วันต่อมา
หญิงสาวได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ มาตลอดทั้งวันจนเบื่อหน่าย อยากออกไปเที่ยว อยากโทรหาบิดามารดาก็ไม่ได้เพราะคารอสยึดเอาโทรศัพท์และพาสปอร์ตของหล่อนไปด้วยจนหมด แล้วเขาคนนั้นก็หายเงียบไปทั้งวันโดยที่ไม่คิดจะบอกจะกล่าวอะไรเลย
แอดดดดด
เสียงประตูเปิดออกจนกว้างพร้อมกับร่างสูงของคนที่เปาะแปะเฝ้านึกถึงอยู่ตลอด เปาะแปะรีบวิ่งมาหาคารอสด้วยท่าทางดีใจ
“คารอสหายไปไหนมาคะ อุ๊ย ไปโดนอะไรมาทำไมเป็นแบบนี้” หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มชัด ๆ แล้วก็ต้องอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อเห็นแผลบนหน้าผาก และบริเวณหัวคิ้วของมาเฟียหนุ่มมีเลือดสีแดงไหลลงมาอย่างน่ากลัว
“มีปัญหานิดหน่อย อย่าสนใจเลย” มาเฟียหนุ่มตอบคนร่างน้อยอย่างไม่สนใจก่อนจะเซไปนิด ๆ ร้อนถึงคนตัวเล็กที่ต้องรีบวิ่งมาประคองตัวเขาเอาไว้
“ทำแผลก่อนนะคะ เดี๋ยวเปาะแปะทำให้ ฮึก”
พูดจบคนตัวเล็กก็รีบจัดการหาอุปกรณ์ทำแผลที่มีในห้องมาทำให้กับมาเฟียหนุ่มที่มองคนตัวเ
