BAD OLD LOVE - ทวงรักเก่า | 6

1988 Words

“พี่เรย์จะพาหนูไปไหน หนูไม่ไป” แพรพูดขึ้นและออกแรงดิ้นพยายามขัดขืนผมทุกวิถีทางที่เธอจะทำได้ “ก็พาเธอไปหาความสุขไง” ผมพูดขึ้นก่อนจะผลักเธอเข้าไปในรถและก้มลงไปกระซิบข้างหูของเธอ “ในเมื่อเธอไม่เลือก ฉันก็จะเลือกให้เธอ” พูดเสร็จผมก็ปิดประตูใส่ของหน้าเธอและรีบวิ่งอ้อมมาฝั่งคนขับ “พี่เรย์ปล่อยหนูไปเถอะนะ หนูไม่มีอะไรจะบอกจริงๆ” คำพูดขอร้องปนอ้อนวอนถูกพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงอาบสองแก้มเนียน “ตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการให้เธอพูด” ผมพูดขึ้นพร้อมรีบออกรถไปทันที ในเวลาเกือบสองอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอเอาแต่หลบหน้าผม ไม่เคยคิดจะหาเหตุผลมาให้ผม ตอนนี้ผมก็จะไม่ทนแล้วมันไม่ใช่แค่สองอาทิตย์ที่ผมต้องการจะรู้เหตุผลแต่มันคือเวลาสองปีที่ผมไม่เคยได้รู้เลยหลังจากวันที่เธอบอกเลิก หลังจากผมพูดจบก็ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมา มีเพียงเสียงสะอื้นจากแพรเท่านั้น ถ้าถามว่าตอนนี้ผมสงสารเธอไหมที่ผมทำแบบนี้ มันมีบ้างที่หัวใจของผมกระตุกแต่ความเจ็บปวดที่เธอได้รับตอนนี้มันไม่เท่าที่ผมเคยได้รับในตอนนั้น “ลงมา” ผมพูดขึ้นพร้อมกระชากเธอให้ลงมาเพราะกับเธอปฏิบัติแบบดีๆไม่ได้หรอก “ฮึก...หนูไม่ลง หนูจะกลับ” เธอก็ยังเป็นเธอ พยายามจะขัดขืนผมอยู่เสมอ “เธอขัดฉันไม่ได้หรอก” พูดจบผมก็อุ้มเธอพาดบ่าพร้อมกับตรงเข้ามาในคอนโดและเมื่อถึงห้อง ผมก็ตรงมายังห้องนอนพร้อมกับปล่อยเธอลงทันที ตุบ ! “อ๊ะ...พี่เรย์ปล่อยหนูไปเถอะนะ หนูจะไม่มาให้พี่เรย์เห็นหน้าอีกแล้ว” เธอพูดขึ้นและถดตัวหนีผมจนติดหัวเตียง “เธอเป็นคนมาให้ฉันเห็นหน้าเอง” ผมปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของตัวเองออกพร้อมกับขึ้นไปหาเธอบนเตียง ผมจับขาของเธอกระชากลงมาและขึ้นคร่อมเธอไว้ แน่นอนว่าเธอพยายามจะขัดขืนและดิ้น ผมเลยจัดการจับแขนเธอทั้งสองข้างขึงไว้เหนือหัวเหมือนเมื่อเย็น “ฮึก...ฮือ พี่เรย์...ปล่อยหนู” ยิ่งเธอดิ้นมันก็เหมือนเธอเปิดทางให้ผมเพราะตอนนี้ผมสามารถแทรกตัวเข้าไปใกล้เธอได้มากขึ้น ผมจับแพรถอดเสื้อออกด้วยมือข้างเดียวก่อนจะเอื้อมไปด้านหลังเพื่อปลดตะขอบรา “ฮึก...