เกวลินคิดไม่ตกว่าจะใช้วิธีไหนชวนคุณลุงไปเที่ยวได้เพราะแม้แต่รับโทรศัพท์เธอเขายังไม่ยอมรับสายเลย
"รึเราจะบุกไปที่ทำงานลุงดินเลยนะ"เธอคิดยังไงจะลุกแล้วก็เอาให้สุดไปเลยไม่ต้องกลัวแล้ว
"เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน"
โรงแรมหัสดินสำนักงานใหญ่????? ชั้นผู้บริหาร
"สวัสดีค่ะคุณลุงสุชาติ"เกวลินทักทายสุชาติที่นั่งประจำที่หน้าห้องผู้เป็นนายพร้อมผู้ช่วยอีกสองคน
"อ่าวคุณหนูเกลสวัสดีครับ มาได้ยังไงครับเนี่ย"สุชาติถามด้วยความแปลกใจปกติเกวลินไม่ค่อยมาหาผู้เป็นนายเขาถึงที่โรงแรมนอกซะจากนายเขาไม่รับสายหรือตอบข้อความอะไรเลยหรือมีเรื่องด่วนจริงๆ
"ก็ลุงดินไม่รับสายเกล ส่งข้อความมาก็ไม่อ่านนิคะ" นั่นไงเขาคิดเอาไว้ไม่มีผิด จะบอกเกวลินดีไหมว่าตอนนี้นายเขาเข้าวัยทองอารมณ์ขึ้นๆลงๆ เขายังโดนด้วยเลย
"อ่อเหรอครับ สงสัยนายอาจจะยุ่งๆครับ" ไม่วายแก้ตัวแทนผู้เป็นนาย ถึงแม้เกวลินจะเป็นหลานนอกไส้แต่ที่ผ่านมาหัสดินก็ดูแลเป็นพิเศษอาจเพราะเป็นลูกสาวเพื่อนรักด้วยก็ได้
"ค่ะคงเป็นงั้นว่าแต่วันนี้คุณลุงมีงานเยอะไหมคะ"
"วันนี้ช่วงบ่ายคุณหัสดินไม่มีงานแล้วครับคุณหนู" สุชาติเอ่ยอย่างเอ็นดู
"งั้นดีเลยค่ะ เกลเข้าไปเลยนะคะ"
"อะ..เอ่อให้ผมแจ้งนายก่อนไหมครับ"
"ไม่ต้องหรอกค่ะเกิดอะไรขึ้นเกลรับผิดชอบเอง" ว่าจบเกวลินก็เดินลิ่วเข้าไปในห้องหัสดินทันที ช่างเหอะยังไงนายก็ไม่กล้าดุหรือว่าคุณหนูหรอกสุชาติคิด
หัสดินที่มัวแต่นั่งทำงานดูเอกสารอยู่จึงไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองว่าใครมา ก็คงเป็นสุชาติแหละที่เข้านอนออกในห้องเขาได้
'จุ๊บ'แต่แล้วอยู่ๆก็มีมือมาคล้องคอแล้วก้มลงจูบที่มุมปากเขาจนต้องตกใจผงะสะดุ้งจนหลังชนเก้าอี้ตัวใหญ่ "เฮ้ย"
"เซอร์ไพรส์ค่ะลุงดิน" ว่าจบก็ทิ้งตัวลงนั่งที่ตักกว้างทันทีโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวยิ่งเห็นว่าเป็นใครมาไอ้สมองที่เคยปราดเปรื่องกลับอื้ออึงคิดอะไรช้าไปเสียหมดแม้แต่หาเสียงตัวเองยังหาไม่เจอ
'ทำไมเราต้องทำตัวร้อนรนขนาดนั้นว่ะ'เขาได้แต่คิดสงสัยตัวเอง
"จุ๊บ คิดถึงเกลไหมคะ" เธออาศัยจังหวะที่เขาอื้ออึงจุ๊บเขาไปที่ปากหนาแดงฉ่ำเร็วๆอีกรอบอย่างชอบใจ
"กะ..เกล ทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ"หัสดินเอ่ยเสียงคิดๆขัดๆเพราะเพิ่งหาเสียงตัวเองเจอ
"ทำไมจะไม่ได้ละคะ เกลก็ทำแบบนี้ออกบ่อยแต่ก่อนตอนที่เกลยังเด็กเราเจอกันก็ต้องจุ๊บกันตลอด" เธอพูดด้วยหน้าตาใสซื่อน่ารักจนอีกฝ่ายโกรธไม่ลงจริงๆ มันจริงอย่างที่เธอว่า
