Eclipsed Whispers

C38

I remember him going to my office kanina at yung nag pa Alam siya. Huhuhu why did I do that? I'm so stupid. Binaliwala ko siya nitong nakaraan. Nagpaalam siya sa akin kanina pero di ko man Lang siya pina tapos. And now Wala na. Iniwan na Niya ako. Huhuhu Wala nang gigising sa akin, Wala nang maglukuto para sa akin tuwing umaga, Wala nang magpapaligo sa akin, Wala nang maghahatid sa akin sa trabaho kapag tinatamad ako, Wala na iniwan na Niya ako huhuhuhu.

" Mathew! Huhuhuhu, sorry please sorry bumalik kana please huhuhu Matt huhuhu" iyak ako nang iyak pero Yung iniyakan ko Wala na dito.

I tried to call him pero cannot be reach. I tried to call his friends and parents pero di nila Alam. Di daw nabangit ni Mathew na aalis siya.

Hanggang nag umaga at similaw Ang araw ay iyak Lang ako nag iyak kahit masakit na sa lalamunan.

Pumunta ako nang rest room para mag magawa Ang morning right ko.

Pagpasok ko palang kitang Kita na Yung pamumula nang Mata ko at ang malalaking eye bags.

I look at the mirror and I hate the person I see. Ang Hina Hina ko tignan. Napansin ko din yung pagtaba ko pero maputla Naman ako. My belly are visible siguro kailangan ko na nang mag gym ulit.

Hindi ko nagawa Yung dapat Kong gawin dahil umiyak na naman ako. I remember Mathew being here at siya ang nag aalaga sa akin kahit sa pagligo o di kaya pag hilamos.

Ilang oras pa bago ko nagawa Yung rituals ko.

Nagbihis ako at bumaba na para kumain pero NASA lamesa na ako at nahanda na ni Nanay A Ang mga pagkain ay Wala pa akong isang subo na nagawa.

"Anak, may problema ba?" Tanong ni Nanay na may pag alala sa Mata niya.

"Nay, huhuhuhu u-umalis na s-si Ma-thew huhuhuhu," iyak Kong Saad sa kanya at nilapitan Niya ako at niyakap.

"Oo, Hindi ba siya nagpaalam sayo? Umuwi siya dito kahapon para kunin ang mga gamit na dadalhin niya sa pag Ali's," Saad ni Nanay at hinihimas Ang likod ko.

Di ako nagsalita, I don't want to admit to her na nagpaalam di Mathew sa akin pero di ko siya pinansin. Akala ko kasi diyan Lang siya sa labas o sa ibang restaurant at nakikipag meeting Lang. I didn't know that he's leaving me, if I just know he's plan di ako papayag or Kung sakali man ay sasama ako sa kanya.

Kumain ako nang konti staka nagpahit sa driver namin sa office ko. I don't have the energy to drive.

Wala akong ibnag nagawa sa office ko kundi umiyak Lang. Nababasa na nga Yung mga papeles na kailangan Kong basahin.

It was lunch break nang pumasok si Natasha at Avon.

" Hoy! Anong nangyari sayo?" Tanong ni Natasha pero patuloy parin sa pag agos Ang mga kuha ko.

"May problema kana Dal? You can tell it to us nakikinig kami," mahinang saad ni Avon.

Walang salita Ang lumabas sa bibig ko. Sumandal ako sa swivel chair at hinayaan Ang mga kuha Kong dumalou kahit nababasa na Ang damit ko.

" Nag away ba kayo ni Mathew? Anong ginawa niya sayo? You want to take a revenge? I can do that. Just give me a word and gagawin ko." Saad ni Natasha at galit Ang namutawi sa mga Mata niya. As if she's ready to do a crime. This is my fault, kasalanan ko Kung bakit ako iniwan nang asawa ko.

" I can be a criminal too if it's you whos the victim!" Saad Naman ni Avon at kinuyom Ang kamao Niya. I can see na pinipigilan lang Niya Ang sarili ngayon na makagawa nang di kanais nais dahil ayaw niyang lumaki pa Ang problema ko.

" Tell us Dal, ano Ang problema mo at bakit ka nag kakaganyan." Tanong ni Natasha at binigyan ako nang tubig.

" Huhuhu Mathew leaves me," umiiyak kong Saad at mas humagulhol pa nang maalala Ang kinalalagyan ko.

