ติดใจรสจูบของเธอ ( addicted to the taste of her kiss ) #1
1298 Words
“ไม่ปล่อย!” เขาตอบสั้น ๆ พลางมองเธอด้วยดวงตาคลุมเครือ ขณะที่เขายังคงหายใจหอบอยู่
แอชเชอร์ยังก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของเธออีกครั้ง ครั้งนี้เหมือนจะรู้ว่าตัวเองติดใจรสจูบไร้เดียงสาที่แสนหอมหวานจนทำให้เขาไม่สามารถหยุดการกระทำครั้งนี้ได้ พระเจ้า! เขาชอบจูบเธอ เป็นเขาไม่สามารถหยุดการจูบในครั้งนี้ได้แม้ว่าอิซาเบลล่าจะพยายามดันตัวเขาออกจนร่างของหญิงสาวยอมให้เขารุกรานได้ตามใจ...
แอชเชอร์เอียงปาก จู่ ๆ เขาก็จูบเธออ่อนโยนขึ้นและพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอจูบตอบเขา ชายหนุ่มยกแขนของเธอให้โอบรอบคอของเขาในขณะที่เขาจูบเธออย่างลึกซึ้ง
อิซาเบลล่าที่ไม่มีประสบการณ์ในการจูบ เธอจูบตอบกลับเขาอย่างเขินอายและประหม่า ขยับริมฝีปากของเธอเบา ๆ เธอสัมผัสได้ถึงปากของเขาโค้งเป็นรอยยิ้มอย่างพอใจ เขาค่อย ๆ สอนให้เธอรู้ถึงวิธีการจูบตอบเขากลับ เธอรู้สึกว่าแขนข้างหนึ่งของเขากำลังโอบรอบเอวเธอพลางดึงเธอเข้ามาใกล้ในขณะที่มืออีกข้างของเขาจับคางของเธอไว้
“ปล่อยฉันนะ!” เธอกระซิบหลังจากนั้นไม่กี่นาทีต่อมา เธอรู้สึกอ่อนแรงจนไม่สามารถยืนอย่างมั่นคงได้ และในที่สุดเธอก็สามารถหายใจได้อีกครั้ง หลังจากแอชเชอร์ถอนริมฝีปากออกจากเธอ เธอตัวสั่นเทาอยู่ในอ้อมแขนของเขา แอชเชอร์มองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน
แต่แค่ครู่เดียวเท่านั้น เขารู้สึกถึงความอุ่นซ่านที่มันวิ่งวนอยู่ในตัวเขา เขาแทบจะไม่อยากหยุด รับรู้ได้ถึงความอ่อนหวานที่เธอตอบสนองเขา เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้จูบเธอ เธอยังไร้เดียงสามากกับเรื่องพวกนี้ แอชเชอร์รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แต่เขาก็เก็บมันไว้ไม่แสดงออกไป เธอกำลังจับไหล่เขาอยู่ศีรษะของเธอแนบกับแก้มเขา เธอได้ยินเขาหายใจหอบแรง เขายังคงโอบรัดรอบตัวเธอ
“ออกไปนะ!” เธอแหวใส่เขาเสียงขุ่น
“ไม่!..จนกว่าเธอจะตอบตกลงทำโปรเจ็กต์ในครั้งนี้” เขาตอบแล้วมองลงไปที่เธอ
เธอส่ายหัว
“งั้นฉันจะจูบเธออีก จนกว่าเธอจะตอบตกลง”
เขาขู่ขณะขยับจูบเธออีกครั้ง “ฉันมีเวลาทั้งวันเบลล่า ฉันเดาว่าบางทีที่เธอกำลังปฏิเสธ เป็นเพราะเธอต้องการให้ฉันจูบเธอ”
อิซาเบลล่ายืดตัวขึ้น ทันใดนั้นก็สามารถผลักเขาออกไปได้สำเร็จ เธอจัดเสื้อของเธอให้เรียบร้อยเช่นเดียวกับผมของเธอ
“ก็ได้!” ในที่สุดเธอก็พูดและหยิบแล็ปท็อปขึ้นมามองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ “อยู่ให้ห่างจากฉันเดี๋ยวนี้!”
แอชเชอร์ยิ้มให้กับปฏิกิริยาที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วของเธอ แต่จู่ ๆ ก็ขมวดคิ้วเมื่อเธอเดินไปทางประตูห้อง
“เธอคิดจะไปไหน!?”
