LUTANG ang aking isipan nang makaupo ako sa kama ni Sir Anthony habang karga si Zorina. Tila malabo ang aking paningin at may kung anong nakatakip sa’king mga tainga habang kinakausap ako ng aking amo.
“Hello?” Iwinagayway niya ang hawak niyang pulang panyo. “Nasa loob ba si Isobel ngayon o nasa kabilang mundo?”
Napalunok ako. “Sorry po.”
He just snorted as he adjusted his mask. “Or you can just let Bones sleep in your room.”
Napamulat ako. “Talaga?”
His masked bobbed up and down as he nodded. He sighed as he adjusted again the thing on his face.
“Pero I want to sleep with you!” Napalunok ako nang mapagtanto ang aking sinabi. Sa totoo lang, hindi ko alam kung ba’t ganito ang naging sagot ko.
Napaatras si Sir sa sinabi ko at nabangga ang isang cabinet at nahulog ang mga collection niyang knight figurines at nagkalat sa sahig. “Ano ka ba, Isobel? Mas mahal pa ang mga ‘to kesa sweldo mo!”
Namula ang aking mga pisngi – hindi dahil sa pang-iinsulto niya kung ‘di dahil sa nakaya kong buwagin ang balanse niya sa pamamagitan ng salita. Tiningnan ko si Zorina habang bilog ang mga mata nitong nakatitig sa nakayukong Anthony habang focused ito sa pagkuha ng mga nahulog na figurines.
“Da-daaaaaa!” Tumalon at nagsisigaw ang aking anak habang tinitingnan si Anthony.
Napahinto ang aking amo sa ginagawa at simbilis ng pagkurap ng aking mga mata ang paglingon niya sa’min. Kung pwede pa lang bawiin ang mga binatawan kong salita upang hindi ko makita ang lalim ng mga tingin niya. Ramdam ko ang pangingislap ng kaniyang mga matang nakatago pa rin sa maskara. Hindi ako kumportable sa init na nagmumula sa kaniya. Init na tila humahabol sa aking hininga.
Akala ko siya lang ang nawalan ng balanse sa mga sinabi ko. Hindi ko akalaing ako pala ang mahuhulog sa patibong na unconsciously na ginawa ko.
“Did she just call me….that?” His voice was hoarse as he tried to straighten up to his full height.
Tila may tali na humihila sa puso sa nang makita ang panginginig ng kaniyang mga kamay habang hawak niya ang mga figurines. Why couldn’t this be man the father of my child? Bakit hindi siya ang una kong nakilala?
Bigla akong napaisip kung mabibighani ba ako sa kaniya kung una ko siyang nakita kesa kay Andre. Malamang hindi. Anthony was still a Vornian in his ways at ‘yon ang isa sa mga dahilan kung ba’t gusto kong mapalayo sa Ornuv. I probably would still choose Andre over this eccentric man.
Andre was all glitz, as well as pain. Pero si Anthony Turgen… Ano nga ba ang magandang ihahalimbawa sa kaniya?
Siguro maihahambing ko si Anthony Turgen sa isang buko na natikman ko noong nagbakasyon kami ng aking pamilya sa Southeast Asia. Matigas ang panlabas at kailangan talaga ang effort at iba pang materyales para mabuksan ito. At worth it ang paghihintay, worth it ang effort kasi refreshing ang juice at ang sarap ng laman.
After how many months, it was there and then that I acknowledged that this was more than a physical attraction. Alam kong siguro hindi ako magiging sexually fulfilled sa kaniya kung ikukumpara ko sa experiences ko kay Andre pero hindi pa rin ‘to hadlang kung ba’t hinahanap-hanap ko siya parati.
‘Are you sure that you’re not going to be satisfied, Isobel? You used him a few weeks ago. Hindi ka naman nagreklamo ah! Issue ba talaga ang maliit na t**i?’ Parang bombilya ang aking utak na patay-sindi.
I tried to arrange my headscarf as he stared at me as if he was looking at a painting, trying to grasp the abstractness of the situation. Would he be able to find beauty in all of this?
“Hindi pa rin ako makapaniwalang naging estupida ka nang patulan mo si Andre.” Parang matulis na espada ang salitang binitawan niya at hindi ako nakailag.
Para akong isang isdang buka-sira ang aking bibig ngunit walang boses na lumabas. Tama naman siya, ‘diba? Inaamin ko naman talagang naging estupida ako sa desisyon kong iwan ang pamilyang Diem para sumama sa isang taga-labas.
