ฟิน? คู่หมั้น?
ได้ยินชื่อและสถานะชัดเต็มสองหู...คิ้วข้างขวาก็พลันกระตุกด้วยอาการขุ่นเคืองทันที
“อ้อ” ผมยั๊วะมากจนทำได้แค่ครางรับห้วนสั้น และใช้ความพยายามทั้งหมดที่มีอดทนอดกลั้นไม่ให้ตัวเองบีบสมาร์ตโฟนของพี่ควีนจนพังยับคามือ
[ควีนไม่ว่างมารับสายเหรอ? ปกติเธอไม่ให้คนอื่นแตะโทรศัพท์ตัวเองนะ] ขบฟันระงับโทสะราว ๆ สิบวินาที เสียงทุ้มจากปลายสายก็ดังขึ้นหลังพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เออ ผมรู้
ปกติพี่ควีนไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องของใช้ส่วนตัวโดยไม่จำเป็น ทว่าการที่เธอเอ่ยปากอนุญาตให้ผมรับสายด้วยตัวเอง เหตุผลมันก็ง่าย ๆ เลย
เพราะไอ้เกมส์คนนี้เป็นคนที่เธอเลือกไง มีตรงไหนไม่เข้าใจอีกไหม?
“เดี๋ยวให้เธอติดต่อไป” เพราะไม่อยากทนฟังเสียงของคุณฟินอะไรนั่นอีกต่อไป ผมจึงตัดบทฉับพร้อมทั้งกดวางสายโดยไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้มีโอกาสตอบโต้ เรียบร้อยแล้วก็หย่อนมันลงกระเป๋ากางเกงนอน เดินเข้าครัวเตรียมล้างผักต่อ
แต่ยั
