Herkes hazırlanmış düğün için evden çıkmaya hazırdı. Birkaç günlüğüne de olsa diğer Atalan ferdleri de gelmiş resmen sülale şeklinde eve doluşmuşlardı. Emine ile Umay ayna karşısında son kez birbirlerine baktıklarında istemsiz gülümsediler.
“Çok güzel oldun kuzum.”
“Sende öyle. Hadi inelim de insanları bekletmeyelim.”
Odadan çıkarken çantalarına telefonlarını koyuyorlardı. Balamir ile Temur alandan direkt eve gelmiş odalarında hazırlanıp çardağa geçmişlerdi. Erkekler onların eşleri çocuklar kızlar derken ceketinin kolunu düzelten Temur sağı solu kontrol ediyor Emine’yi göremedikçe kaşları çatılıyordu. Omuzundaki şalı düzelten Nazmiye Nene “Sabret uşağam sabret. Gelir şimdi sevdiğin.” derken takılıyor ama inceden de laf atıp gözlerindeki sevdaya şahit oluyordu.
“Nene.”
“Ne old
