หลังผ่านพ้นค่ำคืนนั้นไปเกือบหนึ่งเดือน ชีวิตของ เจียงซูเหยากับคุณชายรองจิ้งเฉินคล้ายจะเหมือนกับคู่สามีภรรยาในสกุลใหญ่หลายๆ สกุลอยู่บ้าง แต่ถึงกระนั้นสิ่งที่จิ้งฮูหยินคาดหวังเอาไว้ก็ไม่มีวี่แววจะเกิดขึ้นเสียที ได้ยินมาว่าหลังจากคืนแรกที่คุณชายรองถูกบังคับให้ย้ายมาพำนักยังเรือนไป่เซ่อ คุณชายรองกับฮูหยินน้อยก็ไม่เคยร่วมเตียงกันอีกเลย เรื่องดีคงมีเพียงแค่นับตั้งแต่วันนั้นคุณชายรองก็ยอมอยู่เรือนไป่เซ่อไม่กลับไปพำนักเรือนจิ๋นอวี่อีก
แต่ถึงแม้คุณชายรองจะนอนค้างที่นี่ เจียงซูเหยาก็รู้ดีว่าจิตใจของเขาหาได้อยู่เรือนไป๋เซ่อไม่ อีกอย่างในหนึ่งวันเขาก็อยู่เรือนหลังนี้เพียงไม่กี่ชั่วยามเท่านั้น
เช้าหายไป ดึกดื่นค่อนคืนจึงจะหวนกลับมา ไม่รู้ว่ามีเรื่องใดหรือผู้ใดที่ทำให้คุณชายรองจิ้งเฉินวิ่งวุ่นได้ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ กระทั่งตัวของจื่อเฟิงเองก็แทบจะเรียกได้ว่าหายหน้าหายตาไป
ในเมื่อเขาไม่อยู่วุ่นวาย เจียง
