NOAH:
NANLALAMBOT akong napaupo sa swivel chair ko na lumabas na si Jen sa opisina ko. Napahilamos ako ng palad sa mukha na hindi mapakali sa biglaang pagbabalik nito.
Okay na sila ni baby sa Istanbul eh. Kung bakit naman kasi pabigla-bigla ang desisyon ng babaeng 'yon. At sa dinami-rami ng kumpanyang paga-apply-an niya ng trabaho ay dito pa sa kumpanya ko. Parang sumikip tuloy ang mundong ginagalawan namin na nandidito na sa bansa ang mag-ina ko.
Bagsak ang balikat na napangalumbaba ako sa mesa ko na napabalik tanaw sa nakalipas. Kung paanong. . .hindi na ako nagparamdam pa kay Jen sa nakalipas na tatlong taon.
FLASHBACK three years ago:
KAHIT nahihilo pa ako mula sa biglaang flight ko pabalik ng bansa ay tumuloy kaagad ako ng hospital. Para akong nalulutang sa mga sandaling ito na
