บทที่ 10.1
คิดบัญชี
กู้เหยียนมองชายหนุ่มที่แขนอาบเลือดด้วยสายตาไม่พอใจเล็กน้อย เมื่อตอนกลางวันเขาเห็นคนแซ่เย่ผู้นี้มารับเฉินซิ่วลี่ขึ้นรถไปในใจก็รู้สึกไม่พอใจอยู่ในที หากแต่เขาเคารพความคิดและการตัดสินใจของเฉินซิ่วลี่เสมอย่อมไม่ตำหนิเธอ
ทว่านั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะยินดีที่ชายคนนี้พาเธอไปพบเจอเรื่องอันตราย
“เขตก่อสร้างเป็นพื้นที่อันตราย คุณไม่ควรพาคุณเฉินกับเด็กๆ ไปนะครับ ส่วนแผลไม่ลึกมากไม่ต้องเย็บ แค่ทำแผลกินยาก็พอครับ”
เย่ชิงเหวินขบกรามแน่น แม้คำพูดของคนตรงหน้าจะสุภาพและใบหน้าจะนิ่งสงบ แต่เขาสังเกตเห็นว่าภายใต้แว่นสายตาทรงกลม ดวงตาของอีกฝ่ายมีแววขุ่นเคืองไม่พอใจอยู่ในที
“คุณเฉินเป็นเจ้าของบ้าน ไปตรวจงานด้วยตัวเองมีตรงไหนไม่ควรหรือครับ คุณหมอกู้”
เย่ชิงเหวินไม่ใช่พวกที่จะสงบปากยอมคน เมื่อถูกตำหนิก็เอ่ยปากโต้ในทันที กู้เหยียนที่กำลังมัดผ้าพันแผลให้เขาพลันช้อนดวงตามองลอดแว่น ก่อนจ
