My Daughter's Nanny

CHAPTER 4

Benedict woke up hearing noises from the outside of his room. Kinapa niya ang tabihan at wala na roon ang asawa. Marahan siyang naupo at sumandal sa headboard at muling pumikit ngunit muli siyang napamulat ng marinig ang ingay sa labas na alam niyang nanggagaling sa kusina dahil sa kalansing ng mga panluto. Napakunot sya ng noo. Bihira itong mangyari. Mukhang nagluluto ng umagahan ang kanyang asawa. Simula ng mag-asawa sila ay hindi ito ni minsan nagawang mag-luto. Siya ang palaging tao sa kusina, nagluluto muna siya ng umagahan bago pumasok sa trabaho, at siya rin ang madalas naghahatid sa anak sa eskwela.

Napabuntong hininga muna siya bago tuluyang tumayo. Dumeretso muna siya sa banyo at doon ay naghilamos at nagsipilyo. Nang matapos siya ay agad siyang lumabas ng silid at dumiretso sa kusina. It was four in the morning, and the lights in the kitchen are off. Tanging liwanag na tagusan sa glass wall lamang ang nagsisilbing ilaw sa kusina. But there's no much light. Alas kwatro pa lamang at madilim pa ang langit.

He saw his wife facing the oven and seems like she's cooking. Her hair is messy tied up and she's wearing an apron.

He walked slowly towards her and hugged her from the back. He kissed her neck and softly bit her shoulder.

"You smelled different today, hon. But, I like it. It's better," he said.

"Be-ben--

Lumaki ang mata ni Benedict. Hindi siya pwedeng magkamali. Ang boses na 'yun!

Mabilis siyang bumitaw sa pagkakayakap at iniharap ang babae sa kanya. Kita niya ang pagkagulat nito.

"Samantha," halos bulong niyang bigkas sa pangalan nito.

"I-i thought you're my wife." Umatras siya ng kaunti. Doon niya naaninag ang mukha ng dalaga. "Why the hell, you didn't turn on the light?" halos pasigaw niyang sabi.

Napalunok naman si Samantha bago sumagot, "pundi po ya-yata. Sinubukan ko, pe-pero ayaw bumukas."

Hawak pa nito ang siyanse sa kaliwang kamay. Nataranta ito ng medyo umamoy ang nakasalang na niluluto na ang wari ni Benedict ay itlog. Kita niya ang mabilis na pagpatay nito sa electric stove. Napailing na lamang si Benedict at lumakad na palabas ng kusina. Sinubukan niya muna i-on ang switch na malapit lamang sa dibisyon ng kusina at sala. Hindi nga kita ito bumukas. Muli niyang nilingon si Samantha na ngayon ay nakatitig na pala sa kanya. Sandali siyang nakipagtitigan dito ngunit sya rin ang tumapos at halos patakbo-lakad siyang bumalik ng silid.

He went to the bathroom, took off all his clothes and went straight to shower. Hinayaan niyang dumausdos ang tubig sa kantang katawan. Isinandal niya ang likod sa pader at tumingala.

"This can't be. I already moved on!" He closed his eyes.

.

.

"Hey beautiful." Benedict was caressing Samantha's face.

"Hmm," tanging sagot ni Samantha. Sobrang antok pa siya at masakit ang kanyang katawan. Imbes gumising ay gumawi lamang siya sa kabilang direksyon.

Tumawa nang mahina si Benedict.

"You are sleepy head." Niyakap niya ang dalaga mula sa likuran nito at mahinang kinagat ang balikat. "It's 12 in the afternoon, baby. You need to eat. Promise, I will let you go back to sleep after you eat."

Walang saplot na kahit ano ang dalaga. Tanging kumot na puti na hanggang dibdib nito ang humaharang sa katawan. Samantalang siya ay nakaligo na at nakakain. Nais sana niyang gisingin ng maaga ang dalaga upang sabay silang kumain, ngunit nakita niya ang sobrang pagod nito at sigurado siyang masakit din ang katawan. Sino ba naman hindi sasakit ang katawan? Nakuha niya ang p********e nito at ilang beses niya itong sinipingan. Kung hindi nga lang ito nakatulog ay hindi talaga niya ito titigilan hangga't may nailalabas siya.

"I'm tired. Please, let me sleep for few minutes," basag ang boses ni Samantha dahil sa sobrang antok nito.

