ให้ถอนใจจากเธอ..ยอมตายเสียดีกว่า
1153 Words
ตอนที่ 6
“น้องพลอย...น้องพลอยครับ ไหนลองบอกพี่สิว่ามีเรื่องอะไร หรือว่าพี่ทำอะไรให้น้องพลอยไม่พอใจหรือเปล่า...พี่สัญญานะว่า พี่จะทำตามที่น้อยพลอยต้องการทุกอย่างเลย เรามาคุยกันดี ๆ ดีกว่านะครับ” ชญานนท์รีบบอกเธอไปอย่างรวดเร็วเพราะว่าเห็นเธอกำลังเสียใจอยู่ จนเขาดีใจที่ได้ยินเธอพูดกับเขาอีกครั้ง
“ทำไม...ทำไมพี่เบสถึงทำกับพลอยแบบนี้ ฮือ ๆ ...” เธอหมายความว่ายังไงกันแน่ แล้วเขาไปทำอะไรให้เธอถึงขั้นต้องร้องห่มร้องไห้กันแน่ ชญานนท์งงไปหมดแล้ว
“น้องพลอย น้องพลอยจ๋า หยุดร้องไห้ก่อนนะครับ..คนดี แล้วบอกพี่มาสิ ว่าพี่ทำอะไรให้น้องพลอยเสียใจหรือเปล่า พี่เบสสัญญานะครับว่าพี่เบสจะเชื่อน้องพลอยและทำตามที่น้องพลอยต้องการทุกอย่างเลย...ดีมั้ยจ๊ะ”
“หึ ฮือ กระอึก...กระซิก ฮือ ๆ ....โฮกกกก....ฮืออออ ๆ พี่ยังจะมาถามอีกเหรอ พี่จะแต่งงานกับพี่พิมพ์ ทั้ง ๆ ที่พลอยขอร้องให้พี่เลื่อนออกไปก่อน แต่พี่ก็ไม่ฟัง”
“อ๋อ....เรื่องแค่นี้เอง..ก็น้าฝ้ายบอกว่า ถ้าเลื่อนออกไป กว่าจะมีฤกษ์อีกทีก็ปีหน้าเลยนะ น้าฝ้ายและพี่พิมพ์คงไม่ยอมหรอก และอีกอย่างพี่พิมพ์ก็ท้องโตขึ้นทุกวัน” ชญานนท์รีบอธิบาย
“พลอยสงสัยตั้งแต่วันที่พี่ไปส่งพี่พิมพ์วันนั้นแล้ว เลี้ยงรุ่นอะไรหายไปด้วยกันทั้งคืน ฮือ ฮืออือ ฮือ.ฮือ.ฮือ.ฮือ.ฮือ.ฮือ.ฮือ”
“พี่ยอมรับว่าวันนั้นเรามีอะไรกันจริง ๆ”
“แล้วทำไมพี่เบสต้องรับผิดชอบด้วยล่ะ ไหนพี่บอกว่าแค่ช่วยตอนที่พี่พิมพ์ถูกวางยายังไงล่ะ” พลอยชมพูเคยถามชญานนท์เรื่องนี้มาแล้ว และเขาก็สารภาพความจริงไป เพียงแค่ยังไม่ได้บอกว่าเขาเองก็รักพี่สาวของเธอเหมือนกัน พลอยชมพูคิดว่าที่ชญานนท์ต้องแต่งงานกับพี่สาวเธอเพียงเพราะว่าพี่สาวเธอตั้งท้องเท่านั้น
“ก็พี่พิมพ์เค้าท้องนี่ครับ” ชญานนท์ไม่รู้ว่าจะอ้างเหตุผลข้อไหนกับพลอยชมพู เพื่อให้เด็กสาวเลิกร้องไห้เสียที
“แล้วพี่รักพี่พิมพ์มั้ย”
“ก็รักครับ” เสียงแหบต่ำที่เด็กสาวฟังแล้วขัดหู น้ำตาที่ไหลพรากออกมาจากสองดวงตา ชญานนท์รั้งร่างเล็กเข้ามากอด เสียงสะอึกสะอื้นของเด็กสาวบ่งบอกถึงความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส นี่เธอรักเขาขนาดนี้เชียวเหรอ!
“เพราะพี่กับพี่พิมพ์แต่งงานกันแล้ว และพี่ก็ไม่เห็นว่ามันจะไปทำให้น้องพลอยเสียใจตรงไหนเลยนิครับ” เขารู้ว่าเธอเสียใจ แต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ และก็ต้องถามตามความถูกต้องและเหมาะสมออกไป เพราะตอนนี้เขาอยู่ในฐานะพี่เขยของเธอ
“เพราะอย่างนี้ไงพลอยถึงได้เกลียดพี่ เพราะพี่ไม่เคยเข้าใจความรู้สึกพลอยเลย ฮื้อ ๆ ๆ”
“น้องพลอย..มันหมายความว่ายังไง พี่พิมพ์เป็นพี่สาวของน้องพลอยนะครับ?”