Masakit din pala talaga kung ibang tao ang magsasabi ng katotohanan kahit na alam ko namang tama. Nag-iisip pa ako ng puwedeng iresbak sa matalim niyang dila nang biglang tumalon-talon si Zorina at nagsisigaw ng, “Daaaa daaaa!”
Lumapit ang aking amo at walang tinig na kinuha ang aking anak. Tumatawa naman si Zorina nang yakapin siya ni Sir at hindi ininda ng aking amo kahit na nalalawayan ang damit nito. Tiningnan niya ang bata bago lumingon sa’kin. “Pero si Zorina na siguro ang pinakaperpektong produkto ng pagkakamali mo, Isobel. Kung ako sa katayuan mo, siguro gagawin ko rin ang lahat ng ka-estupidahan kung ang batang ‘to ang magiging resulta.”
I was rooted to the bed as my jaw dropped. My heart ticked before it burst into flames. I mentally tried to put a fire extinguisher on the fiery feelings that surged into me but it was too late. Ladies and gentlemen, I found out there and then that I fell in love with the eccentric Anthony Turgen. Harder and deeper than I ever thought I loved before.
Umiling ako ng konti sa reyalisasyon habang naging malabo na ang aking paningin. “Salamat…” Nanginginig ang aking boses.
“Umiiyak ka ba, Isobel?” tanong niya habang hinahaplos ang naglalaway na bibig ni Zorina.
“Hindi po.” Kinuha ko ang isang bahagi ng kumot upang ipahid sa’king mukha.
“Ew, Isobel!” he gasped. “Huwag mong gamitin ‘yang pamunas. Ba’t ipapahid mo ang sipon mo sa kobre kama? My goodness!” Inabot niya ang pulang panyong hawak-hawak niya kanina pa. “Nangangamoy ka na rin. Maligo ka nga.”
“Malapit lang po ang bibig niyo sa ilong niyo po,” hindi ko mapigilang bigkasin. “At baka na trap na po ang hangin sa loob ng maskara niyo po.”
Anthony Turgen just scoffed as if my words seemed to be so preposterous. He looked at Zorina who was trying to get his mask off. “Mabango naman ako ‘diba, Zorina?”
“Daaa daaaa!”
Hinawakan niya ang mga kamay ng bata. “See? I smell great, Isobel. Trust me, even my fart smells heavenly!”
“Oh please.” I rolled my eyes as I crinkled my nose.
“Seriously, maligo ka muna.” He nodded at my direction. “Take your time while bathing. Don’t worry about us. Napalitan mo ng diapers at napakain mo naman si Zorina kanina, ‘diba? You need a time for yourself lalo na’t naging busy din tayo ngayon.”
Unconsciously akong napasinghot sa sarili at uminit ang mukha ko kasi amoy araw talaga ako. Tumayo ako at nag-stretch ng konti. “Salamat po,” mahina kong sabi habang nilagpasan ko siya papunta sa pinto.
“Saan ka pupunta?” tanong niya nang makita ang kamay kong nakahawak sa doorknob ng kaniyang kuwarto.
Nagtataka ako. “Babalik muna sa silid ko para maligo.”
“You can use my bathroom, Isobel.”
Nanginig ako nang marinig ang pagkabanggit niya sa’king pangalan. Tila isa siyang musician at ako ang kwerdas ng kaniyang instrumento na hinatak niya papalapit sa kaniya upang makagawa ng isang matamis na huni.
“Are you sure?” tanong ko ulit sa kaniya. Sa totoo lang, ayokong bumalik sa silid ng mag-isa kasi baka makasalubong ko pa si Andre. At saka, mas maganda ang banyo ni Sir kaya i-a-avail ko ang offer niya.
He snorted before he chuckled. “Huwag kang mahiya. ‘Diba hinigaan mo ang kama ko noon?”
Umatras siya nang lumapit ako. I gave him a winsome smile and muttered. “Thank you.” Napatawa ako ng konti kasi feel ko nakikita ko ang bilis ng pagkurap ng kaniyang mga mata. I caressed my daughter’s cheeks and said, “Me time muna ako, Nak. Don’t worry, you’re in safe hands.”
“Of course she’s safe with me, Isobel!” He puffed, making his shoulders so broad that I could walk on it. “Are you insulting my gentle nature?”
