ก็ไหนบอกว่าอยากจะทำความรู้จักเธอไง แล้วทำไมถึงได้เดินออกไปดื้อๆ เปียเดินตามลดาแม่ของเขาเพื่อไปยังห้องนอนของเธอที่อยู่ชั้นล่าง แต่ทว่าเปียกลับไม่ได้ฟังในสิ่งที่ลดาพูดเลยเพราะมัวแต่นึกถึงคุณหมอ เธออยากจะเห็นหน้าเขาก่อนนอนก่อนจะแยกย้าย
"อยู่ได้ใช่ไหมลูก"
"..."
"หนูเปีย" ลดาเรียกสะกิด
"คะ คะว่าไงนะคะ"
"ห้องนี้อยู่ได้ใช่ไหมลูก"
"ได้ค่ะ" เปียมองไปรอบๆ ห้องของเธอ สำหรับเธอแล้วห้องนอนที่นี่ใหญ่กว่าบ้านของเธอเสียอีก มีเตียง ตู้ พัดลม แอร์ โต๊ะเครื่องแป้ง เรียกได้ว่าหรูมากๆ สำหรับเธอ
"ดีจ่ะ เรื่องชุดเดี๋ยวฉันบอกแม่บ้านให้เอาของลูกสาวฉันมาให้ใส่ก่อนก็แล้วกัน"
"ขอบพระคุณมากค่ะคุณหญิง"
"เรียกป้าเถอะจ่ะ"
"ค่ะ คุณป้า"
"ห้องข้างๆ คือป้าบัว เป็นแม่บ้านของที่บ้านนี้มานานมากๆ พรุ่งนี้ป้าจะแนะนำให้รู้จัก"
"ค่ะ"
"อ้อ ห้องนี้ยังไม่ได้ทำความสะอาด ยังไงหนูจัดการปัดกวาด เช็ดถูไปก่อนนะลูก"
"ได้ค่ะ"
"
