ตอนที่ 20
เวลาประมาณสี่ทุ่มปานระพีเริ่มได้สติอีกครั้ง ตาเรียวคู่สวยที่ปรืออยู่ตอนนี้พยายาม มองไปรอบ ๆ ห้องที่อยู่มาแล้วถึงสามวันเต็ม ๆ เธอสำรวจตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้าทุกอย่างปกติดี มีเพียงแค่ร่องรอยการถูกข่มเหงจากคนใจร้ายเท่านั้น เธอค่อย ๆ ลุกขึ้นช้า ๆ หญิงสาวยกมือขึ้นควานหากระเป๋าสะพายที่นำมาด้วย ประตูบานใหญ่ค่อย ๆ เปิดออก
“น้องปานดีขึ้นแล้วเหรอครับ?” นายอั้มถามหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังสะลึมสะลือด้วยฤทธิ์ของผ***วอยู่
“ค่อยยังชั่วแล้วค่ะ” หญิงสาวพยายามตอบไม่ให้เขารู้ว่าเธอกำลังมีอาการหนาว ๆ ร้อน ๆ อยู่ในตอนนี้
“พี่อั้มเก็บกระเป๋าปานไว้ไหมคะ?”
“กระเป๋าน้องปานน่าจะอยู่ข้างล่างครับ”
“คืนนี้น้องปานพักที่นี่อีกคืนก่อนก็ได้ครับ” นายอั้มยื่นข้อเสนอ
“ไม่เป็นค่ะ” แววตาคนฟังที่ไม่สบอารมณ์มองมาที่หญิงสาว
“ไม่ต้องกลับคืนนี้หรอก เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าเจนจิราเพื่อนน้องปานจะมาหาที่นี่”
“นี่พี่อั้มคิดจะ