"sinabihan ka naman namin diba na wag mo abusuhin Ang kabaitan nang asawa mo, you're husband is a notorious play boy at Walang awa Kong manakit nang kababaihan. He's not the kind of man na laging sumunod kundi Ang sinusunod. Lahat nang mga gusto mo binigay Niya. Lahat nang mga gawain mo siya Ang gumawa. That's how he loves you. But you put it all in waste now. Nakakapagod din Kasi Yun Dal, hinahatid at sinusundo ka, pinag luluto at siya pa nag pre-prepare nang gamit at nag papaligo sayo. Alam mo n lahat na ikaw dapat Ang gumawa nang ganoong bagay. Ikaw Ang asawa at ikaw Ang mag sisilbi sa kanya pero baliktad Ang nangyari. Hindi ka nga halos hinahayaan na mabilad nang araw o madapuan nang lamok eh. Last week sinabi namin sayo na di ka dapat mag iinarte s asawa mo pero every time he's here lagi mong binabaliwala. I always saw him Wiping he's tear every time he go out from here. Ano ba kasing nangyari sayo at nagkakaganito ka? Hindi ka naman ganito noon dati eh, napansin ko Ang pag babago mo nitong nakaraang buwan." Mahabang Saad ni Natasha na nagpatahimik sa akin.

" I don't know. I love him very much pero naiirita ako pag nandito siya Kaya di ko siya pinapansin. Pag Wala Naman siya gusto ko siyang Makita at makayakap. I don't know too. I don't know what's happening to me and now iniwan na talaga ako ni Mathew," umiyak na naman ako. Every time I mention his name napapaluha ako.

" Let's just wait baka nagpapalipas Lang iyong nang araw. Babalik Yun for sure dahil alam Kong di ka Niya kayang iwan," Saad ni Avon at pinatahan ako.

At para maaliw ako nang konti ay nag punta kami sa mga restaurant at nag order nang napakarami.

Nag mukbang pa ako sa office ko pag balik namin. Halos lumawa Naman Ang Mata nang dalawa nang nakitang di parin ako nabubusog.

AN: This until chapter 60 but again if ever matapos na Ang September I'll bid my good bye kahit unfinished siya. Why? Because starting September my parents will confiscate my phone and any gadgets because of my health issue. I don't know if I can find ways to upload all the chapters since I am not in the mood to do.

DALARY'S POV

Nagdaan Ang mga araw at linggo pero di parin umuwi si Mathew at nawawalan na ako nang pag asa. Sabi nila Natasha at Avon na nagpapalipas Lang daw di Mathew nang araw at sama nang loob pero bakit hanggang ngayon Wala parin.

Nagmumukmuk na naman ako dito sa kwarto namin dahil sabado ngayon at walang trabaho.

I texted the girls to overcome here at mag swimming kami dito. Nag reply Naman sila agad na pupunta sila.

This past few weeks ay lagi nila akong sinasamahan. I know because they knew that until now di parin ako nakakarecover sa pag iwan ni Mathew. Lagi ko nang binababad Yung sarili ko sa work at di ako natutulog nang maayos dahil ayokong isipin Ang pag iwan ni Mathew kapag nag papahinga ako. Every morning na akong parang pagod at gustong magpahinga pero di ako nagpadala sa pagod ko dahil mag mumukmok Lang Naman ako. Palagi din akong nagsusuka siguro dahil sa dami nang kinakain ko. I always eat food dahil aside sa mood ko lagi Ang kumajy ay Yun Lang Ang paraan para di ako ma stress pa lalo at di ako magkasakit.

Pumunta nga Ang dalawa dala dala Ang mga swim suit nila.

"Tignan mo nangyari sa katawan mo sa kakakain mo nang marami Ang taba mo na. Busog ka siguro lagi dahil palaging malaki Ang tiyan mo hahhaha akala ko ba gusto mo ulit mag gym bakit di ka sumabay sa Amin noong nakaraan? " Tanong ni Natasha's at nag back stroke. Sa aming magkaibigan siya talaga ang Pina ka madaldal at di Avon Naman Ang tahimik Lang staka Lang siya nag sasalita kapag importante.

"Tinatamad Kasi ako eh next time nalang," Saad ko at kumuha nang melon.

" Tatlong beses na yang next time mo eh!" Saad ni Avon na nilantakan Ang favorite Kong durian.

After swimming eh nag plano na naman kaming mag shopping. Magsasayang na naman nang pera. Lahat nang gusto naming bilhin ay binili namin kahit di gaano ka importante.

Naglakad lakad kami nang bigla nalang may babaeng tumakbo at binangga ako buti nalang dahil nahawakan ako ni Avon kundi bumagsak na ako.

" Hey watch out! Bruhang to do tumitingin sa nilalakaran!" Pagpaparinig ni Natasha sa babae.

"It's your friends fault bakit siya humaharang diyan sa daan." Saad nang babae at papunta na sa kinarorounan namin.

"Nat, hayaan Mona Wala namang masamang nangyari eh." Saad ko nang mahina Kay Natasha.

" Wala dahil nahawakan ka agad ni Avon pero Hindi ay nasalampak kana at napahiya pa dahil sa bruhang to!" Saad niya at hinarap ang babaeng nakabangga sa akin.

Naglakad kami at iniwan Ang babae. Ako Ang nasa huli at nauna Sina Nat na galit parin.

" Ahhh" napa sigaw ako nang may bigla nalang sumabunot sa akin.