"Don't talk like that, babe. You are turning me on." At lumakbay nga ang kamay na kanina ay nakayap lang ngayon ay nasa dibdib na ng dalaga."

.

.

"Hon? Aren't you done yet? Handa na ang almusal. Baka malate ka sa work," tawag ni Beth habang kumakatok sa pintuan ng banyo.

Napapitlag naman si Benedict. Bumalik ang kanyang isip sa kasalukuyan. Nakita niya ang alaga na nabuhay. "Damn Samantha! What are you doing to me?!" sigaw ng kanyang isip.

"Hon! Did you hear me?" tawag ulit ni Beth.

Pinatay niya ang shower. "Yes! Almost done. Susunod na ako sa kusina," sigaw niyang bahagya. Pinakiramdaman niya ang asawa at mukhang umalis na ito. Kinuha niya ang tuwalya at siya'y nagpunas.

"F*ck, Benedict. Kung ano man ang iniisip mo ngayon ay itigil muna. May asawa't anak ka na!" naiiling niyang batikos sa sarili.

He's wearing his coat and tie when he decided to go to kitchen. Naisip niyang umalis ng walang kain dahil sa nangyari kanina, ngunit naisip niyang maaaring iba ang isipin ni Samantha kung iiwas siya. Nakaupo na roon ang asawa at anak. Nakita niyang inaayos ni Samantha ang pagkain ng anak. Ito rin ang naglalagay at naghahalo ng pagkain nito.

"Daddy!" tawag ng anak ng siya'y mapansin.

"Good morning, love." He went straight to his daughter and kissed her head. Hindi niya maiwasang tignan ang dalaga lalo't medyo nagkalapit ang kanilang mukha dahil nakaupo ito sa tabi ng anak.

"Si Sam na ang maghahatid kay Cassy, hon. Si Sam na rin nagprisinta na magluluto ng breakfast. Kaya hindi muna kailangan gumising ng sobrang aga," nakangiting sabi ni Beth na hinawakan pa ang nakapatong na kanang kamay ni Benedict sa lamesa.

He looked at his wife. He remembered na wala na ito sa kama ng gano'ng kaaga.

"Saan ka pala galing kanina?" Nagsalin siya ng sinangag at kumuha ng itlog at longganisa.

Nilingon niya ang asawa ng hindi ito sumagot. Nakita naman niyang ngumiti ito.

"Jogging. Alam mo naman na ayokong tumaba."

"Too early. Dati naman ay hinihintay mo muna kami ni Cassy umalis bago ka mag-jogging."

"Well. Kanina kasi ay nagising ako to pee and hindi na ako makatulog. Bigla ko naman narinig ang yabag ni Sam. So, tumayo na ako and I decided to go out."

Napatingin si Benedict kay Samantha ng marinig ang salitang yabag. Nagising din sya kanina dahil sa maliliit na ingay nito.

Busy ito sa pagpapakain sa anak, hindi niya maiwasang mamangha sa anak. Ngumingiti ito at mahinang humahagikgik. Bihirang bihira niyang makita na ganito ang anak.

"Hon. Tutal may magbabantay na kay Cassy. Bakit hindi tayo pumunta sa transient house mo sa Baguio. Para naman ma solo kita."

Sumubo muna ng pagkain si Benedict. "Not there," matabang niyang sagot.

"Why not? Dati ko pang gusto mapuntahan ang transient house mo na 'yun, pero ayaw mo. Siguro may dinala kang babae ro'n na ayaw mo ng maalala 'no?" mahina pa itong tumawa na halata mong inaasar ang asawa.

Naiwan sa ere ang muli sana niyang pagsubo sa sinabi ni Beth. Dumiretso ang tingin nya kay Samantha na nakatingin din pala sa kanya.

Pabagsak niyang binaba ang kubyertos na hawak. "Nawalan na ako ng gana. I'll go ahead." Nilaktaw niya ang pagitan ng anak at hinalikan muli ito sa ulo at gano'n din kay Beth.

Hahakbang na sana siya palayo ng magsalita ang anak. "I love you daddy."

Nilingon niya ang anak. Ngunit hindi niya maiwasan tignan ang dalagang nasa tabi nito na malamyos na nakakatitig sa kanya. Gusto niyang tanggalin ang mata sa pagkakatitig dito, ngunit para siyang nahipnotismo. "I love you."