“ไปเที่ยวกับดาว”
“จะพากันไปดื้อที่ไหน?”
“บาร์โฮสต์”
“หนู!”
“ตอนป๋าไปหนูยังไม่ห้ามเลย เพราะฉะนั้นแฟร์ๆหน่อย”
“ก็หนูบอกให้ป๋าหาคู่ชีวิตใหม่อ่า”
“แล้วหาได้ไหมล่ะ?”
“จะมีใครดีเท่าแม่ของหนูไหมล่ะ?”
“แล้วทำไมถึงไม่เลิกเที่ยวล่ะ?”
“อะ ป๋าก็ต้องมีสังคมไหมอะ”
“หนูก็ต้องมีสังคมเหมือนกัน เอาตังมาเลยค่ะ”
พาเพลินแบมือค้างไว้ ป๋าของเธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าแบรนด์เนม มองมาทางฉันอย่างต้องการขอความช่วยเหลือ ฉันถอยห่างออกไป ขอไม่เข้าไปยุ่งจะดีกว่า พาเพลินลูกป๋านะคะ นิสัยถอดแบบป๋ามาเลย ป๋าควรจะทำใจให้ได้ ดาวจะยืนเอาใจช่วยอยู่ตรงนี้
“ป๋า! ขอห้าหมื่น ให้หมื่นห้าคืออะไร?”
“หมดไวๆจะได้รีบกลับไง”
“งั้นป๋าไม่ต้องพกตังค์ออกจากบ้าน จบนะ!”
“โธ่! ใครปราบใครกันแน่วะ นี่ลูกหรือแม่”
“ก็ม๋าม๊าบอกให้หนูจัดการได้เต็มที่”
แม้ว่าแม่ของพาเพลินจะเสียไปนานแล้ว แต่ฉันยังเห็นร่องรอยของท่านหลงเหลืออยู่เต็มบ้าน ไม่ว
