เห็นแก่ตัว

1471 Words

วันต่อมา 20:45 น. โรงแรม XXX ผมมาถึงโรงแรมช้ากว่าเวลาที่บอกในบัตรเชิญ ซุ้มดอกกุหลาบสีแดงสด ทำให้รู้ว่าด้านหน้าคือห้องจัดงานปาร์ตี้สละโสดของวาฬ ธีมงานวันนี้ คือสีแดง ชมพูและขาว ผมไม่ชอบสีพวกนั้นจึงเลือกใส่เสื้อสีดำ และติดดอกกุหลาบสีแดงบนอกเสื้อแทน “ช่วยหลีกทางหน่อยนะคะ” เสียงหวานคุ้นหูดังอยู่ด้านหลัง ขาขยับหลีกทางให้คนตัวเล็กได้เดิน คนที่ถือกล่องขนาดใหญ่ไม่ชายตามองผมเลย แม้จะแอบใช้หางตาเหลือบมามอง แต่ทันทีที่เห็นว่าเป็นผม เธอก็เดินลิ่วไปอย่างรวดเร็ว ผมเดินเข้าไปด้านในช้าๆ เมื่อมาถึงประตูห้องจัดเลี้ยง ก็รู้สึกราวกับว่าอยู่ไม่ถูกที่ถูกทาง คนอื่นๆเขาสวมชุดตามธีมงาน ส่วนผมอยู่ในชุดสีดำสนิท เหมือนมางานศพ มากกว่างานมงคล กลับดีกว่า น่าเบื่อ! หมับ! “มานี่สิ” ในจังหวะที่หมุนตัวเดินหนี ก็มีคนมาคว้าข้อมือไว้ ซ้ำยังออกแรงลากไปหาที่นั่ง ผมมองแผ่นหลังขาวเนียน มากกว่าจะเป็นทางเดินสีแดงสด ป

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD