"คิดถึงเธอจังที่รัก"
มาร์ตินหลับตาลงนึกถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ของคนที่เขาหวงแหน เมื่อไหร่นะ เธอจะกลับบ้าน กลับมาหาเขาสักที หลายชั่วโมงที่ไม่ได้เจอราวกับมันเป็นเวลาหลายปีที่เค้าต้องเฝ้ารอ
อยากข่มตานอนแล้วฝัน ฝันถึงเธอคนดี คนที่เป็นของเขาแค่คนเดียว เธอจะเป็นยังไงบ้างนะ จะหายโกรธเขาหรือยัง เขาต้องทำยังไงนะเธอถึงจะหายโกรธ
"พั้นช์ทางนี้"
"นนท์"
น้ำพั้นช์สวมกอดเพื่อนชายคนสนิท พวกเธอไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ คิดถึงเพื่อน เจอกันแค่ในห้องเรียนมันไม่มันส์เหมือนเจอกันข้างนอก
"คนอื่นล่ะ"
"ยัยวิป ไอรับยัยดาว กำลังมา"
ชานนท์จูงมือเพื่อนสาวคนสนิทเข้าไปนั่งในโต๊ะที่จองเอาไว้ พวกเขาเป็นห่วงเธอมากเพราะหลังๆ น้ำพั้นช์ไม่ค่อยไปเรียน ไปๆ หยุดๆ จนต้องคอยจดงานส่งให้เสมอ
"อืม ฉันหิวมาก แกกินไรมายัง"
"หิวดิ แกเป็นไงบ้างวะพั้นช์"
ชานนท์ถามด้วยความเป็นห่วงปกติน้ำพั้นช์จะร่าเริงกว่านี้ อะไรกันนะที่ทำให้เพื่อนรักข
