ร่างสูงของณัฐวรินทร์เดินเข้ามาในบ้านตอนเวลาเกือบสองทุ่ม วันนี้เธอออกไปพบลูกค้าตั้งแต่ช่วงบ่ายสามโมง และก็อยู่ทานข้าวกับลูกค้าจนถึงหกโมงถึงได้แยกย้ายกัน
"อ้าวยัยณัฐ กลับมาแล้วเหรอลูก แล้วนี่ทานอะไรมาหรือยัง" นุชจรีร้องทักลูกสาว ที่เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นด้วยท่าทางเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด
ร่างสูงส่งยิ้มเซียวให้มารดากับบิดาที่นั่งดูข่าวภาคค่ำกันอยู่ เธอวางกระเป๋าเอกสารพร้อมกับเสื้อสูทพาดไว้ที่พนักโซฟาก่อนจะตอบคำถามมารดาออกไป
"ณัฐทานมาเรียบร้อยแล้วค่ะแม่ พอดีวันนี้ลูกค้านัดเซ็นต์เอกสารสั่งสินค้าล็อตแรกน่ะค่ะ"
"ณัฐดูซูบลงนะลูก เรื่องงานน่ะถ้ามันไม่ด่วนมากก็ค่อยๆเคลียร์ก็ได้ แม่เห็นเรากลับมืดทุกวันเลย ร่างกายมันจะไม่ไหวเอานะลูก แล้วอาการคลื่นไส้น่ะตอนนี้ยังเป็นบ่อยหรือเปล่า" มารดาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วลูกสาวเธอก็มีอาการเงียบซึมและก็ชอบเหม่อบ่อยๆ แถมบางที
