“เปลี่ยนยังไงก็เป็นเธอไม่ได้หรอกปลาดาว อย่าพยายามเลย”
พูดจบขาทั้งสองก็ก้าวเดิน ฉันพยายามใช้สองมือรั้งขาทั้งสองข้างไว้ แต่พี่จีซัสสะบัดเท้าออกอย่างแรง ปลายรองเท้านุ่มเตะโดนมือฉัน แต่มันไม่เจ็บเท่าดวงตาที่มองลงมา ดวงตาคู่นั้นไม่หลงเหลือความรู้สึกดีๆที่มีต่อฉันก่อนหน้านั้นเลย มันฉายแววเหมือนก่อนหน้าที่เราจะมีอะไรกัน
‘ดวงตาที่มีแต่ความเกลียดชัง’
“ดาวไม่ยอมแพ้หรอก ครั้งนี้ดาวก็จะพยายาม ต่อให้มันไม่มีความหวังให้ดาวเลย พี่เป็นคนบอกให้เราคบกันเองนี่ พี่อยากเลิก พี่ก็เลิกไป ดาวไม่เลิก”
หมับ!
“ว๊าย! เจ็บนะ ฮึก ดาวเจ็บ”
มือที่บีบคางฉันอยู่บีบแน่นขึ้น ดวงตากร้าวฉายแวววูบไหว ไม่ได้ต้องการใช้น้ำตาทำให้เขาสับสน แต่มันไหลออกมาของมันเอง เพราะสัมผัสที่เจ็บจากปลายนิ้วมือ
“ฉันเกลียดเธอปลาดาว ที่ผ่านมาก็แค่อยากเล่นสนุกเท่านั้น ฉันเกลียด รังเกียจ ขยะแขยงผู้หญิงใจง่ายอย่างเธอ!”
“อึก! พี่โกหกใช่ไหมคะ พ
