11
‘เออ...แล้วเขาจะเสียดายทำไม รอบกายเขาก็เต็มไปด้วยผู้หญิงที่พร้อมจะให้ทุกสิ่งทุกอย่างเพียงแค่กระดิกนิ้วเท่านั้นเอง สงสัยว่าคงจะหมกมุ่นกับงานมากเกินไปจนสมองเริ่มจะฟั่นเฟือนแล้ว คงต้องหาโอกาสพาตัวเองไปพักผ่อนหย่อนใจสักพักเสียแล้วล่ะมั้ง’
“ถ้าคิดว่าตัวเองไม่ใช่เด็กก็หัดทำอะไรที่ผู้ใหญ่เขาทำกันซิ”
“ทำอะไร!” เธอว่าเธอตวาดออกไปนะ เพราะพื้นเพน้ำเสียงใสแจ๋ว ต่อให้พยายามเน้นให้ดุแค่ไหนก็เท่านั้น ยังใสเหมือนเดิม...ใสแจ๋วจนราวกับระฆัง เลยต้องใช้ร่างกายที่แม้จะเล็ก แต่เธอก็เล็กพริกขี้หนูนะจะบอกให้ เผ็ดและแสบสันอย่าบอกใครเข้าข่ม ยกมือเท้าสะเอว เชิดหน้าขึ้นสูงอย่างไม่กลัวเกรง คิ้วโก่งสวยได้รูปเลิกขึ้นยิกๆ อย่างก่อกวนอารมณ์ชายหนุ่มอีกระลอก
“ไหนลองบอกมาหน่อยซิ ว่า...ไอ้ที่ผู้ใหญ่เขาทำกันน่ะมันยังไง” หน้านวลผ่องเบะออกเล็กน้อย กลีบปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อขบเม้มจนแบนราบเรียบ
‘โธ่เอ๊ย! ทำเป็นมาพูดดี
