ก่อความวุ่นวาย
1560 Words
“ดาว! ดื่มเยอะไปแล้วนะ!”
“อย่ามายุ่ง!”
ผมลากสายตามองไปยังชายหญิง ที่กำลังยื้อแย่งแก้วเหล้ากันอยู่ไม่ไกล ถอนหายใจอย่างรำคาญเมื่อเห็นว่านั่นคือปลาดาวกับเพื่อนชายที่ชื่อฟินิกซ์ มองดูต่อ เพื่อดูว่าสถานการณ์มันจะบานปลาย จนต้องยื่นมือเข้าไปเคลียร์ไหม
ทำไมต้องมาสร้างความวุ่นวาย ในวันที่อารมณ์ไม่ดีด้วยวะ
“ดาว กลับเถอะ เราจะไปส่ง”
“ไม่กลับ! ดาวจะดื่มต่อ”
ดวงตาหวานสบเข้ากับผมอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันสั่นระริกขึ้นมา และใบหน้าทั้งหมดของเธอก็ค่อยๆแดงขึ้น ผมเหยียดยิ้มเยาะส่งให้คนอวดเก่ง หมุนตัวหันหลังไม่สนใจคนทางนั้นอีก
“เหล้ากูล่ะ?”
“เก็บไปแล้วครับคุณจีซัส”
“ไปเอามาดิ กูต้องใช้”
บาร์เทนเดอร์เดินไปหยิบขวดเหล้ามาให้ ผมเทเหล้าที่ด้านในผสมยาปลุกเซ็กส์ลงคอแบบไม่ผ่านแก้ว ความร้อนแผดเผาลำคอ ความคิดถูกแอลกอฮอล์ดึงไปหาใครบางคน
ใบหน้าหวาน ที่มักจะมีรอยยิ้มนิดๆส่งมาให้ผมเสมอ ถ้าไม่ติดว่าเธอรักคนอื่น ผมอาจจะข่มขืนเธอเพื่อทำให้เป็นของตัวเอง แต่ผมรักเธอมากจนไม่กล้าคิด ไม่กล้าแตะต้อง สุดท้ายก็เลยช้า จนมีคนมาแย่งเธอไป ถ้าหากผมเริ่มไว เริ่มตั้งแต่เธอยังไม่ขึ้นมหาวิทยาลัย ผมอาจจะยังพอมีโอกาส
“ดาว! ดาว! จะไปไหน!”
ปึ่ง!
“วุ่นวายจังวะ!”
ผมใช้มือทุบเคาน์เตอร์อย่างหงุดหงิด หมุนตัวกลับไปในจังหวะที่ใครบางคนพุ่งเข้ามา ใบหน้าสวยซุกเข้าหาอกอย่างรวดเร็ว มือซุกซนวนไปทั่ว ก่อนจะคลึงเบาๆบนเป้ากางเกง
“…?”
“ดาว! กลับเถอะ นิกซ์จะไปส่ง”
“กลับไปซะ!”
ผมสั่งเสียงแข็ง คนในอ้อมกอดเงยใบหน้าขึ้นมอง ดวงตาหวานล้ำคลอน้ำ ผมใช้มือดึงชุดด้านหลังเธอแรงๆ ผลักเธอไปให้เด็กหนุ่มคนนั้นรับ หมุนตัวกลับไปสนใจเหล้าต่อ ทั้งที่ร่างกายส่วนนั้น ถูกมือเล็กกระตุ้นจนมันตุงเต็มกางเกง
ปึ่ก!
“อย่าหันหลังให้ดาวแบบนี้นะ ดาวไม่ชอบ!”
กำปั้นมาถึงก่อนเสียง มันทำให้ผมไม่ทันตั้งตัวและไม่คาดคิด หันกลับไปจ้องคนที่ใช้กำปั้นทุบหัวผมตาขวาง เด็กหนุ่มคนนั้นรีบเข้ามาดึงตัวปลาดาวออกไป แต่ยัยนั่นก็พยายามขืนตัวไว้สุดแรง
“ดาวกลับเถอะ ดาวเมาแล้ว อย่ามีเรื่องกันเลยนะ”
“นิกซ์นั่นแหละกลับไปเลย!”
“อย่ามาทำตัวมีปัญหาที่นี่ ฉันไม่ใช่พี่เธอ ไม่ถือหางให้หรอกนะ”
“ฉันก็ไม่เคยนับถือคนอย่างคุณเป็นพี่หรอก!”
“เออ! ถ้าไม่กลับ! มึงจะจบไม่สวย”
โน้มตัวลงไปกระซิบเตือนปลาดาวเสียงเบา รู้สึกมีอารมณ์เมื่อมองร่างเย้ายวนตรงหน้า นั่นคงเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ผสมอยู่ในเหล้า
พลั่ก!
