“ฉันไม่อยากหยุด” ไคล์สารภาพตามตรง “ขอโทษนะที่ต้องบอกว่าฉันจะไปต่อ” เขาทิ้งทวนด้วยการปาดลิ้นแต่งแต้มเม็ดสีชมพูสดอย่างหยอกเย้า การกระทำของเขาทำให้บุปผาสวรรค์เผลอแอ่นอกเข้าหา ปล่อยให้สัมผัสกับความกลมกลึงของก้อนเนื้อชัดเจน “เห็นไหมว่าเราสองคนเข้ากันได้ดีแค่ไหน ได้โปรด...ยอมเป็นของฉันเถอะนะ”
“มะ...ไม่ค่ะ” เธอส่ายหน้าปฏิเสธ แถมมือน้อยๆ ยังป่ายปัดไปทั่วร่างกายแข็งแรงอย่างห้ามปราม “ไม่!”
“ฉันจะทำให้เธอยอม”
หนทางที่จะหลุดพ้นจากกรงสวาทของเขาช่างริบหรี่เหลือเกิน ทำให้บุปผาสวรรค์ไม่รู้จริงๆ ว่าควรทำเช่นไรดี นอกจากเอ่ยในสิ่งที่จะทำให้สามารถยื้อเวลาการเสียตัวออกไปได้บ้าง
“ฉันจะไม่ยอมมีอะไรกับคุณจนกว่าเราจะแต่งงานกัน”
“แต่งงาน” ได้ผลเพราะคนตัวโตถึงกับชะงักแล้วผละจากหน้าอกขาวเงยหน้าขึ้นสบตาเนิ่นนาน “หมายความว่า...”
“เราจะมีอะไรกันหลังแต่งงานเท่านั้น ในเมื่อตอนนี้ยังไม่ได้แต่ง นั่นก็หมายความว่าคุณต้อ