พี่เรย์หยุดเถอะ” “ฉันให้โอกาสเธอแล้ว” ผมพูดขึ้นพร้อมจ้องมองหน้าอกตรงหน้า ขนาดมันใหญ่กว่าเมื่อก่อนเยอะนั่นอาจจะเป็นเพราะแพรโตขึ้นและเวลามันก็ผ่านมาถึงสองปีแล้ว จากนั้นผมก็จัดการถอดกระโปรงนักศึกษาและแพตตี้ตัวน้อยของเธอออกไปทำให้ตอนนี้ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าตรงหน้าผม คนโดนกระทำยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกของตัวเองพร้อมกับสองขาที่หนีบเข้าหากันแต่หารู้ไม่ว่าการกระทำของเธอนั้นมันทำให้หน้าอกเด่นนูนขึ้นมาส่วนขาที่หนีบไว้ก็ไม่สามารถปิดบังอะไรได้เลย “พี่เรย์...หนูขอโทษ พอเถอะนะ ฮึก ขอร้อง” เธอพูดขึ้นพร้อมถอยหลังหนีผมอีกครั้ง แต่จะให้ผมหยุดตอนนี้คงไม่ได้เพราะโอกาสสำหรับเธอมันหมดไปแล้ว ผมปล่อยมือของเธอให้เป็นอิสระก่อนจะก้มหน้าลงมาเพลิดเพลินกับหน้าอกคู่สวยที่มันเคยเป็นของผมมาก่อน กลิ่นหอมจากตัวเธอยังเป็นเอกลักษณ์เสมอ “อ๊ะ...อื้ออ พะ...พี่เรย์ อย่าทำ” ผมเล่นสนุกกับหน้าอกคู่สวยตรงหน้า ขนาดของมันไม่ได้เล็กไปตามตัวของเธอแต่มันกลับใหญ่เกินตัวของเธอเสียมากกว่า ผมทั้งดูดทั้งเลียและตวัดลิ้นสลับไปมากับหน้าอกคู่สวยทั้งสองข้าง “อื้ออ…อ๊าาา ปะ...ปล่อยหนู” “จะปล่อยทำไมในเมื่อเธอก็เสียวไม่ใช่หรอ” เพราะเมื่อผมสัมผัสลงบนหน้าอกของเธอ เธอก็ร้องครวญครางจะเป็นจะตายเพราะความเสียวซ่านที่ผมมอบให้ เมื่อผมเพลิดเพลินกับหน้าอกของเธอจนพอใจ ผมก็จัดการไล่เลียลงต่ำจนมาถึงกลางกายสาวของเธอ ผมจับขาของเธอตั้งขึ้นก่อนจะใช้สายตาสำรวจสิ่งที่ห่างหายไปนานและกลางกายสาวของเธอก็เหมือนจะปิดสนิทไร้การรุกล้ำใดๆ “พี่เรย์…อื้อออ อย่าทำอย่ามอง หยุดเถอะนะ หนูขอร้อง” “ฉันไม่หยุด” ยิ่งใช้สายตาสำรวจมันก็ยิ่งทำให้ผมมั่นใจได้ว่าสองปีที่ผ่านมาเธอไม่ได้ให้ใครใช้งานมัน ผมจึงดันนิ้วเข้าไปเพื่อหวังเบิกทางให้เธอ แน่นอนว่ามันทั้งคับแน่นและตอดรัดนิ้วผมจนกระดูกแทบแตก “อ๊ะ...อื้อออ ฮึก...พี่เรย์หนูขอร้อง” เมื่อหนึ่งนิ้วเข้าได้ ผมก็ดันนิ้วที่สองเข้าไป “อ๊ะ...อื้อออ หนูเจ็บ ฮือออ พอเถอะนะ” ผมไม่สนว่าเธอจะร้องหรือเจ็บปวดอะไร ผมขยับสองนิ้วเข้าออกจนกลางกายสาวของเธอมีน้ำไหลปริ่มออกมา เหอะ ปากบอกให้ปล่อยแต่ร่างกายของเธอกำลังต้องการผม ผมขยับนิ้วเข้าออกเรื่อยๆเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับกลางกายสาว ถึงแม้ของผมจะเคยผ่านมันเข้าไปได้แต่ในตอนนี้ผมก็ไม่มั่นใจเหมือนกันแต่ก็จะพยายามทำให้เธอเจ็บน้อยที่สุด อ๊ะ…อื้อออ อ๊าาา พี่เรย์พอเถอะ” “อื้อออ ฮึก...ฮือออ หนูขอร้อง” “อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ” หลังจากเธอปล่อยน้ำหวานออกมาอีกครั้ง ผมก็ลุกขึ้นเต็มความสูงจัดการกับร่างกายของตัวเอง ผมปลดกางเกงนักศึกษาออกพร้อมกับจับแก่นกายของตัวเองที่ตอนนี้มันขยายใหญ่เต็มตัวมาถูไถที่กลางกายสาวของเธอ “อื้อออ...