ภายในห้องทำงานของท่านประธานกวินชู เวลานี้ภรรยาของเขานั่งทำสีหน้าบอกบุญไม่รับ หลังจากที่นางและสามีกลับออกมาจากห้องประชุม ซึ่งใบบุญไม่ชอบใจเลยสักนิดที่กวินคิดจะแต่งตั้งให้ออสตินเป็นท่านรองประธานส่วนใบพลูมีหน้าที่เป็นแค่เลขาให้กับชายหนุ่ม ซึ่งไม่รู้ว่าเธอจะถูกออสตินแกล้งอะไรอีกบ้าง
“คุณใบบุญครับ ทำไมต้องชักสีหน้าบึ้งตึงใส่ผมแบบนี้ด้วย” กวินพูดออกมาด้วยเสียงหวาน ก่อนจะนั่งลงที่โซฟาตัวยาวข้างๆ ภรรยาของเขา ลำแขนแกร่งโอบไปที่ไหล่มนของคนตัวเล็กเอาไว้ด้วยท่าทีที่อบอุ่น
“ขยับออกไปเลยนะ ฉันไม่เข้าใจคุณจริงๆ คิดยังไงถึงได้ยกตำแหน่งรองประธานให้กับออสติน ถ้าใบพลูรู้แล้วลูกจะเสียใจแค่ไหน” ใบบุญพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตำหนิกวิน เมื่อเธอกลัวว่าใบพลูจะน้อยใจ ที่จู่ๆ บิดาก็ยกตำแหน่งรองประธานบริษัทให้กับออสติน ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาหมายมั่นปั้นมืออยากให้ลูกสาวได้เป็นซีอีโออย่างเต็มตัว
“ออสตินมีอะไรหลายๆ อย่างที
