บรรยากาศในโรงพยาบาลยังคึกคักแม้จะเป็นวันธรรมดา ช่วงบ่ายสองแบบนี้ยังมีคนเข้าออกไม่ขาดสาย ตลอดทางที่นั่งรถมาเธโอสังเกตเห็นเมฆดำปกคลุมเต็มท้องฟ้า อีกไม่นานฝนคงจะตกเป็นแน่ เสียงฟ้าร้องดังขึ้นพร้อมๆ กับแสงสายฟ้าแล็บส่องสว่างวูบวาบเป็นระยะที่นอกกำแพงกระจกของโรงพยาบาล
สีหน้าของเฟรแปลกใจก่อนตอบคำถามของเธโอ “ฉันไม่รู้จักหรอก มีแต่เพื่อนที่เป็นนักข่าวน่ะ ทำไมอยู่ๆ ถึงถามแบบนี้ล่ะ”
เธโอรู้ว่าเฟรไม่มีเหตุผลที่จะต้องโกหกแต่เขาก็ยังข้องใจอยู่ดี บางทีอาจเป็นคนใกล้ตัวที่เฟรคาดไม่ถึงก็เป็นได้ เขาจึงพยายามเค้นถาม “แล้วเพื่อนนักข่าวของคุณมีใครเก่งเรื่องระบบคอมพิวเตอร์ถึงขั้นเจาะข้อมูลได้บ้างมั้ย”
“เจาะข้อมูลไม่ได้หรอก แต่สืบข้อมูลน่ะทำได้อยู่”
“ไม่ใช่สืบข้อมูลครับ” เธโอแทรกขึ้นก่อนอธิบายให้เธอฟัง “ตอนที่ก๊อปปี้แคทติดต่อผม เขาพูดถึงเฟรเหมือนกับรู้จักกับเฟรในระดับหนึ่ง อาจจะพูดได้ว่าสนิทกันไม่อย่างนั้นคงไม
