The Mafia Teens

TMT - 10 : Disappointment

“ARE YOU sure about it Dwight?” tanong ko kay Dwight nang makarating kami sa hotel kung saan sinabing gaganapin ang unang underground auction dito sa Cebu. Alas dose na ng gabi nang tuluyang huminto ang van na sinasakyan namin ilang metro mula sa hotel. Kinse minutos na kaming nakatingin sa gusali ngunit wala kaming napansin na kung sinong mga bigating personalidad na pumapasok sa loob. Hindi ganito ang ine-expect kong makikita sa labas ng hotel kung saan dapat gaganapin ang isang auction. Walang katao-tao sa labas at iilan lamang ang sasakyan na nasa parking. No one's entering the lobby of the hotel wearing a gown or any formal attire like how I used to watch people attending an auction.

“Dammit! Mukhang naloko nga tayo. s**t! Sayang ang ibinayad ko sa babaeng iyon. Kasinungalingan lang naman pala ang makukuha ko.” Iritableng sumandal si Dwight sa backrest ng upuan at inis na naghilamos ng palad mukha.

“Mukhang false information ang nakuha natin. Fvck this crap!” mura ni Zeus.

Tumingin ako kay Sere at Stravens na tumango lang at nagkibit balikat. Kinuha ko sa bulsa ng suot kong coat ang cellphone ko matapos ay idinial ang numero ni Daphnise, kasalukuyan silang nasa kabilang sasakyan ngayon at naka-park hindi kalayuan kung nasaan kami.

“There's something wrong Seki,” bungad na sambit ni Daphnise nang sagutin ang tawag ko. Mukhang maging sila ay napansin din ang mga napansin namin dito sa unahan.

“Yeah, we noticed it.” Isang buntong hininga ang pinakawalan ko. “I think we need to go home.”

“s**t!” Zeus cussed. Hinawakan siya ni Sere sa balikat.

“Let's go back home,” I finally ordered them. Stravens started to turn on the car's engine and drove. Pinatay ko ang tawag at pinagsalikop ang magkabila kong palad. Lahat kami ay tahimik sa buong byahe. I understand what exactly is happening, we've been into bluffs. Ramdam ko ang disappointment na nararamdaman ni Zeus dahil sa nangyari, pinilit niyang makuha ang impormasyong iyon dito sa Cebu ngunit kalokohan ang ibinigay na impormasyon ng kung sino mang nagsabi sa kanila nito.

“Mukhang may kailangan akong siningilin.” Ikinuyom ni Dwight ang kamao at umiling-iling. I know who is he pertaining to. It is the person who gave them false information.

“Don't worry Zeus, it will be okay. We will find the real date of the first auction,” I said trying to ease his disappointment.

“I'm just worried Seki. What if I can't find the painting? It's too important for my mom and i'm so stupid to lose it.”

“You're not going to lose it Zeus, we will do everything to find that painting,” Sere replied Zeus. He took his phone out of his pocket and typed something on it. “I got an idea.”

Nabaling ang tingin naming lahat kay Sere dahil sa sinabi niya. Maging si Stravens na nagmamaneho ay napatingin sa rear view mirror.

“I will tell it as we go back to the hotel,” Sere said.

Tumango kami at magkakasabay na sumandal sa backrest ng kinauupuan.

***

Daphnise’s Point Of View

KAAGAD kong sinabi sa mga kasama ko ang naging desisyon ni Seki. Si Cross ang nagmamaneho at magkakasama kaming tatlong babae dito sa likuran. “I can't believe it,” I mouthed, kamusta naman kaya siya after what we found out? Umiling-iling ako at isinandal ang ulo sa salamin ng binatana dahil sa gilid ako nakaupo.

“I can't believe too, who ever gave us false information I swear... i'm going to kill them.” Coco rolled her eyes and tossed her wig. Halos lahat kami ay nasa kaniya-kaniyang disguise, we put effort to hide our real identities but we end up failed to do the mission, dahil sa simula palang wala naman pala kaming misyon na dapat gawin sa hotel na iyon.

“Tsk! We've been in rush going to Cebu, tired and put efforts for this and yet, wala naman palang dapat paghandaan ngayong oras na ito.” Nagpangalumbaba si Stout at tumikhim.

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin sa kanila, kaya naman hindi na ako nagsalita pa. Sa buong byahe ay naging tahimik kaming lahat. Hanggang sa makabalik sa hotel ay nagmukha kaming lantang gulay na nawalan ng ganang magsalita. Pagkarating sa silid namin na inokyupa ay inabutan namin sila Seki sa loob. Maging sila ay tahimik din at pare-parehong nakaupo sa couch. Dahil marami kami ay tumayo sina Seki at Stravens at naupo sa sahig upang paupuin ang ilang babae naming kasama sa couch. Umupo ako sa carpet bitbit ang pares ng sapatos kong may apat na pulgada ang taas.

“Daph, you can sit her—”

“No, I'm fine here,” tumanggi ako sa alok ni Zeus nang tumayo ito sa kinauupuan niya, I think he needs that comfortable chair now than I am. I know he's still disappointed. Ngumiti ako upang ipakita sa kaniyang okay lang ako. Tumango naman siya at bumalik sa kinauupuan habang magkasalikop ang palad at tumungo.

“What do you want to tell us Sere?” panimulang tanong ni Seki habang magkaekis ang braso sa dibdib at nakasandal sa couch. His voice is in serious tone now everytime he speak.

“Don’t be disappointed of what happened tonight, this is not the end of what we started.” Umayos ng upo si Sere habang diretsong nakatingin kay Seki. “If we have nothing to find and no way know the dates of the auctions here in Cebu, and got false information tonight. Then, we need to find someone we can use to get the real information.”

“Do you mean is... we need a key to open a closed door?”

I looked at Seki. I know he's not sarcastic about what he asked. Ibinaling ko ang tingin ko sa mga kasama namin dito sa loob ng silid. They are looking to Seki and Sere.

“I get what you guys talking about, but the the question is who?” tanong ni Stout habang prenteng nakaupo sa couch, suot pa rin nito ang makapal na wig, makeup at isang sexy na evening gown. It was her disguise to hide her teen identity. Mature naman na ang mga katawan namin kung kaya't hindi na kami nahirapan pa sa disguise.

“We need to choose one person from the top list,” Sere said that made me confused.

“Top list ng?” hindi ko na napigilan pang magtanong dahil sa sinabi ni Sere.

“Top list of biggest bidder here in Cebu, siguradong sila ang unang makatatanggap ng invitation kung may gaganapin mang subasta dito.” Tila nabuhayan si Seki at tumingin kay Dwight. “We need your magical laptop now,” he said and laughed.

“Crazy, teka lang.” Tumayo si Dwight. Hinubad nito ang suot na coat at ibinato sa kama. Kinuha nito ang laptop sa side table at bumalik sa tabi nila Seki kanina.

“Can I change my clothes first?” walang emosyon na tanong ni Cross na nakasuot ng isang fitted na damit na talagang hahapit sa kaniyang magandang katawan. Ito ang mga suit na ginagamit ng Black Phoenix sa tuwing gumagawa ng misyon. Natawa ako dahil alam naman naming lahat na hindi ito ang normal na kasuotan ni Cross. She loves to wear loose T-shirt and skinny jeans.

“Maigi pa nga siguro kung magbihis muna kami.” Tumayo at ngumiti sa kanila.

Tumango naman si Seki. “Yeah, I guess we have to continue it tomorrow.”