NANG matapos sa mga gawain sa kusina, napagpasyahan ko na ang magtungo sa kwarto ni Khai para maabutan pa siya. Sigurado kasing mamaya lang ay aalis na 'yon para magtungo sa restaurant niya. Base sa pagkakaalam ko, may head chef naman siya kung kaya'y ayos lang kahit hindi siya sobrang aga na dumating doon.
Nang makaharap na ang pintuan ng kwarto niya ay inayos ko ang sarili. Kung sa ibang pagkakataon ay baka seryoso o nakayuko akong magtutungo ng kwarto niya, pero sa ngayon ay sinigurado kong may ngiti ako sa aking labi. Alam na alam ko kasi na ang ngiti ko ang isa sa mga bagay na magpapainit ng ulo niya.
Itinaas ko na ang kamay sa ere at kinatok ang pinto. Ilang segundo pa ang kinailangan kong hintayin bago nagbukas ito at tumambad sa akin si Khai. Agad na nagkasalubong ang kilay niya