ผมผลักเธอออกไปอีกครั้งเมื่อตั้งสติได้ ไม่ได้กะแรงตัวเองตอนผลัก ร่างของปลาดาวจึงล้มนั่งแหมะอยู่บนพื้น กระโปรงจับจีบตัวสั้น ร่นขึ้นไปจนเห็นกางเกงชั้นในสีดำ
พรึ่บ!
พลั่ก!
ตุบ!
รองเท้าสีขาวที่เคยอยู่ในเท้าของปลาดาว ถูกถอดออกมาปาลอยหวือมาตรงหน้า ผมคว้ามันได้และขว้างกลับไปทันที คนทำสะดุ้งจนตัวโยน เมื่อรองเท้าข้างนั้นตกลงใกล้ๆตัว
ถ้าไม่ติดว่ากลัวหน้าสวยๆจะแหก ผมจะปาใส่หน้าให้ กล้าดีชิบหายที่ปารองเท้าใส่หน้าผม
“ดาว! กลับเถอะนะ”
ปลาดาวลุกขึ้นยืน โดยมีเพื่อนของเธอคอยช่วย น้ำตาร่วงหล่นลงมาราวกับห่าฝน ทำตัวเองทั้งนั้น แต่แม่งบีบน้ำตาเหมือนเป็นฝ่ายถูกกระทำ เห็นแล้วโคตรหงุดหงิด
“ดาวเกลียดพี่จีที่สุดในโลก!”
“เออ! เหมือนกูรักมึงมากอะ!”
ผมตอบกลับทันที ดวงตาสวยฉายแววแปลกแปร่ง รอยยิ้มหวานปรากฎขึ้น ราวกับรู้สึกดีชิบหายที่ได้ยินคำพูดแบบนั้นจากผม
“ดาวรู้! ดาวรู้น่า! ฮ่าๆ พูดสิ่งที่คนอื่นเขารู้อยู่แล้ว โคตรตลก”
“ประสาทไหมเนี่ย”
ปลาดาวงอตัวหัวเราะเหมือนขำนักหนา คนรอบข้างมองมาที่พวกเรา และเริ่มซุบซิบนินทา ผมไม่ชอบตกเป็นเป้าสายตา จึงก้าวไปคว้าไหล่คนที่หัวเราะอยู่เข้ามาเขย่าแรงๆ
“ฮ่าๆ!”
“นี่! เลิกบ้าสักที!”
ผมจับคางปลาดาวเชิดขึ้น บีบมันแรงๆหวังให้เธอเจ็บจะได้เลิกบ้าสักที แต่แววตาของเธอที่ได้เห็น มันทำให้ผมชะงัก
ผมรู้ว่าเธอจะต้องผิดหวังเพราะคำพูดของผม แต่ไม่คิดว่ามันจะมากขนาดนี้ ผมคลายมือออกจากคางของเธออย่างหวาดกลัว กลัวว่าถ้าตัวเองยังจับเธอแบบนั้นต่อไป เธออาจจะสลายหายไปต่อหน้าต่อตาของผม
“ดาว เราไปกันเถอะ นะ ได้โปรด”
“อื้อ! ขอโทษนะ”
ปลาดาวหันไปยิ้มให้เพื่อน ยกมือผลักผมออกห่าง เอื้อมมือไปหาผู้ชายคนนั้น ราวกับจะใช้เป็นหลักยึด สภาพเมามายของปลาดาวทำให้ปล่อยผ่านไปไม่ได้
ถ้าเธอให้ไอ้หนุ่มนั่นไปส่งในสภาพนี้ จะกลับถึงบ้านหรือเปล่าวะ? ไม่ใช่ว่าลากกันไปทำอะไรๆ อย่างที่คนเมาเขาชอบทำกัน
“ชิบหายเอ้ย! มานี่ กูจะไปส่งเอง!”
“ไม่! อย่ามาแตะตัวนะ!”
“จะให้กูไปส่งดีๆ หรือให้กูบอกวาฬ ว่ามึงมาดื่มเหล้ากับพวกผู้ชาย”
“ไม่ได้มีแค่ผู้ชายนะ อีกอย่างพี่วาฬจะเชื่อคุณที่เป็นคนอื่น หรือฉันที่เป็นน้องสาว ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน”
ปลาดาวยกมือกอดอก ร่างกายเซไปมาเล็กน้อย ใบหน้าสวยเหยียดรอยยิ้มเยาะ กิริยาท่าทางต่างจากเดิม จนผมที่อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว ทวีความหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก
“อย่ามาท้าทาย!”
“หึ! คิดแบบนั้นเหรอคะ?”
ผมล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนส์ กดต่อสายหาปลาวาฬ และไม่ลืมเปิดโหมดสปีกเกอร์โฟนด้วย รอสายไม่นานปลาวาฬก็กดรับสาย
[ค่ะพี่จี วาฬกินข้าว ไม่ค่อยสะดวกคุยเท่าไหร่]
หมับ!