พี่เรย์ไม่เอา หนูไม่เอา” สองขาถูกหนีบขึ้นไปและถอยหลังหนีผมเช่นเคย ส่วนผมก็กระชากขาเธอลงมาอีกครั้งเหมือนที่เคยทำ จากนั้นก็จับขาของเธอขึ้นพาดบ่าให้มองเห็นกลางสาวของเธอชัดๆและมันยิ่งทำให้ผมมั่นใจมากกว่าเดิมว่าที่ผ่านมาเธอไม่เคยให้ใครได้เข้ามาทำอะไร “พี่เรย์ ไม่เอา หนูไม่เอา” “จะเรียกฉันทำไมนักหนา เรียกไปฉันก็ไม่หยุด” “ฮึก...หนูขอร้อง พี่เรย์อย่าใจร้ายเลยนะ” สวบ ! “อื้ออออ…อ๊าาาาาา” “ซี๊ดด...อ่าาาา” เสียงร้องครางของผมกับเธอดังขึ้นพร้อมกัน แน่นอนว่าผมดันแก่นกายเข้ามาทีเดียวมิดด้ามและไม่ให้จังหวะเธอรู้ตัว ผมมองหน้าเธอที่ตอนนี้ใบหน้าบ่งบอกถึงความเจ็บและน้ำตาที่ไหลลงมาเยอะกว่าเดิมแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมสงสารเธอหรืออะไร “ฮึก...ฮือออ คนใจร้าย พี่เรย์ใจร้ายที่สุด” ผมแช่แก่นกายไว้นิ่งเพื่อให้เกิดความคุ้นชิน แน่นอนว่าร่องรักของเธอตอนนี้อาจจะลืมผมไปแล้วก็ได้แต่เมื่อภายในของเธอเริ่มตอดรัดผมแน่นมากขึ้น ผมก็จัดการขยับสะโพกทันที ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! “อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าา” “ซี๊ดดด เธอแม่ง” เลี่ยงไม่ได้ที่จะพูดว่าเธอแม่งเอามันมาก ผมยังจำได้ดีว่าครั้งแรกรู้สึกยังไง ตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกกับร่องรักของเธอเหมือนเดิม แน่นเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน “ฮึก…ฮือออ พอเถอะนะ หนูขอร้อง” ผมกระแทกแก่นกายเข้าหากลางกายสาวของเธอพร้อมกับสองมือที่ตอนนี้จับเอวบางไว้เป็นที่ยึด “อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ พี่เรย์...อ๊าา” “ซี๊ดด...อ่าาา โคตรแน่น” “อ๊าาาา…อื้อออออ” เมื่อผมพอใจกับท่านี้ผมก็จับเธอเปลี่ยนท่าโดยการจับเธอหันหลังและยกตัวเธอขึ้นก่อนจะดันแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง สวบ ! “อื้ออ พี่เรย์พอเถอะ หนูเจ็บไปหมดแล้ว” “ฉันไม่พอ ฉันจะเอาเธอจนกว่าฉันจะพอใจ...ซี๊ดดด” “อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อื้ออ” หลังจากจับเธอหันหลังแล้วผมก็จับไหล่ของเธอเพื่อเป็นที่ยึดและกระแทกกระทั้นเข้าหากลางกายสาวของเธอทันที ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! “อ๊าา ลึกไปแล้วเจ็บไปหมดแล้ว” “ซี๊ดด...โคตรลึก” เสียงเนื้อกระทบเนื้อปกคลุมไปทั่วห้องบวกกับเสียงครวญครางของเราทั้งสองคนที่ดังขึ้น “อ๊าา...