ยักษ์จะกินเด็ก

ตอนที่ 4

ยักษ์เดินถือขนมไปให้เพื่อนที่พากันมองเขาแปลกๆ พวกมันกำลังสงสัยอะไรบางอย่าง แล้วเขาจะไม่ยอมรับข้อกล่าวหาใดๆทั้งสิ้นถึงมันจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ

เรื่องไอ้ไมโลมันหวงน้องสาวเพื่อนทุกคนน่ะรู้ดีและไม่มีใครคิดจะยุ่งกับน้องสาวมันด้วยยกเว้ยเขานี่แหละโคตรเหี้ยเลย

น้องสาวเพื่อนไงแต่กูจะเอาอะใครจะห้ามได้วะ

“กูถามหน่อยไอ้ยักษ์ว่าที่มีอยู่เนี่ยมันพอกินเหรอ?” หมูย่างจากเตาร้อนๆแล้วยังเหลือที่หมักเอาไว้เผื่อด้วย แล้วนี่ยังไม่รวมกับของอย่างอื่นที่ซื้อมาด้วยนะ แล้วไอ้เหี้ยยักษ์แม่งยังจะออกไปซื้ออย่างอื่นมาเพิ่มอีกเพื่ออะไรกันวะ

“กูอยากกินอย่างอื่นนี่หว่า” ไอ้ปืนแม่งสงสัยคนแรกเลยแต่แล้วไงในเมื่อแถเก่งพอ

“เหรอ…กูนึกว่ามึงอยากไปกับน้องมิลล์ซะอีก” ไททันพูดแซะกลับเพราะอาการมันน่าสงสัยตั้งแต่มันมองน้องมิลล์แล้ว

“น้องสาวเพื่อนกูไม่ยุ่งเว้ยเดี๋ยวมีปัญหาตามมา” ไม่ยุ่งเหี้ยไรละ อยากไดน้องมิลล์มานอนข้างๆแล้วเนี่ย นี่ถ้าไม่ติดว่าพึ่งเจอกันนะพ่อจะเปิดเผยกว่านี้อีกว่าชอบมากขนาดไหน

“ดีมากมึง! น้องสาวกูก็เหมือนน้องสาวพวกมึงด้วยดังนั้นอย่าคิดเหี้ยๆเด็ดขาดเพราะถึงเป็นเพื่อนกูจะเล่นงานนะเว้ย! พวกมึงเข้าใจนะ?” ก็หวงน้องสาวไง คือหวงมากกว่าเมียอีกนะแล้วพวกเหี้ยนี่มันก็รู้เรื่องนี้นานแล้วด้วย

“ไอ้ไมโลถ้ามีคนมาจีบน้องมึงละ?”

“กูไม่ยอมแน่”

“แล้วถ้าน้องมึงรักละ?”

“ไม่รู้วะ เกิดมาก็ไม่เคยขัดใจมิลล์เลยแต่ถ้ามันไม่ดีกูจะขัดขวางเต็มที่วะ” พี่ชายต้องคอยดูแลน้องสาวอยู่แล้ว อีกอย่างมิลล์ยังเด็กเกินกว่าจะมีแฟนด้วย

ลึกๆในใจก็ไม่คิดอยากให้น้องสาวมีความรักหรอก

มีรักก็เท่ากับว่ามีทุกข์ เขารู้ดี

“งั้นกูช่วยดูแลให้เอาไหม พอดีช่วงนี้กูว่างๆ ส่วนมึงก็งานยุ่งไหนจะไปมาอีก กูอยู่บ้านตลอดมึงก็รู้” เขารีบเสนอตัวทันทีเลยเพราะมันเป็นโอกาสที่จะทำให้เราได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น

“งั้นกูฝากด้วยนะ มิลล์เป็นเด็กดีมึงคงไม่ปวดหัวหรอก” ดีมากด้วยจะมีข้อเสียคืออยากออกนอกกรอบที่ครอบครัวขีดไว้ให้ เขาเข้าใจนะว่าน้องสาวอาจจะอึดอัดแต่ทำไงได้ละมันเป็นห่วงนี่หว่าแล้วโลกนี้ก็โหดร้ายนะไม่ได้ดีงานเหมือนทุ่งลาเวนเดอร์

“เชื่อใจกูได้เลยไอ้ไมโล”

เช้าที่สดใสมากของเธอเริ่มต้นขึ้นในเวลาเที่ยง พอดูเวลาแล้วเธอว่าไม่เช้าแล้วแหละเพราะน่าจะตื่นสายมาก แล้วตอนนี้ทั้งบ้านก็เงียบกริบเชียว วันนี้เธอจะไปซื้อของใช้ที่ไม่ได้ขนมารวมถึงโต๊ะนั่งทำงานกับอ่านหนังสือด้วย

“ตื่นแล้วเหรอ?”

