Chapter 11 – หวงเพื่อน
Talk ธันย์
ผมกำลังนั่งมองกลุ่มนักศึกษาปีหนึ่งคณะมนุษยศาตร์ที่นั่งรวมกันหลายชีวิตใต้อาคาร ทุกคนทำท่าดีอกดีใจที่จะไปรับน้องที่ทะเล จะมีก็แต่ผมที่เพิ่งเดินมาจากคณะวิศวะแล้วเอาแต่นั่งมองครีมอยู่เงียบ ๆ
“มองอะไรนักวะ ไอ้ธันย์” เสียงฮาชิเพื่อนสนิทของผมที่เคยเรียนมอ. ปลายด้วยกันเอ่ยขึ้น ก่อนที่เพื่อนในกลุ่มของผมอีกสองคนคือ กาย กับ คินน์ เดินสมทบมาอยู่ข้าง ๆ
กลุ่มผมมีด้วยกันสี่คน บ้านพวกมันแต่ละคนโคตรรวย ไม่ลูกชายนักการเมือง ก็เป็นลูกเจ้าของรีสอร์ต อีกคนก็พ่อเป็นนักธุรกิจ ส่วนผมไม่เท่าไหร่ แค่แม่แต่งงานกับพ่อเลี้ยงที่เป็นนักธุรกิจชาวเยอรมันเลยพอจะมีฐานะขึ้นมาบ้าง
นี่ลำพังแค่ไอ้ฮาชิเดินนำมาแค่คนเดียวยังโคตรเด่น แต่นี่เล่นเดินมาพร้อมกันทั้งสามคน พอเดินมาถึงจุดที่ผมนั่งอยู่บนอัศจรรย์ที่สนาม เล่นเอาสาว ๆ คณะมนุษยศาสตร์ที่นั่งรับน้องอยู่ตรงโน้นพากันหันมามองเป็นตาเดียว