“Oo na, you’re a kind man.” I softly touched his shoulder, dusting off some invisible dirt. In short, gusto ko lang madama ang lalaking ‘to. “Thankful ako kasi nakilala kita.”
His soft gasp tried to embrace me but I decided to stop my flirting and went inside the bathroom. I chuckled, as I tried to make bubbles from my hands, when I accepted the truth that I was in love with my employer.
Sumandal ako sa tub habang nakalublob ang katawan sa tubig. Napitingin ako sa ilaw sa ceiling at wala sa sariling napahuni ako sa isang paboritong awitin. Nagulat ako kasi ilang buwan na ba simula ng naging magaan ang pakiramdam ko? Hmmm… Naging ganito ba ang pakiramdam ko nang malaman kong mahal ko si Andre noon?
I did not think so.
Nilikom ko ang bula sa patungo sa’king dibdib habang inalala ang panahon ko kay Andre hanggang sa itakwil ako ng mga Diem. In fairness, naging masaya rin naman ako ng ilang buwan sa piling niya. He gave me thrills in lots of ways until I felt that he was only using me for his personal achievement. Siguro isa sa mga bucket list niya ang pumatol sa isang Vornian at unfortunately, ako ang pasok sa banga. Ako ang willing, open arms and open legs.
But loving Anthony Turgen was different. I just could not explain it right now since ngayon ko lang naman talaga inamin ang katotohanang ‘to. Hindi ko nga alam kung kailan nagsimula at kung ano ang tunay na dahilan kung ba’t nahulog ako sa kagaya niya.
Pero isa akong outcast sa kulturang Vornian.
“So what?” bulong ko sa sarili. “Wala bang karapatan ang isang outcast na makamit ang isang pag-ibig?”
Tatawagin nila akong marupok.
“Totoo namang naging marupok ako. So what?” May apoy na nagmula sa’king sarili na matagal ko ng hindi naramdaman.
Tinuhog ko ang magkapatid.
“Hindi ko naman alam na magkapatid sila,” sagot ko sa lumulutang na bula. “Andre married someone else while Anthony is single. I am still unmarried. Plus, hindi ako naging kerida kahit ninuman.”
Hindi matatanggap ng isang Vornian na may anak ako sa labas.
“Thank God that Anthony’s a half-Vornian!” sagot ko sa hangin. “And thank God he loves Zorina.”
Hindi ako mahal ni Anthony Turgen at malamang hindi niya ako kayang mahalin.
“Then I will make him love me!” Muntikan na akong madulas nang napatayo ako. Hinarap ko ang salamin. Sa unang pagkakataon matapos ng napagdaanan ko, nakita ko ang isang dating Pasencia Isobel Diem na hindi ko nakita pagkatapos akong sumama kay Andre.
Hinawi ko ang aking basang buhok mula sa’king mukha. “Ano pa ba ang mawawala sa’kin kung susubukan kong habulin si Sir?”
“Hindi ka pa ba tapos diyan?” Kumatok ang lalaking nasa isipan ko.
“Hindi pala ako nakadala ng damit,” sagot ko.
“Kunin mo ‘yang polo shirt na nasa hanger. Hindi ko nagamit ‘yan kanina.”
Dali-dali akong nagpunas at isinuot ang malaking polo shirt bago lumabas ng bangyo. “Sir, may extrang tela po ba kayo…” Napahinto nang makita si Andre na gulat ang mga matang nakatingin sa’kin. “What?” tanong ko sa kaniya.
“Why are you here?” His eyes raked on my body.
Nanginig ako ng konti nang mapagtantong bakat ang puting polo shirt ni Sir. Kukunin ko sana ang kumot sa kama pero sa isang iglap, lumapit si Sir sa’kin at hinarangan ng kaniyang malaking katawan ang paningin ni Andre. Inabot niya sa’kin ang isang bathrobe at bumulong, “Isuot mo muna ‘to.”
Muntik na talagang ibigay ko ang aking puso nang maglapat ang aming mga kamay.
“So, you’re really…” Panimula ni Andre.
Lumingon si Anthony sa nakababatang kapatid. “Be careful of what you’re going to say. Huwag mong gisingin si Zorina.” Inayos niya ang kaniyang posisyon bago ilagay crib ang aking anak. “Kapapasok lang ni Andre rito. Sorry.”
