บทที่ 14
“ชิท!” ความลังเลกำลังสร้างความหงุดหงิดงุ่นง่านให้เขาต้องสบถออกมา ใจหนึ่งก็อยากจะเดินขึ้นไปเคาะประตูห้องเธอให้รู้แล้วรู้รอด เพราะไหนๆ เลขาของเขาก็จัดการหาทางให้เขาเข้าไปด้านในโดยไม่ติดขัดอะไรอยู่แล้ว แต่อีกใจยังยอมรับไม่ได้ถ้าขึ้นไปแล้วพบว่าเธออยู่กับน้องชายของเขา กระทั่งความคิดด้านลบก็ค่อยๆ ฉายชัดขึ้นมาในหัว
ภาพที่ผู้หญิงคนหนึ่งถูกผลักให้นอนลงบนที่นอนนุ่มๆ ตามมาด้วยภาพผู้ชายคนหนึ่งกำลังเปลื้องผ้า และมองผู้หญิงคนนั้นราวกับจะกลืนกิน ขณะเดียวกันคนถูกมองก็กำลังทอดกายปรายตากระดิกนิ้วเรียกอย่างเชื้อเชิญ กระทั่งผู้ชายคนนั้นค่อยๆ โน้มลงมาก่อนจะคร่อมเธอไว้ทั้งตัว ไม่นานทั้งคู่ก็โผเข้าหาและนัวเนียกัน ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะหันหน้ามาให้เขาได้มองชัดๆ แน่นอนว่าหน้าที่เด่นชัดในจินตนาการเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก…แวววิวาห์ มิหนำซ้ำยังเป็นหน้าที่กำลังยิ้มเยาะให้เขาด้วย
“ไม่! เธอเป็นของฉัน ของฉันคนเ
