Chapter Fifty-two
"Talikuran ka man ng mundo... ako ang haharap para sa 'yo. Ako ang magiging sandalan mo. Ako ang magiging kakampi mo. Ako ang yayakap sa 'yo sa gabi-gabing binabalot ka ng takot at kalungkutan." Parang nag-e-echo pa rin ang vow ni angkol sa utak ko kahit narito na kami sa reception. Kain lang. Wala ng iba pang pakulong program.
Kanina ko pa nilalantakan ang pansit na mukhang sosyal. I mean pancit lang pero naka-plating pa nang maayos.
Ang mga bisita namin ay nasa kabilang table habang kami ni angkol ay narito sa pabilog na table at kumakain na rin.
"You like it?" tanong nito na ang tinutukoy ay ang kinakain kong pancit.
"Yes, very very like it." Tugon ko. Pero iyong tunog ng english ko ay kapareho no'ng kay Madam Neneta. Nangingibabaw iyong tunog ng R. Matigas di