“No worries.” Hinimas ko ang kaniyang braso. “Salamat nga pala sa pag-aasikaso kay Zorina.”
“No worries,” mahinang sagot niya. Pagkatapos niyang ilagay si Zorina sa crib, naging matuwid ang kaniyang postura nang harapin ang kapatid. “We’ll talk outside.”
Napalunok ang lalaki at may mga luhang namumuo sa kaniyang mga mata habang nakatingin sa crib bago sa’kin. “Why him?” halos pabulong niyang tanong.
I snorted as I sat on the bed and watched him intently. “Why not him?”
Inakay na siya ng aking amo bago pa siya makapagsalita.
Kumuha ako ng isa pang polo shirt mula sa mga gamit ni Sir at pinalitan ang basa kong suot. Inayos ko rin ang aking basang buhok bago ako umupo sa isang parte ng kama. Tiningnan ko ang natutulog na Zorina at bumulong, “Nak, I will chase Anthony Turgen for you.” Namula ang aking pisngi nang bumulong ulit ako ng, “And for me.”
Pagod ako mula sa mga aktibidades namin ngayong araw kaya hindi na ako nakapaghintay na bumalik ulit si Sir sa kwarto. Madali akong nakatulog at naramdaman ko na lang na may tumabi sa’kin. Napamulat ako at unang reaksyon ko ay lumundag mula sa kama pero pinigilan ako. “Relax. It’s just me.”
My voice was raspy. “Sorry. It’s just I’ve been through a lot for the past months that I’m not used to having someone on my bed except Zorina.”
“Oh, sorry.” Naramdaman kong lumayo siya mula sa’kin. “Sa private room ako matutulog.”
Gising ang aking utak at katawan nang yakapin ko siya ng mahigpit upang huwag siyang umalis. “Mas feeling ko safe ako kapag andito ka,” bulong ko.
‘Napakarupok mo talaga, Isobel!’ Gusto kong isigaw sa’king sarili pero sa totoo lang, kinikilig ako nang maramdaman kong napatigil ang hininga ni Sir sa binitawan kong salita.
“Are you sure?” He cleared his throat.
“Sure.” I wonder if he sensed the giddiness in my answer.
Kumalas siya mula sa’king yakap at umupo sa kama habang nakasandal ang likod sa headboard. Gusto kong tumawa kasi hanggang sa pagtulog ay suot niya ang isang maskara. Mabuti na lang talaga at tinanggal na niya ang full mask kanina at pinalitan ng Zorro style.
Hindi talaga nakakatulog si Sir kapag hindi siguro talaga suot ang parati kong nilalabhang night dress at night cap niya. Instead of being amused, I found myself gawking at him with anticipation, thinking that he would probably be so devastatingly handsome in his attire if he was alive in the 17th century.
“Thank you.” Sinadya kong medyo lagkitan ang bawat salita.
“Is there something wrong with your voice? Baka may virus ka. Nagmumog ka ba ng mouthwash?” Parang machine gun ang bibig niyang sunod-sunod na nagtanong.
I sighed. Hindi talaga siguro uubra ang mga flirting actions na natutunan ko non na naging epektibo naman kay Andre. Of course! Hindi normal na tao si Anthony kaya hindi ‘to makukuha sa simpleng suyuan.
“Sir, okay lang bang ilugay ko ang aking buhok? Don’t worry kasi tuyo na siya. Ginamit ko pala ang hair blower mo kanina.”
Tumigil ang kaniyang paghinga. Kumurap ang kaniyang mga mata bago siya tumango.
“Sir, pwedeng kunin niyo ang maskara niyo po?”
“Why?”
“I’m baring my head to you so it would be fair if you also bare your face.”
Dali-daling itinaas ni Sir ang kaniyang mga kamay pero hinawakan ko ang mga ito. “Gusto niyo po bang kayo kukuha ng tela mula sa ulo ko at ako ang tatanggal ng maskara mo?”
Staccato na talaga ang paghinga ni Sir at gusto kong umiyak sa tuwa nang marinig ang kaniyang mahinang “Pwede?”
Kahit anong pilit na confident remarks ang ibinabato ko sa sarili, hindi ko pa rin mapigilan ang panginginig nang dahan-dahan kong kunin ang maskara sa kaniyang mukha. Gusto kong umiyak ng makita ang pangingislap ng kaniyang mga mata habang tinanggal niya ang aking belo at tila talon ang aking buhok na nahulog sa’king balikat hanggang sa kama.
