Lovely shot 6
812 Words
Lovely shot 6
“ถ้าผมจะต้องไล่ใครออก ผมคงเลือกที่จะไล่พวกคุณสองคนออก”
“คะ คุณ คุณกร”
“ที่นี่ไม่ต้องการคนที่เก่งแต่ปาก แต่งานไม่ได้เรื่อง กลับไปที่แผนกพวกคุณแล้วเก็บของออกไปให้หมด คุณกายจัดการไล่ออก” คุณกรเอ่ยเสียงเรียบ สีหน้าทะมึนน่ากลัว สองคนนั้นหน้าซีดตัวสั่น คุณกรปรายตามองแวบหนึ่งก่อนจะเดินผ่านเข้าไป ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือว่ายังไงที่เขาลงมาได้ยินแบบนี้ ทั้งที่คนพวกนี้ก็ยังพูดแบบนี้ใส่ฉันทุกวัน สงสัยจะถึงเคราะห์ใหญ่ล่ะมั้งที่วันนี้คุณกรมาได้ยินพอดี
“กานต์ ๆ ๆ เมื่อกี้ ๆ เกิดอะไรขึ้น” พี่ภัสวิ่งเข้ามาใกล้ ละล่ำละลักถามเสียงรัวเร็ว
“ก็คุณกรมาได้ยินที่พวกนั้นพูดค่ะ จู่ ๆ ก็ไล่ออกเฉยเลย หนูงง”
“เฮ้อ โล่งนึกว่าเราโดนไล่ คนพวกนั้นก็สมควรแล้วล่ะ” พี่ภัสมีสีหน้าที่ผ่อนคลายมากขึ้น ทั้งยังวางแก้วเครื่องดื่มให้บนโต๊ะ จากนั้นก็เดินไปเม้าส์กับพี่ ๆ คนอื่น ส่วนฉันก็นั่งทำงานสลับกับเล่นโทรศัพท์บ้าง งานก็เคลียร์จนใกล้จะหมดแล้ว
ให้เดาตอนนี้กี่โมง? สี่โมงเย็นแล้วจ้า ทำงานเพลิน ๆ เลยจ้าพี่จ๋า แต่ว่าเย็นนี้น่ะคุณกรเลี้ยงพนักงานใช่ไหม ฉันลาป่วยได้ไหมนะไม่อยากไปเลยทำยังไงดี
“พี่ภัสจ๋า” ฉันย้ายหน้าตัวเองไปหน้าโต๊ะพี่ภัสทันทีเมื่อวางแผนในใจเสร็จแล้วเรียบร้อย
“ว่าไง หน้าแบบนี้พี่เหมือนจะรู้เลยล่ะ” พี่ภัสยิ้มขำอย่างรู้ทัน
“หนูขอไม่ไปนะคะ หนูรู้สึกเหมือนจะไม่สบายปวดท้องหน่วง ๆ ”
“พี่ก็อยากอนุมัตินะ แต่อย่าลืมว่าเรื่องของเราขึ้นตรงกับคุณกรทุกอย่าง คุณกรบอกไว้เมื่อตอนเช้าไง” อ่า นั่นสินะฉันลืมไปได้ยังไงกัน
“ฮื่อ หนูไม่อยากไป คนเยอะอ่า”
“เอาน่าไปกับพวกพี่ไม่มีปัญหาอะไรหรอกใครมันว่าเราบอก ปองกับซินพร้อมสู้ให้อะเอาจริง”
“แต่หนูก็ยังไม่ชอบอยู่ดี แต่อย่างน้อยก็ยังมีพี่ ๆ ที่เข้าใจหนู”
“อื้อ พวกพี่เข้าใจแกอยู่แล้ว อยู่ด้วยกันมาก็นานแล้วนะ ไปด้วยกันเถอะ อยู่กับพวกพี่ไม่มีอะไรหรอก” พี่ภัสยืนยัน
“ค่ะ เดี๋ยวหนูกลับไปที่โต๊ะก่อนนะคะ”
“จ้า ถ้าเครียดก็ชวนพวกนั้นคุยเล่นกันไปก่อน”
เมื่อออกห่างจากโต๊ะทำงานพี่ภัส ฉันก็ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานตัวเองทันที ตอนนี้ไม่มีงานแล้วฉันเล่นโทรศัพท์ได้แล้วสินะ เอาละขอส่องดูลูกชายฉันหน่อยแล้วกัน ข่าวก็ไม่ค่อยมีอะไรมากส่วนมากจะเป็นรูปที่มีการเดินทางแล้วก็ตารางงานน้อง เดี๋ยวนะ! ฉันลืมไปได้ยังไงคอนฯ น้องที่จะมาถึงครั้งนี้มีเจ็ดรอบในสี่วัน ให้ตายสิ ฉันลางานไม่ได้ ฮื่อ! น้องจ๋า ช่วยพี่ด้วย
“อะไรทำหน้าแบบนั้น” พี่ปองเดินเข้ามาสะกิด ฉันไม่รู้เหมือนกันว่ากำลังทำหน้ายังไงอยู่กันแน่ พี่ถึงได้เข้ามาทักแบบนั้น
“ลูกหนูจะมาอีกแล้วค่ะ”
“มาบ่อยจัง เหมือนเดิมไหมล่ะพวกพี่ช่วยกด”
“จริงนะ!?”
“จริงสิวะ ขอเหล้าหนัก ๆ ก็พอ” พี่ปองยื่นข้อเสนอก่อนจะหัวเราะลั่น
“ดิล!” เพราะพวกพี่ ๆ เลยนะครั้งก่อน ๆ ถึงกดได้ และครั้งนี้ต้องได้เช่นกันเพื่อลูกที่น่ารักของฉัน
“เฮ้ สงครามวันเสาร์นี้นะแลกกับเหล้า” พี่ปองเดินหัวเราะไปหาพี่ซิม พี่ฝ้าย และพี่ขิมที่นั่งอยู่อีกมุม
“โห จัดไปครับลูกพี่เพื่อน้องสาวของกลุ่ม”
“น้องสาวหรือเหล้าพี่ซิม” พี่ขิมแซวกลับไปทันที เรียกเสียงหัวเราะจากพี่ ๆ ได้อย่างสนุกสนาน แม้จะต้องทำงานร่วมกับผู้ชายห่าม ๆ เถื่อน ๆ แต่พวกพี่ก็เอ็นดูและช่วยดูแลเราอย่างดี โดยเฉพาะเวลาไปร้านเหล้าพวกพี่จะเหมือนพี่ชายที่ต้องดูแลน้องสาวอย่างนั้นเลย วันดีคืนดีเมียพี่ ๆ ก็ตามไปด้วยอย่างสนุกเลยล่ะ
“แต่ช่วงนี้ไวไฟบริษัทเรากากมากเลยนะเว้ยกานต์ ทำใจหน่อยนะ” พี่ฝ้ายบอกมาแบบนั้น แต่ก็จริงนั่นแหละช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ไวไฟช้ามาก
“ฮื่อ! พี่ ๆ คะเราต้องได้นะ ไม่งั้นหนูตรอมใจแน่ ๆ เลยถ้าไม่ได้บัตรน่ะ”
“โอ๋ ๆ ๆ น้องรักของพวกพี่ เพื่อเหล้าพวกพี่จะสู้ให้ถึงที่สุด” ช่างรักน้องเสียจริง ฮา ๆ ๆ
- Writer
