้อสิคะมาใช้คนอื่นได้เหรอ!!"
อัฐบอดี้การ์ดมือขวาของเจเจรีบก้มหน้าลงทันที เขารู้ว่าเจ้านายกำลังพิโรธจึงรีบเดินออกมาเพื่อไปซื้อกาแฟให้แต่เจ้านายยกมือเบรกเอาไว้เสียก่อน
"กูไม่ได้ใช้มึง!"
"ครับนายแต่คุณใจดีน่าจะไม่ทราบว่านายต้องดื่มกาแฟอะไร"
เจเจเดินล้วงกระเป๋ามายืนอยู่ตรงหน้าของใจดี แต่เธอไม่สนไม่แคร์ยืนกอดอกมองหน้าเจเจอย่างเหลืออดเช่นกัน
"รู้ไหมว่าขัดคำสั่งฉันจะเจออะไร"
"ไม่รู้!" แม้จะแอบหวั่นใจอยู่บ้างแต่ก็ต้องแสร้งว่าไม่เป็นอะไร เธอยังคงเชิดหน้าชูตาไม่สนใจคนตรงหน้า
"ให้ผมไปซื้อให้ก็ได้นะครับนาย" อัฐเห็นท่าไม่ดีจึงขอร้องเป็นคนออกไปซื้อแทน
"ไม่ต้องแล้ว ให้คนเตรียมเรือเลยกูจะไปผลิตลูก และกูจะเอาแฝดด้วยกูจะเอาให้ยัยนี่หมดสภาพจนหาผัวไม่ได้เลยคอยดู!!"
"ไอ้สารเลว!! ไอ้ปากปีจอ ไอ้คนชั่ว ไอ้คนคบไม่ได้!!!!"
"ว๊ายยย!!!"
เจเจเข้าประชิดร่างของใจดีจากนั้นก็อุ้มเธอพาดบ่าแล้วตรงมายังท่าเรือของตนท่ามกลางสายตาของลูกน้องทั้งหลาย เขาพาเธอเดินจั้มมายังเรือยอชต์ที่จอดเทียบท่าอยู่อีกฝั่ง ลูกน้องที่ยืนอยู่จึงรีบเคลียร์ทางให้เจ้านาย
"ช่วยด้วย!!! ปล่อยฉันนะไอ้โรคจิต!!!"
เพี้ยะ!!!!
"อ๊ายย!!!"
เพี้ยะ!!!!
"อย่ามาตีก้นฉันนะ!!"
"ผู้หญิงพูดมากอย่างเธอมันต้องเจออะไรอุดปาก เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลยสาวน้อย ฉันจะเอาให้เธอเสียศูนย์ไปเลยดีไหม!!"
"มะ ไม่นะ!!! ฮือออ ปล่อยฉันนะไอ้คนลามก ไอ้คนเลว ช่วยด้วยยย!!!!"
ตะโกนให้คอแตกก็ไม่มีใครช่วยเพราะเขาคือผู้มีอำนาจ ใครก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ฉันส่งสายตาไปหาคุณอัฐบอดี้การ์ดที่เดินตามมาแต่เขาหลบสายตาไม่ยอมสบตากับฉันเลย ได้โปรดไอ้เวรนี่มันไม่ใช่คนดี
เจเจพาร่างอันบอบบางของใจดีขึ้นมาบนเรือและตรงไปยังห้องนอนบนชั้นสองจากนั้นก็โยนเธอลงไปจนร่างของเธอกระดอนขึ้นมา
ปัก!!
"ไอ้บ้า!! เจ็บนะ!!"
เขาไม่ตอบอะไรแต่เดินไปยังจุดขับเรือ เขาไม่ได้ข่มขืนฉันหรือเขารอให้เรือไปอยู่กลางทะเลจากนั้นก็ปู้ยี่ปู้ยำฉันจนหนำใจ ไม่ได้ฉันต้องหาทางหนี มันต้องมีเรือยางสิแต่จะไปยังไงตายก่อนซะมั่ง
ฉันตัดสินใจเดินออกมาแต่มันผิดคาดฉันว๊าวกับสิ่งที่เห็นมากๆ น้ำทะเลใสแจ๋วเลยบรรยากาศดีสุดๆ
"นี่คุณจะพาฉันไปไหน"
"ไปที่ชอบที่ชอบ=_="
"ชิ!" ฉันเดินมาด้านข้างก็เห็นฝูงปลาโลมากำลังกระโดดพ้นน้ำแข่งกับเรือของเรา ถ้ามีกล้องฉันจะถ่ายรูปให้หนำใจเลย ถึงว่าทำไมนักท่องเที่ยวถึงได้ชอบมาเที่ยวที่นี่นัก
เขาพาฉันมายังอีกฝั่งนึงของเกาะซึ่งมีภูเขาขนาบข้าง บรรยากาศบนฝั่งเงียบสงบแม้แต่ในทะเลก็ไม่มีเรือของนักท่องเที่ยวเลย
"ทำไมถึงไม่มีคนเลยล่ะคุณ"
"ฉันพาเธอมาทำลูกไม่ได้พามาเที่ยว =_="
"อะไรนะ!!! >[]<"
- Writer