“So beautiful!” he groaned.
Tumalikod ako at inayos ang aking napakahabang buhok. Lumingon ako sa kaniya. “Sir, hindi ka ba naiinitan sa suot mo? Why won’t you take it off and let my hair caress you?”
‘Saan nagmula ‘yan, Isobel?’ sigaw ng aking utak.
Hindi ko alam.
Ayokong alamin.
I was considered as an outcast in my society. So might as well na gagawa ako ng aksyon na siguradong ikakaligaya ko, ‘diba? Walang tradisyon o dokrtina ang makakapigil sa’kin ngayon…
Narinig kong may napunit at namilog ang aking mga mata nang makitang pinunit ni Sir ang kaniyang paboritong night dress. Pero napasinghap ako nang malakas nang biglang hatakin ni Sir ang aking buhok at napalapit ako sa kaniya.
“So beautiful.” He buried his face on my tresses. His hand pulled my hair tightly but gently while his other arm held my breast.
I snaked my arms around his neck as I arched my body forward. “You’re so warm,” I gasped as I felt his lips on my neck and his skin on my body.
“Do you want this, Isobel?” His body shivered as it touched my tresses.
“Yes, please.”
His hand cupped my mound and I thrust my pelvis towards his touch. I heard him pant so hard and got curious on what he was doing so I turned around a little bit. I was surprised to see him use my hair to wrap around his d**k as he pleasured himself.
“Gusto niyo po bang…” Naputol ang sinabi ko nang ipasok niya ang kaniyang mga daliri sa aking kuweba. Napapikit ako at napaungol. I couldn’t believe that this virgin man had flexible fingers, touching the right places with the right pressure. “Sir…”
I did not know who was the first who climaxed but I felt that we shuddered at the same time. Then he lay on the bed and pulled me towards him. I sat astride on his hard stomach, embarrassed by the wetness oozing from my thighs.
His gaze was in a dreamy state as he ran his fingers all over my head, hair and skin. “My Lady Godiva,” he breathlessly whispered.
I was able to see my reflection from his eyes as my heart also went when he tugged me closer to capture my lips. I felt that he also opened a certain part of him as he devoured my mouth. I slanted a little bit and found a comfortable position so I could explore him more with my tongue, teeth and lips.
Anthony Turgen was really a fiery kisser!
He made me feel many things that my previous lover wasn’t able to. I couldn’t help myself from thrusting and riding his stomach, hearing the wetness from my movement. I looked back and tried to grasp his d**k but he stopped me.
“Do you want to take my virginity, Isobel?” he solemnly asked.
Nasorpresa ako sa tanong niya pero hindi ito dahilan upang ihinto ko ang pagalaw ng aking katawan. I needed to create more friction to achieve my o****m. Maybe I was blinded with the passion that was why I almost shouted, “Yes.”
“Are you sure?” His hand tugged my hair.
“Oh yes.” I groaned as my jewels felt his stomach muscles moved.
He kissed me and I felt his hands spread the cheeks of my buttocks. Then I gasped as I felt his fingers entered me again.
“Sir...” But he did not let me finish what I wanted to say because he devoured my mouth, as if he wanted to suck whatever words I wanted to blurt out. In the few moments, only soft moans and gasps were heard until I shuddered again.
“Kukunin ko na ba ang virginity mo, Sir?” I tried to get away but he held me back. So, I adjusted my position to a comfortable one and placed my cheek on the space between his neck and chest as I was astride his pelvis.
“Hindi muna ngayon,” malumanay ang boses niya habang hinihimas niya ang likod ko. “We’ll do it properly.”
I did not get to know what he meant by that so I glanced up to ask him. I smiled as I watched his eyes tried to fight his sleepy state. I tried to move away but his hold was firm. “Don’t go…”
“I love you, Anthony Turgen.” I planted a kiss on his cheek, nose, and his closed eyes. I brushed the tendrils of his hair away from his forehead as I whispered, “I hope you will accept my love.”
*****Author's Note:*******
Sorry at late ako ng two months dito sa Kismet 3 at sa Capture the Alien's Heart. Sinubukan kong i-squeeze in ang work, school at others pero gahol sa oras. Nag-edit din ako ng ibang works ko kasi may plano akong ipasa sa publishing houses. I don't know if matatanggap. Cross fingers.
Alam kong late na talaga 'to pero HAPPY NEW YEAR!