bc

ซีรีส์ รักนี้พี่ขอเหมา ตอน คลั่งรักเมียลับ

book_age18+
157
FOLLOW
1.0K
READ
billionaire
HE
sweet
bxg
brilliant
city
secrets
friends with benefits
like
intro-logo
Blurb

ชญานนท์ อายุ 22 ปี มาเฟียหนุ่มเลือดร้อน ผู้คลั่งรักน้องเมียหลังจากที่ได้ลิ้มลองความสาวของเธอ

พลอยชมพู อายุ 18 ปี นิสิตแพทย์ปีหนึ่ง ผู้ที่หลงรักชญานนท์มาตั้งแต่เธอเป็นเด็ก แต่พอโตขึ้นพี่สาวคนโตกลับพรากคนรักของเธอไป เพียงแค่เธอตั้งท้องกับคนที่เธอรัก

พิมพ์ชนก อายุ 25 ปี แอร์โฮสเตสสาวที่ต้องลาออกมา เพราะว่าท้องกับมาเฟียหนุ่ม เธอเป็นว่าที่เจ้าสาวของชญานนท์

“พี่เบส...พี่เบสเคยรักพลอยบ้างรึเปล่า บอกพลอยมาแค่นั้นก็พอ แล้วพลอยจะออกไปจากชีวิตพี่เอง” ชญานนท์ไม่รู้จะหาคำตอบอะไรมาให้เธอเลยคราวนี้ เขาก็รักพลอยชมพูเกินกว่าที่พี่ชายจะรักน้องสาวเสียอีก แต่เขาก็มีพี่สาวเธออยู่แล้วทั้งคน ถ้าเขาบอกรักพลอยชมพูไป เขาไม่ต้องกลายเป็นผู้ชายหลายใจหรอกเหรอ เขาจะทำยังไงดี? แล้วจู่ ๆ พลอยก็ลุกพรวดออกไปที่ระเบียงด้านนอก ชญานนท์วิ่งตามไป

“น้องพลอยอย่า!!!!!...” ชญานนท์ถึงกับตะลึงตาค้าง พลอยชมพูวิ่งไปที่ระเบียงแล้วกำลังจะกระโดดตึก

“อย่าเข้ามานะพี่เบส! ถ้าเข้ามาพลอยโดดจริง ๆ ด้วย” เธอตะโกนขู่และไม่ให้ชญานนท์เข้าไปหาเธอ

“ใจเย็น ๆ นะครับน้องพลอย น้องพลอยฟังพี่เบสนะครับ พี่รักน้องพลอย รักมาตลอด” ชญานนท์รีบเจรจากับเด็กสาวไปเรื่อย ๆ ได้ยินเสียงคนข้างล่างตะโกนขึ้นมาว่า มีคนจะกระโดดตึก ชญานนท์จึงรีบพูดไปอีกเรื่อย ๆ จนพลอยชมพูเริ่มใจอ่อนลงมาบ้าง

“จริง ๆ นะคะ”

“จริงสิครับ น้องพลอยลงมาคุยกับพี่นะ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้น้องพลอยเสียใจอีก”

“พลอยให้พี่ได้นะคะถ้าพี่ต้องการ เพราะพลอยอยากให้พี่เป็นคนแรกและเป็นคนสุดท้าย” อยู่ ๆ เด็กสาวพูดขึ้นมา แบบนี้ใครกันจะห้ามใจไหว และตอนนี้ใจของเขามันได้มอบให้เธอไปหมดแล้ว พลอยชมพูกอดพี่เขยเอาไว้แน่น และเธอก็พร้อมจะเป็นของเขา มาเฟียหนุ่มเริ่มแพ้ความต้องการในใจตัวเอง

