ติดใจรสจูบของเธอ ( addicted to the taste of her kiss ) #2
1404 Words
อิซาเบลล่าหัวเราะเมื่อเจมส์ทำเสียง หึ เธอเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามา
และเธอก็จ้องมองด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นว่าเป็นใคร
“ซีอีโอ!” เจมส์อุทานออกมาขณะยืนขึ้น ปิดโทรศัพท์และโค้งคำนับเล็กน้อย “ผมไม่ได้ยินเสียงคุณเดินเข้ามา ขอโทษด้วยครับท่าน”
เธอเพียงจ้องมองเขาโดยไม่พูดอะไรสักคำ ตั้งแต่วันนั้นที่เธอถูกเรียกไปห้องทำงานของเขา ซ้ำเขายังรังแกเธอ เพื่อให้เธอตอบตกลงทำงานโครงการของลูกค้า VIP เธอเริ่มโทษว่าเป็นความผิดของเขาทั้งหมด สิ่งโหดร้ายที่เพื่อนร่วมงานด่าเธอด้วยคำหยาบคาย พวกเขาเรียกเธอคนกลับกลอก คนทรยศ เพราะพวกเขาคิดว่าเธอจงใจมอบตัวอย่างงานให้หลานสาวของคุณคาร์สันไป พวกเขายังเรียกเธอว่าอีตัว
เพราะเธอได้รับความโปรดปรานจากซีอีโอ และกลับลงมาพร้อมกับแล็ปท็อปเครื่องใหม่
‘ซีอีโอของเราจะทำอะไรได้ เขาเป็นแค่ผู้ชาย’ ดาเมียนหัวเราะเยาะเย้ยหยันอิซาเบลล่า ‘ถ้าแฟนสาวของท่านรู้เรื่องนี้ เธอจะต้องเสียใจมากแน่’ คำพูดถากถางของพวกเขายังดังก้องอยู่ในหัวของเธอ
อิซาเบลล่าหันกลับมาที่หน้าจอของเธอและเมินเฉยต่อเขาโดยสิ้นเชิง
“เบลล่า” เจมส์เรียกเธอเสียงเบา
เธอมองไปที่เจมส์แล้วเอียงศีรษะขึ้นเพื่อมองไปที่แอชเชอร์ที่จ้องเธอเขม็งด้วยสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด ท่าทางแข็งกระด้างของเขาราวกับโกรธใครมาเป็นสิบชาติ อิซาเบลล่าก็มองเขาด้วยสายตาเฉยชาเช่นกัน
“งานของฉันใกล้เสร็จสิ้นพร้อมที่จะนำเสนอแล้วค่ะท่าน” เธอพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “พรุ่งนี้ฉันจะเอาไปวางที่โต๊ะทำงานของท่านในตอนบ่าย”
“ทำไมเธอถึงยังอยู่ที่นี่!” เขาถามออกมาในที่สุด
ก่อนที่อิซาเบลล่าจะตอบ เธอได้ยินเสียงหวานและยั่วยวนจากด้านหลังของเขา
“เฮ้ที่รัก!”
อิซาเบลล่าขยับศีรษะเล็กน้อย เห็นผู้หญิงรูปร่างสูงโปร่งผอมเพรียว เธอเดินมาถึงแอชเชอร์และสวมกอดเขาทันที
“ไปกันเถอะ”
ก่อนที่แอชเชอร์จะทันได้พูดอะไร รีเบคก้ามองดูพนักงานทั้งสองด้วยสายตาหรี่แคบลง พร้อมกับพูดว่า “เป็นแค่พนักงาน บริษัทอนุญาตให้จีบกันในเวลางานได้ด้วยเหรอ?”
