พอเดินเข้ามาในบ้าน ลูกแพรก็ถามคำถามที่อยู่ในใจทันที แต่ยังไม่ทันที่จะอ้าปากถาม เหมียวก็สัมภาษณ์เธอเป็นชุดๆ จนพอใจนั่นแหละ เด็กสาวจึงยอมให้เธอพักหายใจ
“เหมียว”
“อะไรเหรอ”
“หมดคำถามแล้วใช่มั้ย” ลูกแพรแกล้งถามประชด ส่งสายตาคล้ายจะต่อว่านิดๆ ว่าเธอเป็นน้องเป็นนุ่งหรือยังไงถึงได้มาถามกันละเอียดยิบแบบนี้ เหมียวทำปากยื่นเป็นลูกหมู เมื่อรู้สึกว่าตนเองทำตัวราวกับเป็นพี่สาวของเพื่อน
“อื้อ”
“ให้แพรถามบ้างนะ”
“อื้อ ถามอะไรล่ะ”
“คุณโจกลับมาหรือยัง”
“ยังเลยอ่ะ สงสัยจะไปนอนค้างที่บ้านคู่หมั้นของเขาแล้วมั้ง”
ร่างเพรียวบางยืนถอนใจ แล้วความเศร้าก็มาเยือนในหัวใจอีกครั้ง แต่ก็เพียงแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น ต่อมาเสียงบีบแตรรถหน้าบ้านก็ดังขึ้น เหมียวรีบวิ่งไปเปิดประตู
ลูกแพรแอบดูอยู่ห่างๆ ก็เห็นโจนาธานเดินเซเข้ามาในบ้าน แต่ก็เดินเข้ามาจนถึงในบ้านได้โดยไม่ล้ม เหมียวต้องคอยมองเจ้านายหนุ่มตลอดเวลากลัวว่าเขาจ