"แต่ตอนนี้น้องเกลโตเป็นสาวแล้วจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ ใครมาเห็นเข้าจะมองเราไม่ดี" เขาอธิบายอย่างใจเย็นหลังสงบสติอารมณ์ตัวเองได้แล้ว
"อื้อไม่รู้ล่ะ เกลจะนั่งแบบนี้จะทำแบบนี้ห้ามลุงดินขัดใจเกลนะ" เธอเอ่ยพูดด้วยความเอาแต่ใจ พร้อมซบลงที่อกกว้างมือยังคล้องที่คอไม่ยอมปล่อย
'ฟอด..อื้ม กลิ่นลุงดินหอมสดชื่นจัง' แอบสูดดมกลิ่นตัวชายหนุ่มคิดในใจอย่างเป็นสุข
"แต่ลุงต้องทำงานไม่มีเวลาว่างมานั่งคุยกับเราทั้งวันหรอกนะ" ชายหนุ่มบอกด้วยความโมโหเพราะหญิงสาวขยับยุกยิกจนอะไรๆ ที่หลับอยู่เริ่มตื่นชูคอขึ้นมาแล้ว
"ลุงดินก็ทำงานไปสิคะ แต่เกลไม่ลุก" เธอยืนยันหนักแน่นพร้อมกับพยายามบดขยี้บี้บั้นท้ายงามงอนลงไปเมื่อสัมผัสถึงความใหญ่โตเริ่มตื่นตัวขึ้นมาดันก้นเธอแล้ว
"นี่!หยุดขยับไปมาได้ไหม นั่งนิ่งๆนะหนูเกล"
เขาเริ่มทนไม่ไหวพูดขึ้น ไม่เข้าใจตัวเองแค่เห็นหน้าเกวลินเขาก็แข็งขึ้นมาทันทีราวกับมีแรงดึงดูดอะไรสักอย่างที่เขาหาคำตอบไม่ได้
อย่าว่าแต่เห็นหน้าเลยหลังจากคืนนั้นขนาดแต่คิดถึงเขาก็แข็งขืนขึ้นมาแล้ว นี่มาทั้งตัวนุ่มนิ่ม ทั้งกลิ่นหอมละมุนของแป้งเด็กผสมน้ำหอมกลิ่นอ่อนๆไม่ฉุนจมูกเหมือนพวกผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมามันยิ่งกระตุ้นอารมณ์พิศวาสให้ลุกโชนยากที่จะมอดดับ
"ถ้าอยากให้เกลหยุดคุณลุงต้องรับปากมาก่อนว่าจะพาเกลไปเที่ยว"
เธอรีบยื่นข้อเสนอเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังจะตกหลุมพรางของเธอ พร้อมกับบดบี้ก้นนิ่มเข้าหาความแข็งเกร็งอีกถี่ๆ จนเขาหน้าแดงหน้าดำไปหมดด้วยความอดกลั้นใกล้หมดลง
"อื้มม ดะ..ได้ไปๆ"ชายหนุ่มเอ่ยแทบไม่เป็นคำไม่ได้ใส่ใจด้วยซ้ำว่าจะไปไหน
"ลุงดินรับปากเกลแล้วนะคะ"
"ใช่ๆลุงตกลงไปเที่ยวไหนก็ไป"ชายหนุ่มรีบตอบรับแบบคนสติครึ่งๆกลางๆ ถ้านานไปกว่านี้มีหวังเขาต้องจับหลานสาวกดลงที่โต๊ะทำงานฉีกเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วกระหน่ำจ้วงแทงจนยับแน่ๆ
"โอเคค่ะ งั้นเกลไม่กวนคุณลุงล่ะไม่แล้วค่ะ จุ๊บ" เมื่อได้คำตอบที่พอใจแล้วเกวลินก็รีบจุ๊บปากเขาเร็วๆแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องด้วยกลัวว่าคุณลุงจะเปลี่ยนใจ
"โถ่เว้ย!! ปัง!" เมื่อเกวลินออกไปแล้วเขาก็นั่งนิ่งอึ้งอยู่เป็นนานสบถทุบโต๊ะเสียงดังด้วยความโมโหที่ดันเผลอไปรับปากเธอไปแล้วและโมโหตัวเองที่แค่นี้เขายังมีอารมณ์แข็งขนาดนี้ ถ้าไปเที่ยวใกล้ชิดมากกว่านี้กลัวจะอดใจไม่ไหวจับหลานตัวเองทำเมียเป็นแน่