“PAK!” isang malutong na sampal ang dumapo sa mukha ko, pakiramdam ko ay para na akong bomba na sasabog anumang oras. “Oh, Lord, pagkalooban mo pa ako ng mahabang pasensya.” Piping dalangin ko na sinundan ng isang malalim na buntong hininga. For me hindi naman masakit ang sampal pero nakakawala ito ng respeto at dignidad. Pinuno ko ng hangin ang aking dibdib at ilang segundo ang lumipas bago ko ito pinakawalan. Kailangan kong gawin iyon upang kahit papaano ay kumalma ang pakiramdam ko. Kasama ito sa mga training na pinagdaanan ko at iyon ay kung paano mong ko-kontrolin ang emosyon mo sa harap ng kalaban.
“How dare you to frame up my son and force him to marry you? What a disgraceful and desperate woman!” Nanggagalaiti sa galit na sabi ng aking biyenan habang isang nanghahamak na tingin an