“งั้นพี่ไม่กวน”
ปลาดาวคว้าโทรศัพท์ผมไว้แน่น ผมจึงยิ้มเยาะ บอกปลาวาฬจากนั้นก็กดวางสาย ใช้สายตาดุข่มขู่ผู้หญิงตัวเล็กตรงหน้า
“เลือกเอา! จะไปกับมัน หรือจะไปกับกู”
“นิกซ์ ดาวขอโทษนะ”
ปลาดาวเดินมาหยุดอยู่ใกล้ๆผม เพื่อนของเธอเดินคอตกไปรวมกลุ่มกับเพื่อนคนอื่นๆ เมื่อเหลือแค่ผมกับปลาดาว ผมก็หมุนตัวไปคว้าขวดเหล้ามาถือ ดื่มมันลงไป เพื่อไล่ความรู้สึกเหี้ยอะไรก็ไม่รู้ ที่มันเกิดขึ้นกับตัวเอง
ตั้งแต่เห็นกางเกงในของปลาดาว ความรู้สึกเหี้ยๆก็เล่นงานผมไม่หยุด ผมอยากจะจับปลาดาวมาทำอะไรหลายๆอย่าง อยากทำให้เสียงหวานๆของเธอ ครางชื่อของผมทั้งคืน
แม่ง! เป็นความคิดที่เหี้ยโคตรๆ นั่นน้องสาวของผู้หญิงที่ผมรักเลยนะ ไม่มีอะไรจะเหี้ยกว่านี้แล้วไหม
หมับ!
“เห้ย! เอามา!”
ปลาดาวฉวยโอกาสตอนผมเผลอ แย่งขวดเหล้าในมือไปดื่ม แม้จะแย่งกลับมาได้ แต่เธอดื่มมันลงคอไปเยอะแล้ว ผมมองอย่างรำคาญก่อนจะพูด
“เรื่องของมึงแล้วกัน!”
ผมเดินไปนั่งมองคนน่ารำคาญบนเก้าอี้หน้าบาร์ ปลาดาวยังยืนคว้างอยู่ที่เดิม เธอมองผมนิ่งๆ ก่อนจะทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง
“เชี้ย! ทำเหี้ยอะไรวะ!”
ผมเดินไปกระชากแขนปลาดาว เมื่อเธอเริ่มกระชากเสื้อที่ใส่อยู่ แรงยื้อของเรา ทำให้มันได้ผลตรงกันข้าม กระดุมหลายเม็ดร่วงลงพื้น หน้าอกอวบใหญ่มีบราเซียห่อหุ้มออกมาท้าทายทุกสายตา ใบหน้าหวานดูเขินอาย พยายามรวบชายเสื้อเข้าหากันไว้
“มานี่!”
“อ๊ะ! อย่าค่ะ อย่ามาแตะตัวดาว!”
“ทำไมอีกวะ! เรื่องมาก”
“ไม่!”
“มานี่!”
ผมก้มลงช้อนร่างปลาดาวขึ้นแนบอก ก้าวเดินหนีออกมาจากบริเวณนั้น เพื่อหลบเลี่ยงสายตาหื่นกระหาย ก้มมองปลาดาวก็เห็นว่าเธอมองอยู่ก่อนด้วยสภาพหน้าแดงก่ำ มือที่กำชายเสื้อเปลี่ยนเป็นลูบวน ผมปล่อยให้นิ้วเธอวนอยู่อย่างนั้น เพราะสัมผัสนุ่มนวลของมัน ส่งผลดีต่อร่างกาย
“เป็นไงล่ะ! สมน้ำหน้า”
คำพูดของผมทำให้มือเล็กเปลี่ยนจากลูบไล้เป็นหยิก ปลาดาวหยิกผมเสร็จ ก็ส่งยิ้มมาให้ราวกับภูมิใจที่ทำผมเจ็บได้ ส่วนผมนะเหรอ เฉยๆอะ ไม่รู้สึกเจ็บ ไม่รู้สึกเหี้ยอะไรเลย
“แรงแค่นั้นไม่เจ็บหรอก!”
“งั้นแบบนี้!”
ฟันซี่สวยกัดลงบริเวณอกเหนือตำแหน่งของหัวใจ ยัยปลาดาวพยายามจะงับเนื้อผมให้ได้ แต่สิ่งที่เธองับได้มีเพียงแค่เนื้อผ้า ใบหน้าสวยดูหงุดหงิดมากที่ทำอะไรผมไม่ได้ ต่างจากผมที่เริ่มรู้สึกดี เพราะฟันซี่เล็กๆของเธอ
แม่ง! โคตรเสียว เฉียดหัวนมไปนิดเดียวเอง
- Writer