เธอถามอย่างน่ารังเกียจพร้อมเบ้ปากด้วยท่าทางขยะแขยง
“ไม่ใช่ธุระของคุณ” อิซาเบลล่าพึมพำ หันกลับมาสนใจแล็ปท็อปต่อ
“นี่แกพูดว่าอะไรนะ?!” รีเบคก้าขึ้นเสียงไม่พอใจ ใบหน้าที่แต่งแต้มมาจากเครื่องสำอางชั้นดีเริ่มบูดบึ้งที่ถูกพนักงานกระจอกของคนรักย้อนคำ
อิซาเบลลาเม้มปากก่อนเหยียดหลังตรงแล้วมองดูหญิงสาวตรงหน้าที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพง เครื่องประดับบนตัวและกระเป๋าที่ถือย่อมมากกว่าค่าจ้างของเธอทั้งปี ใบหน้าสวยเฉี่ยวหุ่นนางแบบของเธอและการเกาะแขนแอชเชอร์บ่งบอกความเป็นเจ้าของนั้นทำให้แววตาของเธอดูเย็นชามากขึ้น แม้แต่เด็กอนุบาลมองปราดเดียวยังรู้ว่าทั้งคู่มีความสัมพันธ์กันอย่างไร
“ฉันได้รับอนุญาตให้ทำงานล่วงเวลาได้ค่ะ เพราะเป็นโปรเจกต์ของลูกค้าระดับวีวีไอพี ที่ซีอีโอจะต้องนำเสนอในวันศุกร์นี้ ถ้าทำไม่ดีฉันอาจจะแค่ถูกไล่ออก แต่ซีอีโอของพวกเราอาจจะต้องเสียหน้า...”
“เหอะ เขาจ่ายเงินจ้างก็ตั้งใจทำสิยะ! แล้วกล้าดียังไงมาเถียงฉันนังกระจอก” รีเบคก้าตอกกลับทันทีที่หญิงสาวพูดจบเธอรุ้สึกอยากจะตบหน้านังพนักงานไร้หัวนอนคนนี้แต่เพราะแอชเชอร์เริ่มรำคาญจึงดึงแขนเอาไว้ ทำให้เธอยอม “นี่เพราะที่รักขอนะคะ ไม่งั้นเธอตายแน่นังบ้า!”
แอชเชอร์ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งเขาเพิ่งเห็นกิริยาและท่าทางของรีเบคก้าทำให้มุมมองที่มีต่อเธอเริ่มเปลี่ยนไปทั้งวาจาและถ้อยคำมันดูต่างจากที่เคยรู้จัก มองดูอิซาเบลล่าอย่างไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป แต่เธอยังคงสงบสติอารมณ์ได้อย่างดี ในที่สุดเขาก็หันกลับและเดินข้างรีเบคก้าไปที่ลิฟต์
“เธอบ้าหรือเปล่าเบลล่า!?” เจมส์พูดเมื่อพวกเขาเดินไปแล้ว “ทำไมเธอไปพูดกับพวกเขาแบบนั้นล่ะ”
อิซาเบลล่ายักไหล่ขณะที่เธอเริ่มทำงานต่อ
“พวกเขามากวนเวลาทำงานของฉัน” เธอพูดอย่างไม่สนใจ
เธอจับเมาส์แน่น ยังคงทำงานเงียบ ๆ ของเธอต่อไป ในขณะที่เจมส์โทรหาแฟนของเขาอีกครั้ง เธอนึกถึงปฏิกิริยาผู้หญิงคนนั้นที่คบหากับสามีของเธอ ทำให้เธอรู้สึกบางอย่างขึ้นมา ที่เธอรู้แน่ชัดคือไม่พอใจกับการกระทำของทั้งสองคน ‘ไอ้คนชั่ว!’ เธอสาปแช่งแอชเชอร์อยู่ในใจอย่างโมโห
‘เลิกคิดเรื่องนี้เถอะเบลล่า’ เธอดุตัวเอง รีบทำโปรเจ็กต์นี้ให้เสร็จเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเจอหน้าเขาอีก
……
