“อ๊ะ! อะไรคะ?”
“คนเยอะ เดี๋ยวโดนเบียด”
พี่จีซัสตรงเข้ามาลากฉันไปต่อหน้าต่อตาพี่วาฬ ฉันพยายามมองไปด้านหลังเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เขาแรงเยอะมาก ลากฉันเข้ามาเรื่อยๆจนทิ้งห่างพี่วาฬ ในขณะที่ฉันกำลังดีใจ คำพูดของเขาก็ทำให้ได้สติ
“ถ้ามึงบอกเรื่องของเรากับวาฬ ชีวิตมึงจบไม่สวยแน่!”
คำขู่นั้นทำให้ฉันหน้าเสีย เขาลากฉันมาหยุดอยู่ด้านในสุด และไม่นานพี่วาฬก็เดินมาถึง ฉันได้แต่เงียบ ไม่ใช่ว่ากลัวคำขู่ของเขา แต่ฉันกำลังรู้สึกแย่เพราะมันต่างหาก
เขากลัวพี่วาฬรู้ และเขาคงแคร์เพียงแค่พี่วาฬ ไม่สนแม้กระทั่งว่าพี่วาฬมอบหัวใจให้คนอื่นไปแล้ว เขากับฉันคงเป็นคนประเภทเดียวกัน ถ้าได้รักไปแล้วก็รักมาก มากจนลืมเผื่อใจไว้รักคนอื่น
“คยอนจิน! นี่ปลาวาฬเพื่อนสนิทยัยจู และนี่ปลาดาวน้องสาวของเธอ”
“พูดไทยได้เหรอคะ? สวัสดีค่ะ ฉันปลาวาฬนะคะ เพื่อนจูเน่”
“ปะ ปลาดาวค่ะ”
ฉันขืนตัวจนมาอยู่ข้างพี่วาฬได้สำเร็จ แนะนำตัว
