“พระนาง จับหม่อมฉันด้วยเรื่องอันใดเจ้าคะ?”
“เจ้าทำให้ฝ่าบาทเสื่อมเสียพระเกียรติเที่ยวเดินกุมมือกับชายอื่นที่ไม่ใช่ฝ่าบาท พวกเจ้าจับตัวนางและชายชู้ของนางไปคุมขังและรอวันไตร่สวน ข้าจะทูลใหห้ฝ่าบาทได้ทรงทราบถึง ความมักมากของเจ้า”
“พระนางเข้าใจหม่อมฉันผิดแล้วเจ้าค่ะและชายผู้นี้คือ..”
“นางมากับข้าและชายชู้ที่เจ้าว่านั้นคือองครักษ์ของข้าเอง เชิญฮูหยินเที่ยวชมโคมไฟให้สนุกเถิด...เข้าใจผิดกันเท่านั้น”
“ฝ่าบาท...!...”
ฮองเฮาเซี่ยฟังเฟยหน้าเสียกลับไปด้วยอารมณ์ที่ร้อนละอุอกแทบจะระเบิดด้วยความแค้นใจที่โอกาศอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆแต่กลับเป็นแค่ความเข้าใจผิด
“ดูอย่างไรสองคนนั้นไม่ใช่แค่ทหารอารักษ์ขาอย่างเดียวเป็นแน่ท่าทางของนางช่างมีความสุขสายตาที่มองชายหนุ่มผู้นั้นนางมีใจให้เขาเป็นแน่ คอยดูเถอะข้าจะจับให้ได้คาหนังคาเขาว่านางคิดไม่ซื่อกับฝ่าบาท”
เซี่ยฟังเฟยกลับตำหนักไปอย่างเสียอารมณ์
“ท่านไปเอาหน้ากา