พี่เรย์ขอร้องหนูไม่ไหว” “ขอร้องงั้นหรอก็ร้องไปแล้วกันเพราะฉันให้เธอร้องยันเช้าแน่” พูดจบผมก็ออกแรงกระแทกสะโพกเข้าหาตัวเธอให้แรงกว่าเดิม ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! “อ๊าา...อื้อออ เจ็บ” “ซี๊ดด...อ่าาา โคตรเสียว” ยิ่งท่านี้มันยิ่งเสียวเพราะแก่นกายของผมมันเข้าไปได้ลึกกว่าท่าอื่นๆ “หนูไม่ไหวแล้ว อ๊าาาา” เธอร้องขึ้นอีกครั้งก่อนจะทิ้งตัวลงกับเตียงอย่างหมดแรงส่วนผมก็จับเธอเปลี่ยนท่าและกระแทกเข้าหาเธออีกครั้ง “อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ เจ็บไปหมดแล้วพี่เรย์” “แล้วยังไง ฉันต้องเบาให้เธอหรอ...ซี๊ดดดด” "พี่เรย์เห็นหนูเป็นอะไรถึงทำกับหนูแบบนี้” “นางบำเรอไง ทำไมคิดว่าฉันเห็นเธอเป็นเมียหรือไงอย่าหวังไปหน่อยเลย” “อ๊ะ…อื้ออออ” “โอ้ววว…ซี๊ดดดด” ผมกระแทกแก่นกายเข้าหาคนตรงหน้าอีกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักใส่เธอทันที จากนั้นเมื่อมั่นใจแล้วว่าแก่นกายที่อยู่ภายในตัวของเธอมันเริ่มขยายใหญ่ผมก็เริ่มที่จะขยับสะโพกอีกครั้ง “อื้อ พอแล้วพี่เรย์” “พูดไปฉันก็ไม่พอ เธอจะพูดทำไมนักหนาวะ” ผมขึ้นเสียงใส่เธอก่อนจะออกแรงกระแทกอีกครั้ง ไม่รู้ว่าตัวเองได้ปลดปล่อยไปกี่ครั้ง ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปกี่ชั่วโมง รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้ท้องฟ้ามันเปลี่ยนสีจากความมืดเป็นสีสว่างแล้ว หลังจากเสร็จภารกิจบทรักครั้งนี้ผมก็ลุกจากเตียงตรงไปอาบน้ำก่อนจะมาล้มตัวลงนอนข้างเธออีกครั้ง แพรพรรณ ปัจจุบัน หลังจากวันนั้นวันที่พี่เรย์ทำกับฉัน เขาก็ทำแบบนั้นมาเรื่อยๆจนตอนนี้ก็ปีกว่าแล้วที่ชีวิตฉันต้องติดอยู่กับเขาและวันนี้คือวันที่ฉันจะรวบรวมความกล้าเพราะฉันจะคุยเรื่องนี้กับเขา “หนูมีเรื่องจะคุยกับพี่เรย์” ฉันพูดขึ้นทันทีเมื่อประตูห้องถูกเปิดออก “ว่า” “ตอนนี้ปีกว่าแล้วที่หนูอยู่ในฐานะนางบำเรอ ตอนนั้นพี่เรย์เคยพูดไว้แค่ปีเดียว” เพราะฉันยังจำคำพูดของเขาในวันนั้นได้ดี “งั้นเธอเป็นนางบำเรอให้ฉันสักหนึ่งปีเป็นยังไง” “ฉันให้โอกาสเธอเลือกติดอยู่กับฉันหนึ่งปีหรือพูดความจริงแล้วจบกัน” “ถ้าเธอเลือกเธอจะอยู่ในฐานะนี้แค่หนึ่งปีแต่ตอนนั้นเธอไม่ได้เลือกเพราะฉะนั้นตอนนี้เธอก็เลือกไม่ได้” “หนูยอมพี่เรย์มาเยอะแล้ว ยอมทน ยอมเจ็บมาเป็นปี ตอนนี้พี่เรย์ควรปล่อยหนูไปได้แล้ว” “ความเจ็บที่เธอว่ายังไม่เท่าฉันในตอนนั้น” ❤️ ยืนหนึ่งเรื่องความเลว

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more