“พี่ยักษ์ทำไมไม่ใส่เสื้อ?” เขาไม่ใส่เสื้อในขณะที่เธอเองใส่แค่ชุดคลุมอาบน้ำ

“พึ่งตื่นน่ะ จะอาบน้ำเหรอ?” พออยู่ในชุดคลุมผ้าสีอ่อนมีผ้าคาดผมรูปเป็ดแบบนี้ก็น่ารักดีวะ เขาอยากจะทำความรู้จักกับเธอให้มากขึ้นเร็วๆจังมันคงจะดีไม่น้อยนะ

“อื้ม” เธอพยักหน้าตอบแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำไป รู้ไหมว่าผู้ชายพึ่งตื่นตรงเป้าเขาน่ะมันตุงๆนะเลยไม่อยากคุยนาน แบบว่าเขินอะ! เกิดมาพึ่งเคยเห็นแบบนี้ครั้งแรกเลยนะ

เขานั่งรอข้างนอกพร้อมกับรออาหารที่สั่งไปด้วย ตอนนี้เพื่อนมันไม่อยู่ไม่แน่ใจว่าหายไปไหนแต่เช้านี้ เหลือแค่เขากับน้องมิลล์สองคนในบ้านหลังนี้ แถมเรายังต้องใช้ห้องน้ำด้วยกันอีกด้วยเพราะว่าห้องน้ำส่วนตัวมีแค่ของห้องไมโลที่เป็นเจ้าของบ้าน แล้วภาพน่ารักเมื่อกี้ยังติดตาอยู่เลย

เขาอยากจะสูดกลิ่นหอมจากผิวเธอจัง

เธออาบน้ำเสร็จเรียบร้อยออกมาเจอพี่ยักษ์พอดี แต่ไม่ได้คิดว่าจะคุยอะไรกับเขานะ ตอนนี้เธออยากจะแต่งตัวออกไปข้างนอกดีกว่าอยู่บ้านหลังเดียวกันที่สุดแล้ว

“จะไปไหนรึเปล่าวันนี้?”

“เฮ้อ…ไม่ยุ่งสักเรื่องนะ” เธอตอบสั้นๆแล้วปิดประตูใส่หน้าเขาทันที

“ว้าว! นี่อารมณ์เสียเพราะกูถามเนี่ยนะแม่ง!” มันก็ไม่ใช่เรื่องไงที่จะมาอารมณ์เสียแบบนี้ใส่เขา

เขาแค่ถามเพราะจะพาไปเอง เขาไม่อยากให้ใครต้องเห็นรอยยิ้มน่ารักบนใบหน้าจิ้มลิ้มนี้ เขากลัวว่าจะมีผู้โชคร้ายตกหลุมรักเธอเพียงแค่สบตาเหมือนอย่างเขาเป็นอยู่ไง

เขาไม่ต้องการคู่แข่งในเกมนี้ ถ้าหากมันเกิดขึ้นคนที่ชนะแล้วได้ใจเธอต้องเป็นเขาคนเดียวเท่านั้นถึงแม้ว่าอุปสรรคจะเยอะก็ตาม เขาสาบานได้เลยว่าจะทำทุกวิถีทางเพื่อได้เธอมาครอบครองต่อให้มันจะเลวร้ายมากก็ตาม

ใครอยากท้าทายก็เชิญเลย

“อาหารมาส่งครับ”

“มีคนอยู่ไหมครับ?”

เธอเดินออกจากห้องมาแบบงงๆเพราะมีคนมาเรียกอยู่หน้าบ้านถึงได้รู้ว่าพี่ยักษ์สั่งอาหารเอาไว้ แต่ว่าราคามันเกือบสองพันเลยนะ คือเงินสดเธอไม่ถึงอะ! เธอจำเป็นต้องกลับไปเอาเงินจากเจ้าของออเดอร์นี้ที่กำลังอาบน้ำ

“พี่ยักษ์อาหารมาส่ง”

“อ้าวเหรอ! กระเป๋าตังพี่อยู่ในห้องน่ะไปหยิบมาจ่ายให้หน่อยสิ”

เธอเดินไปห้องนอนเขาที่อยู่ติดกันแล้วหยิบมาทั้งกระเป๋าไปจ่ายเงินค่าอาหารแสนแพงของเขา ค่าอาหารทั้งหมดรวมแล้วสองพันนิดๆเพราะว่ามีค่าส่งด้วย เธอไม่รู้ว่าเขารวยขนาดไหนแค่กระเป๋าที่ใช้กับรถที่จอดหน้าบ้านมันก็แพงมากเลยนะ ถ้าเทียบราคารวมกันก็พอจะซื้อบ้านอยู่ได้สบายๆเลย

คำถามคือ ถ้ารวยขนาดนี้มาอยู่กับพี่ชายเธอทำไม

“มีแต่แบงพันทำงานไรวะเนี่ย?” เน้นย้ำว่าในกระเป๋ามีแต่แบงสีเทาเต็มเลย

“เอาไปเก็บก่อนดีกว่าจะได้รีบออกไปเที่ยว กว่าพี่ไมจะกลับคงเย็นเลยมั้ง” เธอก็อยากมีอิสระบ้าง เธอไม่ใช่นกในกรงทองหรือเจ้าหญิงที่รอเจ้าชายมาปลดปล่อยหรอกนะ