“ใช่ค่ะ แต่เราไม่ใช่พ่อเดียวกัน!!” ชญานนท์อึ้งถึงกับพูดอะไรไม่ออก เพราะแม่เลี้ยงเพิ่งจะมาปรึกษาเรื่องนี้กับเขาอยู่เมื่อวาน แล้วพลอยชมพูรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร
“ใครบอกน้องพลอยเหรอครับ” ชญานนท์รีบเอ่ยถามทันทีเพราะอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้ เพราะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่แม่เลี้ยงของเขาจะบอกเรื่องนี้กับพลอยชมพู
“พลอยแอบได้ยินคุณแม่คุยโทรศัพท์ค่ะ”
“ตอนไหนเหรอจ๊ะ”
“เมื่อคืนวันศุกร์ค่ะ แม่มานอนกับพลอยที่คอนโด” แล้วอยู่ ๆ เด็กสาวก็เข้ามากอดชญานนท์พร้อมกับพูดขึ้นว่า
“พลอยรักพี่เบส...รักมาตลอด พลอยรักของพลอยมาตั้งแต่ไหนแต่ไร พี่เบสไม่รู้บ้างเหรอคะ”
“พี่รู้และพี่ก็รักน้องพลอยครับ เพราะน้องพลอยเป็นน้องสาวของพี่พิมพ์ไง”
“ไม่ใช่รักแบบนั้นค่ะ หนูรักพี่เบส และก็รักพี่มาก่อนพี่พิมพ์เสียอีก” เขาไม่คิดว่าความรักแบบเด็ก ๆ ของพลอยชมพูมันจะมียืนยาวและอานุภาพรุนแรงได้ถึงเพียงนี้
“ไม่ได้นะครับน้องพลอย ๆ เป็นน้องสาวของพี่พิมพ์นะ เราจะรักกันแบบนั้นไม่ได้” บนพื้นฐานของความถูกต้องชญานนท์จึงรีบปฏิเสธเด็กสาวทันที เขาโอบกอดเธอแล้วลูบหัวอย่างรักใคร่ ทั้ง ๆ ที่บ่อยครั้งชญานนท์ก็รักและหวงเธอมากจนไม่อยากให้ผู้ชายหน้าไหนมายุ่งกับเธอทั้งนั้น มันคือความรู้สึกที่เกินกว่าคำว่าพี่ชายอยู่แล้ว แต่ก็นั่นแหละเขาเพิ่งจะแต่งงานกับพี่สาวของเธอนี่น่า จะมารักน้องเมียอีกทำไม เดี๋ยวโลกก็ได้จารึกกันพอดี
“ทำไมละ..ทีพี่กับพี่พิมพ์ยังเป็นแฟนกันได้เลย หรือว่าพี่ไม่รักพลอยแล้ว ฮือ...” เด็กสาวยังร้องไห้อีกไม่หยุด
“พี่รักน้องพลอยมากนะครับ แต่น้องพลอยเป็นพี่น้องกับพี่พิมพ์ถึงจะคนละพ่อก็เถอะ แต่ก็ยังเป็นพี่น้องกันอยู่ดีนะ” ชญานนท์รีบอธิบายให้เด็กสาวฟัง
“พลอยไม่สน พลอยรู้แค่ว่าพลอยรักพี่เบสอย่างอื่นพลอยไม่สน พลอยรักพี่มาตลอด ตั้งแต่เด็ก ๆ พี่เคยเห็นพลอยเกลียดพี่บ้างมั้ยคะ ต่างกันเลยขนาดพี่พิมพ์และพี่แพทรังแกพี่สารพัด พี่ยังรักพวกเขาได้ แต่ทำไมกับพลอยพี่ไม่รักพลอยบ้าง ฮื้อ ๆ ๆ ๆ
“น้องพลอยครับ พี่พิมพ์เขาก็รักพี่ไม่น้อยไปกว่าน้องพลอยหรอกนะ และพี่ไม่อยากให้พี่น้องต้องมาทะเลาะกัน ถึงพี่จะรักพลอยแต่เราก็........” ชญานนท์ยังพูดไม่ทันจบ เด็กสาวก็สวนทันควัน
“พี่เบส...พี่เบสเคยรักพลอยบ้างรึเปล่า บอกพลอยมาแค่นั้นก็พอ แล้วพลอยจะออกไปจากชีวิตพี่เอง” ชญานนท์ไม่รู้จะหาคำตอบอะไรมาให้เธอเลยคราวนี้ เขาก็รักพลอยชมพูเกินกว่าที่พี่ชายจะรักน้องสาวเสียอีก แต่เขาก็มีพี่สาวเธออยู่แล้วทั้งคน ถ้าเขาบอกรักพลอยชมพูไป เขาไม่ต้องกลายเป็นผู้ชายหลายใจหรอกเหรอ เขาจะทำยังไงดี? แล้วจู่ ๆ พลอยชมพูก็ลุกพรวดออกไปที่ระเบียงด้านนอก ชญานนท์รีบวิ่งตามไป พลอยชมพูรีบปีนขึ้นขอบของระเบียงทันทีแล้วไปยืนอยู่บนนั้น ชญานนท์ใจหล่นวูบ
- Writer
