ชีวิตของเขาเหมือนถูกสาปให้อยู่เพียงลำพัง
ไม่ว่าใครก็ไม่เคยอยู่กับเด็กชายได้นาน
เขาภาวนาให้ชีวิตมีใครสักคนอยู่เคียงข้าง
และสาบานว่าจะดูแลคนๆ นั้นให้ดีที่สุด
ตราบเท่าที่คนๆ หนึ่งจะทำเพื่อคนที่รักได้
‘แม่ แม่’
‘ตั้งแต่อ้าปากพูดได้เนี่ย เอ็งก็เรียกหาแต่แม่นะไอ้ฟ้าน้อยเอ้ย แม่มึงทิ้งไว้ที่ข้างถังขยะ เรียกมันเข้าไป สักวันเดี๋ยวมันก็คงกลับมาหามึงนั่นล่ะ’
‘แม่ แม่’
‘เออ นั่นแหละ เรียกเข้า เรียกจนกว่าแม่มึงจะได้ยิน แล้วมาหามึงก่อนที่กูจะตายแล้วเลี้ยงมึงต่อไม่ได้’
แต่ลุงขี้เมาที่เก็บเด็กน้อยมาเลี้ยงไม่เคยบอกว่าเสียงเล็กๆ นั้น ไม่มีทางดังไปถึงคนที่ทิ้งกัน
‘ลุงจ๋า อดทนไว้นะ ฟ้าจะไปทำงาน หาเงินมารักษา’
‘จะรักษาทำไม เอ็งเก็บเงินไว้เรียนเถอะ ข้าเหนื่อยแล้ว อยากพัก’
‘ไม่เอา รักษาลุงให้หายแล้วลุงค่อยพัก’
‘เอ้า ไอ้นี่นิ คนจะตายก็ไม่ให้ตาย’
‘ฮึก ลุงอย่าทิ้งฟ้าไป ลุงตายฟ้าจะอยู่กับใคร’
‘ฟ้าเอ้ย’
‘ลุงจ๋า อยู่กับฟ้านะ ลุงอย่าตายนะ’
‘...’
‘ฟ้าไม่ยอม ลุงห้ามตาย สัญญามาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฟ้าจะไม่กินข้าว ไม่กินจริงๆด้วย’
‘เออๆ ข้าจะไม่ตาย พอใจยัง’
‘จริงนะ ฮึก’
‘ก็จริงสิ ข้าเคยหลอกเอ็งหรือไง’
ที่ผ่านมาลุงแก่ๆ ที่ขี้เหล้าแต่ใจดีคนนี้ไม่เคยหลอก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ทำ
เพราะสุดท้ายลุงก็จากไปและไม่กลับมาอีกเลย
ความสูญเสียดูจะเป็นสิ่งที่เคียงคู่กับเด็กชาย สิ่งใดที่ผมยึดถือไว้เป็นความสุข สิ่งนั้นมักอยู่ไม่นาน ไม่เว้นแม้แต่แมวจรจัดที่ตายจากไป เหลือทิ้งไว้แค่ชามอาหารที่ยังคงว่างเปล่านับตั้งแต่นั้น
และตอนนี้การสูญเสียอีกครั้งกำลังจะเริ่มต้นขึ้น
‘คุณตรีเรียกผมมามีอะไรเหรอครับ’
‘ฉันจะต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ’
‘ไปอยู่กับพ่อแม่เหรอครับ’
‘ประมาณนั้น’
‘ครับ’
‘หลังสิ้นเดือนนี้ ก็ไม่ต้องมาทำงานที่นี่แล้วนะ ขอโทษทีที่บอกกะทันหัน’
‘ไม่เป็นไรครับ’
และตอนนี้คนที่ให้ชีวิตแก่เด็กชายคนล่าสุดก็กำลังจะจากไป และไม่ว่าใครก็ตามที่ได้เดินออกไปจากชีวิตเขาแล้ว ไม่เคยมีใครสักคนหนึ่งหวนกลับคืนมา
และคงไม่มีกรณียกเว้นกับคนๆ นี้ คนที่เขาแอบรัก
คนที่เปรียบเสมือนเพราะอาทิตย์ที่ดอกทานตะวันอย่างเขาไม่เคยคู่ควร และไม่มีวันคู่ควร
สายฟ้าคิดเช่นนั้น เขาไม่เสียใจ เพราะตั้งแต่โตพอที่จะมีความคิด เขาก็บอกกับตัวเองว่าเขาจะไม่คาดหวังกับอะไร แค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ยอมรับความเป็นไปของสิ่งที่เข้ามาและสิ่งที่จากไป
โลกก็เป็นเช่นนี้
แต่ว่า...สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
เป็นครั้งแรกที่คนที่เคยจากไป โคจรกลับเข้ามาในชีวิตของสายฟ้าอีกครั้ง
เขาไม่เคยคาดหวัง แต่ก็แอบบอกกับตัวเองในใจว่า เขาจะทำดีกับคนๆ นี้ให้มาก ตอบแทนที่ทำให้ชีวิตของเขาได้มีคนสำคัญ