แอชเชอร์นั่งเหม่ออยู่บนเตียง ดวงตาของเขาเย็นชามากกว่าปกติพร้อมท่าทางครุ่นคิดถึงอิซาเบลล่ากับพนักงานคนนั้นแล้วรู้สึกขุ่นเคืองในใจไม่น้อย เธอกล้าต่อปากต่อคำตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“นี่เครื่องดื่มของคุณค่ะที่รัก” รีเบคก้าพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน เธอเข้ามาในห้องพร้อมกับวิสกี้ที่เขาชอบดื่ม วางแก้วลงบนโต๊ะข้างเตียงแล้วก้มหน้าลงกำลังจะจูบเขา แต่แอชเชอร์หันหน้านี้ไปทางอื่น รีเบคก้ายืนช็อกกับการกระทำของเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะก้มลงกระซิบข้างหูเบา ๆ “ฉันจะไปเตรียมอ่างอาบน้ำ เสร็จแล้วฉันจะเรียกคุณ”
เขามองเธอเดินไปทางห้องน้ำ ความคิดของเขาล่องลอยกลับไปที่อิซาเบลล่า เขารู้เรื่องที่อิซาเบลล่าทำงานดึก ตั้งแต่เขารู้เรื่องที่เธอถูกเพื่อนร่วมงานรังแก เขาสั่งให้บอดี้การ์ดของเขาเฝ้าติดตามเธอ เขายังลงโทษคนที่รังแกเธอ ด้วยการมอบหมายงานยาก ๆ ให้ทำและกำหนดเป้าหมายให้พวกเขาอย่างชัดเจน เพื่อกดดันให้พวกเขาไม่ว่างไปรังแกอิซาเบลล่า
แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะรู้สึกโกรธมากเมื่อเดินเข้าไปในแผนก และพบว่าเธอกำลังยิ้มและพูดคุยกับผู้ชายอีกคนอย่างสนุกสนานอยู่ พอเธอเห็นหน้าเขา หน้าเธอก็เปลี่ยนไปเป็นเมินเฉยต่อเขา นั่นทำให้เขาอยากต่อยผู้ชายคนนั้นมาก เขาแทบจะทนไม่ไหว เขาจะลงโทษบอดี้การ์ดที่ไม่ยอมรายงานเขาเรื่องนี้เกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น เขาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์และส่งข้อความถึงบอดี้การ์ด พร้อมกำชับให้จับตาดูเธออย่างใกล้ชิด แอชเชอร์ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ สถานการณ์นั้นถึงทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดและโกรธแบบนี้ เขาไม่เข้าใจตัวเอง
“อ่างพร้อมแล้วคะ” รีเบคก้าพูด “ฉันจะถอดเสื้อผ้าให้คุณเองค่ะ”
เธอส่งเสียงร้องด้วยความดีใจเมื่อจู่ ๆ แอชเชอร์ก็ดึงเธอลงมา เธอย้ายขาข้างหนึ่งคร่อมเขา กอดเขาแน่น เธอเอนหลังเล็กน้อยเมื่อเขาจูบที่ซอกคอของเธอ มือของแอชเชอร์เริ่มถอดเสื้อของเธอออกและเธอก็ช่วยเขาถอดด้วย เขาค่อยๆ เล้าโลมเธอ สูดดมกลิ่นน้ำหอมของเธอก่อนจะลงไปที่หน้าอกข้างหนึ่งเขาขย้ำอย่างรุนแรงตามอารมณ์ดิบเถื่อน ก่อนที่จะยัดมันใส่ปาก
“อ๊า..ซี้ดดด” รีเบคก้าครางออกมาเสียงดัง
ไม่กี่นาทีต่อมา เสื้อผ้าของพวกเขาถูกถอดออก เขาผลักรีเบคก้าลงบนเตียง โดยมือขวาอยู่ที่หัวเตียง เธอมองขึ้นไปด้วยสายตาเย้ายวนขณะที่เธอขยับตัวให้ใกล้เขามากขึ้น เขาเอื้อมมือลงไปเพื่อทำให้เธอรู้สึกร้อนและพร้อมสำหรับเขาก่อนที่จะคว้าถุงยางอนามัยมาฉีกและสวมมันเข้าไป เขาสาดใส่เธออย่างบ้าคลั่ง ยิ่งคิดเห็นสายตาที่อิซาเบลล่ามองเขาอย่างห่างเหินเขายิ่งโหมกระหน่ำใส่รีเบคก้าเพื่อใช้เธอเป็นที่ระบายอารมณ์โกรธของเขา
- Writer
