หลินเป็นเด็กกำพร้า หลัง ๆ มากำแหง ออกมาใช้ชีวิตคนเดียวด้วยการเป็นนักเขียน จากที่จะประสบความสำเร็จ กลายเป็นประสบภัยแทน เพราะนิยายแต่งจบปุ๊บ กลับถูกนักอ่านถล่มเละ แต่หลินหลินไม่ได้สนใจอะไร จนชีวิตกลับพลิกผัน เข้ามาอยู่ในนิยายของตัวเอง ทำให้เธอรู้ว่านิยายที่เธอแต่งเป็นโลกอีกโลกหนึ่งที่มีอยู่จริงซะงั้นเธอจะทำยังไง หลินหลินกลับดันเขียนให้ หลินซานซาน หลานสาวสุดที่รักของเทพแห่งโชคชะตาคิดสั้นจบชีวิตลง จนดวงวิญญาณสูญสลายหลินหลินทำให้โลกแห่งนี้กลับตาลปัตรท่านเทพได้ให้โอกาสหลินเข้าไปอยู่ในนิยาย ในร่างหลินซานซาน เพื่อแก้ไขให้โลกกลับมาสงบสุขเหมือนเดิมหากทำไม่ได้วิญญาณของหลินหลินต้องอยู่ในคุกของสวรรค์ 70000 ปีแล้ววิญญาณที่หายสาบสูญจะกลับมาได้อย่างไรล่ะนานวันเข้าหลินหลินจึงได้พบกับเรื่องราวแปลกๆ ตามมา ชีวิตของหลินจะเป็นอย่างไรติดตามได้ในเรื่อง ข้ามีนามว่าหลินหลินแนะนำตัวละครจื้อหง : องค์รัชทายาท เมืองกวางโจว ผู้ที่จะครองบัลลังก์ต่อจากฮ่องเต้ เป็นพระสวามีของ หลินเย่ถง พี่สาวหลินซานซาน เชี่ยวชาญการแพทย์ มองการไกล วรยุทธสูงแต่น้อยกว่าจื่อรุ่ยจื่อรุ่ย : พระเอกของเรื่อง องค์ชายสามของเมืองกวางโจว เห็นครอบครัวและชาวเมืองเป็นหลัก ฉลาด กัดไม่ปล่อย ไร้รักต่อสตรี เชี่ยวชาญวรยุทธมากกว่าผู้ใดเต๋อยี : องค์ชายรอง นิสัยแพรวพราว อารมณ์ดี เชี่ยวชาญเรื่องการวางแผน วรยุทธสูงส่ง และผังขบวนรบ ทำให้ถูกเข้าใจผิดว่าคิดจะก่อกบฏหวังเย่ : เซียนชั้นสูง จากเผ่าเทพ เป็นศิษย์พี่ของหลินซานซาน ปากอย่างใจอย่าง หลงรักหลินซานซานตั้งแต่แรกพบ ดูร้ายกับหลินหลินแท้จริงอ่อนโยนและจริงใจ และแอบช่วยเหลืออย่างลับ ๆซีหยาง : พี่ใหญ่ตระกูลหลิน เป็นสหายรักจื่อรุ่ย ผู้สืบทอดเจ้าแห่งยุทธภพคนต่อไป ให้ท้ายหลินซานซานน้องเล็กตระกูลหลินทุกเรื่อง แม้จะแตกหักกับสหายรักก็ยอม เพื่อหลินซานซานหลินเย่ถง : พี่สาวของหลินซานซาน สตรีงาม เป็นน้องซีหยาง เป็นพระชายาขององค์รัชทายาท อ่อนโยน แต่แข็งแกร่ง มีวรยุทธ รักหลินซานซานเป็นที่สุดหลินซานซาน : สตรีงามล่มเมือง เป็นน้องเล็กตระกูลหลิน วรยุทธสูง และเป็นพระชายาขององค์ชายจื่อรุ่ย ต่อมาได้มีหลินหลินมาใช้ร่าง ทำให้สูญเสียวรยุทธ ถูกต่อว่า โง่เขลาเบาปัญญาซู่จิน : พระสนมของจื่อรุ่ย เป็นไม้เบื่อไม้เมา กับหลินซานซานเชาเย่ : สาวรับใช้ที่หลินซานซานเก็บมาจากข้างถนนจินฝาน : องครักษ์ของจื่อรุ่ย