"ดีจังเลยค่ะพี่ดินจะมาร่วมงานด้วย ถ้างั้นพรุ่งนี้เจอกันนะคะ" พริมพิจิกาฉีกยิ้มกว้างและกดปุ่มวางสาย หลังจากนั้นร่างบางจึงก้าวลงจากรถและเดินกลับมาหาปักษ์บริเวณจุดชมวิวพระอาทิตย์ตกดอยเช่นเดิม
"เธอรักมันเหรอ?" พ่อเลี้ยงหนุ่มเอ่ยถามเสียงเรียบ
"ทำไมอยู่ๆถึงถามแบบนี้ล่ะคะ?" คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย ครั้งแรกที่ปักษ์พูดเช่นนี้เธอคิดว่าเขาเพียงแค่พูดประชดประชันเท่านั้น ทว่าตอนนี้ชายหนุ่มกลับพูดเรื่องเดิมขึ้นมาอีกครั้ง
"ก็เพราะว่าเมื่อคืนเธอนอนละเมอชื่อของมันไง"
"ฉัน...ละเมอชื่อของพี่ดินจริงๆหรอคะ?"
"ใช่ไง ฉันจะโกหกเธอเพื่ออะไร" ใบหน้าหล่อคมคายหันกลับมาจ้องมองคนข้างกายด้วยแววตาสุดยากจะคาดเดา
"ถ้างั้นก็คงเป็นเพราะว่าเมื่อคืนฉันไม่สบายก็เลยละเมอชื่อพี่ดินเพราะเขาเคยดูแลตอนที่ฉันไม่สบาย"
"ถึงขั้นดูแลกันเวลาไม่สบายก็คงเป็นแฟนเก่าเธอสินะ"
"ถ้าฉันบอกว่าไม่ใช่คุณก็คงจะไม่เชื่อใช่ไหมคะ ถ้
