หลังสิ้นประโยคสุดท้าย เธโอก็นั่งก้มหน้านิ่งไม่ไหวติงทำให้เฟรตกใจรีบเอื้อมมือไปแตะแขนเพื่อปลุกเขาแต่เขาก็ยังไม่ขยับตัว เฟรลุกขึ้นจากเก้าอี้ก่อนเดินไปเขย่าตัวเขา เธอตกใจเมื่อเห็นเขานั่งตัวแข็งและดวงตาแข็งค้าง เธอยิ่งร้อนใจจึงลองยกมืออังใต้จมูกแต่เขายังมีลมหายใจอยู่ ไม่นานนักเธโอก็กล่าวพึมพำบางอย่างออกมา
“กำลังจัดการใหม่”
เฟรปล่อยมือจากเธโอพลางผงะถอยหลัง เธอทำอะไรไม่ถูกและไม่กล้าทำอะไรด้วยเพราะกลัวว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าจะพังทลายลง เฟรได้แต่กลับมาลงนั่งเฉยๆ ที่เก้าอี้ตรงข้ามเธโอเพื่อรอให้เธโอกลับมาได้สติอีกครั้ง ตอนนี้ใจของเธอเต้นรัวไม่เป็นจังหวะลุ้นแทบหยุดหายใจ ผ่านไปเพียงสามนาทีซึ่งเธอรู้สึกราวกับเป็นชั่วโมง เธโอก็ขยับตัวแล้วเงยหน้าขึ้น เขาเห็นใบหน้าของเฟรซีดเซียวนั่งจ้องมองเขาตาไม่กระพริบ เขาไม่แน่ใจปฏิกริยาของเฟรเพราะเขารู้สึกเหมือนตัวเองแค่หลับไปเท่านั้น เธโอไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นจึงถาม