chap-preview
Free preview
รักเก่าที่บ้านเกิด
ตอนที่ 1 พิมพ์ชนกก้าวลงบันไดศาลาวัดเพื่อจะเดินไปยังห้องน้ำ ในใจก็คิดสาระวนอยู่หลายเรื่อง ความรู้สึกบางอย่างแวบเข้ามาในใจ มันร้อนวูบและหนาวเหน็บสลับกันอย่างที่หล่อนก็นึกประหลาดใจ “โอ๊ะ!!!...” เมื่อก้าวเดินอย่างไม่ระวัง หญิงสาวก็ชนโครมเข้ากับชายวัยกลางคนเข้าอย่างจัง จนตัวเองอุทานออกมาเมื่อร่างบางเซถลาไปอีกทาง หญิงสาวเขามองหน้าเขาช้า ๆ และพยายามทรงตัว ภาพที่ปรากฏเหมือนเป็นภาพสโลโมชั่น และเธอก็รู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดเมื่อชายสูงวัยเอื้อมมือมาคว้าแขนเธอไว้ก่อนที่เธอจะล้ม “อุ๊ย!..ขอโทษจ้ะหนู...เป็นอะไรมากหรือเปล่า” ชายสูงวัยเบื้องหน้าส่งยิ้มให้หล่อน ก่อนจะปล่อยแขนเธอเบา ๆ “ขอโทษค่ะ ดิฉันซุ่มซ่ามเองเดินไม่ระวังเลยชนคุณเข้า ขอโทษนะคะ” “ไม่เป็นไร หนูมาทำบุญที่วัดนี้เหรอจ๊ะ” “ค่ะ..พอดีหนูกับแม่เพิ่งมาจากกรุงเทพฯ ” เมื่อชายวัยกลางคนทักอย่างสนิทสนมและเป็นมิตร เธอจึงเปลี่ยนคำเรียกแทนตัวเองเป็นหนูทันที “ถึงว่าล่ะ ไม่เคยเห็นหน้าหนูเลย แล้วแม่หนูล่ะ...” “แม่น่าจะคอยอยู่บนศาลาค่ะ” “หนูชื่ออะไรจ๊ะ” เขารีบเอ่ยถามก่อนที่พิมพ์ชนกจะเดินจากไป ดวงตากลมโตอมยิ้มนิด ๆ แล้วจึงเอ่ยตอบ “หนูชื่อพิมพ์ค่ะ พิมพ์ชนก” พูดจบหล่อนก็เดินจากไปเพราะตอนนี้ท้องอ่อน ๆ ของเธอทำให้ปวดฉี่บ่อยจนอยู่คุยต่อไม่ได้แล้ว คฤหาสน์หลังใหญ่ทอดตัวยาวเชื่อมถึงกัน อาณาบริเวณกว้างขวาง เต็มไปด้วยแมกไม้นานาพรรณให้ความร่มรื่นดูผ่อนคลาย จิราภรในชุดยูนิฟอร์มของโรงแรม สีกรมท่า กำลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดก้มหน้าอ่านไลน์ของใครบางคนอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเก็บสมาร์ตโฟนใส่กระเป๋าสะพายตามเดิม เธอนั่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสามวันที่แล้ว “ฝ้าย! นั่นฝ้ายใช่มั้ย?” “พี่กร!..” “พี่ดีใจจริง ๆ เลย ที่เจอฝ้ายที่นี่ แล้วฝ้ายมาทำอะไรที่วัดเหรอจ๊ะ” “เอ่อ..ฝ้ายกับลูกมาทำบุญให้พี่จ่าดิวค่ะ” “อ่าว!..แล้วลูกไปไหนเสียล่ะ” “เมื่อกี้ก็อยู่แถวนี้แหละ” จิราภรมองหาลูกสาวไปทั่วแต่ก็ไม่พบ ทิวากรจึงรีบพูดเรื่องราวในอดีตขึ้นมาทันที “จ่าดิวผัวฝ้ายก็ตายไปแล้ว ทำไมฝ้ายไม่คิดจะบอกความจริงกับลูกของเราบ้าง” “อย่าเลยพี่...ให้เรื่องของเรามันตายไปพร้อมกับพี่จ่าดิวเขาเถอะ”

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook