“หากเจ้าไม่อยากเดือดร้อนมอบนางให้กับเขาผู้นั้นไปเถอะ ข้าขอเตือนด้วยความหวังดี เพราะเขาผู้นี้ไม่ใช่ชาวบ้านธรมดาๆแต่เขาเป็นองครักษ์คนสนิทของฝ่าบาทผู้เป็นประมุขของแผ่นดินนี้”
“อย่ามาปดข้า เจ้ารู้ได้เยี่ยงไรว่าเจ้านี่เป็นองครักษ์...ต่อให้เป็นองครักษ์จริงดังเจ้าว่าข้าก็ไม่สนใจเพราะนางเป็นสมบัติของข้า”
“แล้วเจ้ามีหลักฐานอะไรมาแสดงว่านางเป็นสมบัติของเจ้า เจ้าเป็นผู้อุปการะ เป็นญาติหรืออย่างไร?...แม่นางเจ้าบอกข้ามาสิว่าชายผู้นี้เป็นกระไรกับเจ้า?”
“มิได้เป็นเจ้าค่ะ พ่อแม่ของข้าน้อยเสียชีวิตด้วยโรคระบาดกันทั้งคู่ข้าอยู่ตามลำพังคนเดียวแต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งชายผู้นี้ได้หลอกข้าน้อยว่าจะพาเข้าเมืองหลวงมาหางานทำแต่พอมาถึงเขาได้บังคับให้ข้าน้อยขายเรือนกายเจ้าค่ะ...เมื่อคืนได้มีการประมูลพรหมจรรย์แต่ข้าน้อยเข้าห้องผิดเข้าไปห้องของท่านผู้ใจบุญท่านนี้ข้าจึงรอดมาได้”
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็มีความผิด ที่หลอกลวงแ