“กลับไปที่โต๊ะทำงานของฉัน” เธอตอบ “ฉันไม่ชอบห้องทำงานของคุณ”
“ทำไมล่ะ เธออย่าเรื่องมากได้ไหมเบลล่า..”เขาเริ่มบ่นให้เธออีกครั้ง แต่เขาหยุดเมื่อประตูเปิดเข้ามา
เอรินาเข้ามาพร้อมกับแฟ้มเอกสาร เธอมองดูพวกเขากลับไปกลับมา
อิซาเบลล่ากำลังจะเดินออกไปแต่จำต้องหยุด เธอหันหลังเดินไปแล้วคว้ากระดาษวาดรูปของเธอแล้วเดินถอยออกไปอีกครั้ง เธอหยุดอยู่ต่อหน้าพวกเขาและโค้งคำนับขอโทษ
“ฉันจะกลับไปทำงานที่โต๊ะทำงานของฉันค่ะคุณเอรินา” เธอพูดอย่างใจเย็นแล้วเดินจากไป
แอชเชอร์ทำอะไรไม่ได้ได้แต่ฮึมฮัมอยู่คนเดียวอย่างโกรธจัด เขาเผลอเอามือมาลูบที่ริมฝีปากของเขาไล้ไปมาอย่างเหม่อลอย ‘อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไป เธอเป็นภรรยาฉัน ฉันมีสิทธิ์อันชอบธรรม’ แอชเชอร์คิดอย่างเอาแต่ใจพร้อมกับยกยิ้มออกมาคนเดียว ทั้งที่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยสนใจไยดีเธอเลย
……
อิซาเบลล่าเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะทำงานของเธอในตอนเย็น สองวันหลังจากที่เธอเริ่มทำงานให้กับลูกค้า VIP
เธอได้ยินใครเรียกชื่อเธอ เธอยิ้มเมื่อเห็นเจมส์เดินเข้ามาหาเธอ เขาถือกล่องอาหารมาด้วย
“คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้” เธอพูดด้วยความเขินอายเล็กน้อย
“คุณก็รู้ว่านั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน” เจมส์ตอบขณะดึงเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ เธอ เขาหยิบภาชนะของร้านอาหารจีนที่เขาซื้อมาอย่างระมัดระวัง จัดให้เธอหนึ่งชุด “วันนี้ปลาหมึกไม่มีนะพวกเขาขายหมดแล้ว หวังว่าคุณจะไม่ว่าอะไรมันเป็นไก่ นี่คือเมนูที่พวกเขาขายดีมากเลยนะ ลองชิมดู”
“ไม่เป็นไรฉันชอบกินไก่” เธอยืนยันขณะเปิดมันและได้กลิ่นหอมของอาหารออกมา
“หัวหน้าคุณกำลังทำให้คุณลำบากใช่ไหม?” เขาถามขึ้นมาอย่างเป็นห่วงเธอ “พวกเขาให้คุณทำงานหลายอย่างในเวลาเดียวกัน ทำให้คุณไม่สามารถทำโครงการวีไอพีให้เสร็จได้ พวกเขาแค่อิจฉาเพราะคุณได้รับงานนี้”
“ใช่แต่พวกเขาไม่สามารถหยุดแรงจูงใจกับสิ่งที่ฉันสนใจได้” เธอตอบเสียงเบา “ไม่เลย ฉันโอเค”
“ทำไมคุณไม่เอางานกลับไปทำที่บ้านล่ะ” เขาถาม “ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าซีอีโอจะไม่ว่าถ้าคุณเอาแล็ปท็อปกลับไปบ้านเพื่อทำงานให้บริษัท”
อิซาเบลล่าส่ายหัว
"แล้วไง?" เธอถามกลับเสียงเบา “หัวหน้าของฉันเธอจะบันทึกว่าฉันละเมิดกฎอะไรก็ตามที่เธอคิดได้”
ทั้งสองหัวเราะออกมาพร้อมกันเมื่อคิดถึงท่าทางโกรธเกรี้ยวของลูซี่
อิซาเบลล่าทานอาหารที่เจมส์ซื้อมาเสร็จก็กลับไปทำงานต่อ เธอรู้สึกขอบคุณที่เธอได้พบเขาและกลายเป็นเพื่อนกัน ตั้งแต่พนักงานทั้งแผนกรู้ว่าเธอคือคนที่ได้รับอนุมัติให้ทำงานในโครงการ VIP มีแต่คนแสดงท่าทางอิจฉาริษยาเธออย่างเปิดเผย พวกเขาเกลียดชังเธอมากกว่าเดิม และพยายามโยนงานมาให้เธอทำมากกว่าเดิมเพื่อไม่ให้เธอทำภารกิจได้สำเร็จ
พวกเขาเกลียดเธอมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นแล็ปท็อปใหม่ที่แอชเชอร์สั่งมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ เธอเอามาจากห้องทำงานของซีอีโอ อิซาเบลล่าต้องติดตั้งรหัสผ่านเพื่อไม่ให้งานของเธอถูกขโมย จากนั้นเธอก็จะล็อกแล็ปท็อปไว้ในลิ้นชักเพื่อความปลอดภัย แต่ด้วยความหวาดระแวงในสิ่งที่เพื่อนร่วมงานของเธอจะทำ เธอจะเป็นคนสุดท้ายที่ออกจากสำนักงานและเป็นคนแรกที่มาถึงตอนเช้าเสมอ เธอทำแบบนี้มาสองวันแล้ว
เธอรู้สึกขอบคุณเจมส์ เขาเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของเธอในบริษัทนี้ แล้วก็ทอมพนักงานทำความสะอาด พวกเขาคอยสนับสนุนเธอ เขาอยู่กับเธอจนดึกและยังซื้ออาหารมาให้เธอกินอีกด้วย อีกทั้งยังตามไปส่งเธอถึงห้องเมื่อคืนพร้อมกับทอม
“แน่ใจนะว่าแฟนคุณไม่โกรธเรื่องนี้?” เธอถามขณะมองหน้าจอ
(ฉันอยู่นี่เบลล่า) เธอเงียบและเห็นเทย่าแฟนสาวของเจมส์บนหน้าจอโทรศัพท์เจมส์ เธอกำลังยิ้มให้อิซาเบลล่า
(งานของเธอคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว) เธอถามอิซาเบลล่า (แน่ใจนะว่าคุณจะทำเสร็จทันวันศุกร์ เจมส์เล่าเรื่องหัวหน้าขี้อิจฉาของคุณให้ฉันฟังด้วยนะ)
- Writer