เธออยากจะไปเที่ยว อยากทำอะไรแล้วรับผิดชอบผลที่ตามมาเองบ้าง เธออยากไปเที่ยวกลางคืน อยากลองดื่ม อยากจะเลือกคบเพื่อนเองดูบ้างและไม่อยากให้การเรียนพิเศษทุกวันมาขโมยเวลาจากเธอไปอีกแล้ว

พูดง่ายๆคืออยากมีชีวิตของตัวเองจริงๆสักครั้ง

“ห้องรกเหมือนกันนะเนี่ย” เมื่อกี้เข้ามาไม่ทันได้สังเกตจนกระทั่งตอนนี้ที่เอากระเป๋ามาเก็บไว้ให้

“ช่วยพี่จัดได้ไหมละถ้ามันรก” ปรกติจะมีแม่บ้านมาทุกวัน แต่พอดีว่าทางบริษัทมีปัญหาเลยเลื่อนการส่งแม่บ้านมาสามวันผลมันก็เลยเป็นแบบนี้ไง

ห้องนอนโคตรรกแถมสกปรกจนอยากนอนห้องเธอแทน

“ห้องพี่ก็จัดเองสิ”

“แต่งตังสวยจังเลย วันนี้จะไปไหนเหรอ?” สวยจริงๆแต่กระโปรงสั้นไปหน่อยนะ เธอคงไม่ได้พยายามจะยั่วเขาหรอกนะเพราะถ้าเป็นแบบนั้นทุกอย่างคงจะเร็วและดีมาก

“ไปซื้อของใช้ นี่กระเป๋าเงินนะของพี่ยักษ์ ฉันจะไปแล้วนะ” เธอจะโทรเรียกรถให้มารับไม่ก็ลองขึ้นรถไฟฟ้าเองสักครั้งดูบ้าง ต่อจากนี้เธอกำลังจะมีอิสระจากพ่อแม่และพี่ชาย เธอจะค่อยๆทำตามใจตัวเอง เรียนรู้ที่จะพึ่งพาตัวเอง แล้วจะหลุดออกจากกรอบที่ทุกคนขีดเอาไว้มาตลอดชีวิต

“เดี๋ยวสิ!” เขาเดินเข้าไปใกล้น้องมิลล์มากขึ้นแล้วดูเธอทำสิ การยืนกอดอกมองหน้ากันแบบนี้โคตรท้าทายเลยรู้ตัวไหม

ความหวงผสานเข้ากับความต้องการอยากจะเป็นเจ้าของเพียงคนเดียวสั่งให้เขาก้มลงไปจูบริมฝีปากบางให้รู้ว่าควรจะพูดกับเขายังไงต่อจากนี้

“อื้อ…” ไอ้บ้าา…

“ปากหวานดีนี่พี่ชอบ”

เผียะ!!

“พี่แม่งเหี้ยวะ!” เธอผลักเขาออกแต่กลับถูกเขาจับมือเอาไว้แน่น แล้วยังยิ้มกว้างได้แบบน่ากลัวอีกด้วย แววตาแบบนี้เธอไม่ชอบเลยเพราะมันชวนขนลุกไปหมดทั้งตัวคล้ายว่ากำลังอยู่กับบุคคลอันตรายระดับโลกงั้นแหละ

“พี่จูบ หนูตบ นี่มันบทละครน้ำเน่าเลยนะ” มือเบาแค่นี้เองเหรอวะ นึกว่าจะปากแตกแต่มันแค่แสบนิดเดียว

“ปะ…ปล่อยฉันนะ!” เขาจับแน่นมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก

“กินข้าวเที่ยงกับพี่แล้วออกไปด้วยกันนะ”

“ไม่!”

“พี่ให้โอกาสตอบใหม่”

เธอกำลังอยู่กับคนประเภทไหนเนี่ย แล้วพี่ไมโลอยู่ไหนกันนะตอนนี้ ดูสายตาที่มองกันสิไหนจะตัวเขาที่มีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวอีก เธอต้องทำตามเขาก่อนแล้วค่อยบอกพี่ชายดีกว่าเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

จูบแรกกับคนที่เจอกันแค่วันเดียวนี่นะ…บ้าเอ้ย!

“ตกลงแต่พี่ห้ามทำอะไรฉันนะ” ถือว่าตามน้ำไปก่อนละกัน

“แน่นอน นั่งรอพี่ตรงนี้อย่าออกไปไหนนะ” เขาหมายถึงเตียงนอนนี่แหละเพราะถ้าออกจากห้องนอนไปได้คงหนีหายแน่นอน เมื่อกี้ที่จูบเธอแค่เผลอทำตามใจตัวเองเกินไปหน่อยเพราะอยากจะทำอะไรต่อมิอะไรตั้งแต่เห็นหน้าแล้ว

เขาไม่รู้ว่าจะรับมือกับความรู้สึกนี้ยังไงแล้ว

นี่กำลังหมกมุ่น ลุ่มหลง หรือว่ารัก