“แล้วพระองค์จะต้องเสียใจเพคะที่ไม่แตะต้องเนื้อตัวของหม่อมฉัน”
“เราจะยินดีต่างหากที่เจ้าจะอยู่ให้ห่างจากเรา อ้อ แล้วอย่าบอกเรื่องนี้ให้เสด็จพ่อของเราทราบเด็ดขาด เพราะเราไม่อยากมีปัญหากับท่าน”
หล่อนย่นจมูกใส่เขาอย่างโมโห “เพคะ หม่อมฉันจะไม่ทูลให้องค์เหนือหัวทราบหรอกว่าองค์ชายไม่ประสงค์จะขึ้นพระแท่นกับหม่อมฉัน” หล่อนประชดประชันด้วยน้ำเสียงเคืองขุ่น
เจ้าชายอัฟฟานเบือนหน้าหนี “เราจะอยู่กับเจ้าครึ่งคืน หลังจากนั้นเราจะกลับไปที่ตำหนักเดิมของเรา”
“เพคะ!”
หล่อนสะบัดหน้าหนีเช่นกัน เกลียดที่สุดที่ถูกผู้ชายที่ตัวเองมีใจด้วยทำหน้ารังเกียจใส่แบบนี้
“เจ้าเข้าไปอาบน้ำได้แล้ว เราจะรออยู่ตรงนี้”
หล่อนมามองเขา มองผู้ชายใจร้ายใจดำอย่างเคืองขุ่นเป็นที่สุด
“เพคะ”
ร่างอรชรในชุดแต่งงานสีทองหายเข้าไปในห้องน้ำแล้ว เจ้าชายอัฟฟานจึงค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมาแผ่วเบา ความเหนื่อยหน่ายเกิดขึ้นในหัวใจมากมายนัก
เจ้าส
